Σφήνες του Αφεντούλη
- «Μπόσηδες», ήτοι αφεντικά του «Brussels Group», από το υμέτερο – your «boss», ντε, καλό ε(!),
Δεύτερο σπίτι έχω πια κάποιο αεροπλάνο
να πέφτω, εδώ, στα πόδια σας, κομίζοντας το πλάνο,
που ίσως τύχει εγκρίσεως απ’ τους εμπλεκομένους
για να δοθεί το κατιτίς σ’ εταίρους πτωχευμένους.
Πού πέταξε η συναίνεση, πού πήγε, πού μ’ αφήνει,
στη διακονιά μάς έχετε, το ΔουΝουΤου να κρίνει,
πόσο και πως θα εργαστούν πολίτες ευρωπαίοι
ή αν θα τύχουν σύνταξης γέροντες πειναλέοι.
Μα όταν εσείς, εταίροι μου, ξηγιέστε μας στο έτσι,
μοιραίο είναι οι πένητες να πουν αριβεντέρτσι,
σε Ένωση που Γερμανοί ανέθεσαν στις ΗΠΑ
όλη τη ζόρικη δουλειά ν’ ακούμε «είπα – ξείπα»!
Ευκλείδης είναι ο ακουστής κι αριστερός τυγχάνω,
πώς στην Αθήνα, το λοιπόν, σαν φτάσω, θα προκάνω,
να πείσω τους συντρόφους μου μέσα σε προθεσμίες
σφιχτές που ο Τόμσεν απαιτεί να εγκριθούν θυσίες,
θυσίες επί θυσιών, να πάρουμε τη δόση,
πού ‘ναι τα κεκτημένα σας και μ’ έχετε αγχώσει(;),
thanks a lot, χορτάσαμε «μαστίγιο και καρότ-(!)», τι έχετε να απαντήσετε επ’ αυτού;
– Mister Ευκλείδης,
Αν κι είμαστε «Κολέγιο», μην ψάχνεις γεωμέτρες,
ειδήμονες «χρυσής τομής» για σπάταλους ικέτες
που θα δανείζονται αφειδώς από εργαζομένους
συν γυναιξί να πίνουνε οίνους παλαιωμένους.
Οικονομία κάνουμε, χρήμα διακινούμε,
στου ΔουΝουΤου τις προτροπές ασμένως πειθαρχούμε,
ο Ντάισελμπλουμ ομίλησε και όποιου του αρέσει,
αλλιώς η «Ψωροκώσταινα» «κανόνι θα βαρέσει».
Μέχρι Πολ Τόμσεν φέραμε, μόλις απ’ την Οξφόρδη,
ειδήμονα να συνεφέρνει όσους την είδαν λόρδοι,
κι έτσι παρακαλέσαμε διάλεξη ν’ αφήσει
ενταύθα αφικνούμενος καθάρια να μιλήσει..
Οι όροι που υπέδειξε, μέτρα και πλεονάσματα,
τηρούνται απαράβατα, κι αν μας χωρίζουν χάσματα,
δουλειά δική σου οι γέφυρες να μείνετε Ευρώπη,
φέρ’ το τους με το μαλακό και βλέπουμε κατόπι.
Μη μας χαλιέσαι, συνεπώς, πάρε τους καταλόγους,
να τους ψηφίσει η Βουλή θα βρεις ποικίλους λόγους,
με την Ελλάδα είμαστε οι εταίροι μονιασμένοι,
η Ρώμη έχει επέτειο κι όλους μας περιμένει,
εκεί θ’ ανανεώσουμε ΕΟΚ το μανιφέστο,
διότι αν αφήνανε Κώστα Σερραίο ρέστο,
οι Σμιτ, Ντ’ Εστέν, και φίλος Αντρεότι,
mister Ευκλείδη δε ρωτάς τον κάθε πατριώτη,
αν σήμερα θα ήξερε της Δύσης τις βολές,
να απαιτεί, ανένδοτος, συντάξεις παχυλές,
ή αν θα ζούσε όπως παλιά με περισσή την ένδεια
στα καφενεία να βοά, τρώγων αξιοπρέπεια,
συνεννοηθήκαμε, «do you understand us»,πως θα κοπιάσεις για να φας;
Αυλαία της εαρινής συνόδου του ΔουΝουΤου, προχτές, αναγνώστες μου, σύνοδος καθοριστική για το μέλλον μας, υπενθυμίζουμε, αναγκαία η παρουσία του για να συνεχιστεί η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση γαρ.
Ναι, για(!), οπότε τώρα που κατόπιν της πασχαλινής ανάπαυλας επιστρέφουμε στην πεζή καθημερινότητα, τι καλύτερο θα αναμεταδίδαμε από τις στιχομυθίες τού «Brussels Group», όπως μάλιστα τις ονειρεύτηκε ο ντιλετάντης ρεπόρτερ μας, χαμηλοσυνταξιούχος, «Μήτσος», παραμονές των ευρωπαϊκών εορτασμών στη Ρώμη και των ελληνικών τής ανήμερα του Ευαγγελισμού παλιγγενεσίας μας, σκεφτείτε το!
Σκεφτείτε το(!), καθόσον με τον ποιητή να έχει καλύψει τον χώρο της στήλης, αφήνοντας εκτός «τυπωθήτω» τον οικοδεσπότη, θείο Αφεντούλη, τρομάρα του(!), το κρίσιμο για τη συνοχή της ευρωπαϊκής οικογένειας ερώτημα του τίτλου θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε σε εύθετο χρόνο, adieu!…