Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Το 1849 ο Ντέιβιντ Θορώ Αμερικανός φιλόσοφος αρνήθηκε να πληρώσει υπηρεσίες που δεν απολάμβανε. Στο τέλος υποχρεώθηκε να κάνει μια υπεύθυνη δήλωση ποιες υπηρεσίες δεν θέλει και η πολιτεία της Μασαχουσέτης τον απάλλαξε.
Στην Ελλάδα έχουμε το αντίστροφο φαινόμενο. Αρκετοί νεοέλληνες αρνούνται να πληρώσουν υπηρεσίες που απολαμβάνουν.
Έτσι ορισμένοι συμπατριώτες όχι μόνο μπήκαν με πλαστά δικαιολογητικά στο κοινωνικό τιμολόγιο που το πληρώνουν τα συνήθη υποζύγια αλλά ούτε αυτό δεν πληρώνουν. Μόλις μαζευτεί κάποιο ποσό φεύγουν από τη ΔΕΗ και ψάχνουν άλλον πάροχο και παίρνουν ρεύμα σε άλλο όνομα. Η ασυδοσία σε όλο της το μεγαλείο.
Κι ενώ τα πανελλήνιο βοά, βγήκαν υπερασπιστές των τζαμπατζήδων να μας πουν ότι το ηλεκτρικό είναι κοινωνικό αγαθό!
Βέβαια είχε προηγηθεί (επί Πασοκ) ο χαρακτηρισμός του νερού σαν κοινωνικού αγαθού. (Έκαναν συναγωνισμό σοσιαλιστικών προσφορών με ξένα κόλλυβα). Και βέβαια το νερό είναι κοινωνικό αγαθό εκεί του το βγάζει η φύση. Έτσι μπορεί κάποιος να απαιτήσει την επαναλειτουργίας παλιάς βρύσης ώστε να πάει με τη στάμνα να γεμίσει όσο νερό θέλει.
Όμως για να το απολαύσει στο σπίτι του κάποιοι πρέπει να το μαζέψουν, να το καθαρίσουν, να το στείλουν σε δεξαμενή και από εκεί με αντλία στο σπίτι του. Αν αυτοί και οι προμηθευτές είναι ευεργέτες δεν μας πέφτει λόγος.
Όσον αφορά το ηλεκτρικό, επίσης η ενέργεια είναι κοινωνικό αγαθό (προς το παρόν). Μπορείς να βάλεις φωτοβολταϊκά και να μη σε ενοχλεί κανείς. Όχι όμως να ληστεύεις τους συνανθρώπους σου γιατί ακριβώς αυτό γίνεται.
Ο Νεοέλληνας με τα συλλογικά αγαθά έχει τις χειρότερες σχέσεις. Τα θεωρεί δικά του όσον αφορά τα οφέλη και ξένα όσον αφορά τις δαπάνες. Το ίδιο συμβαίνει με τους δρόμους τις πλατείες κι ότι άλλο δημόσιο ή δημοτικό.
Όλα τα θεωρεί κοινωνικά αγαθά που πρέπει να τα συντηρούν άλλοι για να τα απολαμβάνει χωρίς να τα πληρώνει. Γιατί βέβαια μαζί με το ρεύμα δεν πληρώνει καθαριότητα, δημοτικό φωτισμό και άλλα καλούδια.
Και το ερώτημα. Ποιοι διαπαιδαγώγησαν έτσι τον κόσμο; Ποιοι έβγαζαν τερματοφύλακες με αναπηρία, ταξιτζήδες τυφλούς, έφηβους συνταξιούχους; Τα πάντα επιτρέπονται με την ψήφο. Και όπως έλεγες ο Νίκος Ρίζος σε ψηφοφόρο που ήθελε να σκοτώσει άλλον ψηφοφόρο του. «Σε παρακαλώ άσε τον να με ψηφίσει πρώτα και μετά του την…μπουμπουνάς».
Κώστας Δαλακιουρίδης.