Του Κώστα Δαλακιουρίδη
Πριν δέκα περίπου χρόνια είχε πέσει στα χέρια μας ένα βιβλίο σε σχέση με τους εξοπλισμούς της Τουρκίας. Εκτός από τα άρματα «Αλτάι» που ήταν αντιγραφή από τα «Λέοναρντ» υπήρχαν ένα σωρό οπλικά συστήματα που θα τα κατασκεύαζε η δική τους πολεμική βιομηχανία. Δεν γνωρίζουμε αν τελικά οι γερμανοί τους έδωσαν τα ηλεκτρονικά βοηθήματα (κορόιδα ήταν;) αλλά ο επιμένων νικά.
Ήταν ζήτημα χρόνου η υπεροπλία τους. Κι εμείς τι κάναμε; Εναποθέσαμε την ασφάλειά μας στο Νάτο και τις ΗΠΑ. Μάλιστα ο κ. Καμένος τους πρόσφερε βάσεις στην Κάρπαθο αλλά μας έγραψαν κανονικά. Εντωμεταξύ αλλάζαμε κυβερνήσεις σαν τα πουκάμισα αφού δεν δεχόμασταν με τίποτε ότι πτωχεύσαμε.
Και δεν φτάνει αυτό αλλά όπως οι μωρές παρθένες δεν φροντίσαμε να έχει λάδι το καντήλι μας δηλαδή να έχουμε κάποια άνεση στα οπλικά συστήματα και στα πυρομαχικά αλλά κόβαμε συνέχεια πιστώσεις. Γιατί καλό είναι μα μην τα χρειαστείς τα άτιμα γιατί αλλιώς τι θα κάνεις; θα τρέχεις να δανειστείς; Ή θα περιμένεις από συμμάχους; Αν δεν έχεις νύχια να ξυθείς μην περιμένεις να σε ξύσει ο άλλος γιατί απλά θα σε γδάρει.
Μιας και μιλάμε για συμμάχους. Είναι γνωστό ότι οι αμερικάνοι θέλουν συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων με τους Τούρκους ώστε να μην παραπέσουν μέσα από εμάς στην Ευρώπαϊκή Ένωση. Κι αφού θέλουν οι Αμερικάνοι θέλουμε δεν θέλουμε μετά τις σχετικές τσιριτσάτζουλες θα το καταπιούμε το χάπι. Το είπε ο γρουσούζης ο Σημίτης. Βέβαια όλα εξαρτώνται από την κατάληξη στη διένεξή τους για τους S400 και την όλη στάση της Τουρκίας.
Στη διαπραγμάτευση που συνεχίζεται μέσω των γαμπρών του Σουλτάνου το παζάρι δίνει και παίρνει και αν δεν παρατραβήξουν το σχοινί κάτι θα πάρουν με τις ευχές φυσικά των συμμάχων μας (μα γιατί δεν τα βρίσκετε ρωτούν αφελώς!)
Φυσικά ελπίζουμε ότι έχουν γνώση οι φύλακές μας κι αν παραστεί ανάγκη μπορούν να δώσουν ένα συντριπτικό πλήγμα ο φόβος του οποίου είναι το ύστατο αλλά και το πιο αποτελεσματικό μέτρο.
Το κακό είναι ότι δεν έχουμε καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση μετά την κρυφή διαπραγμάτευση με τα Σκόπια. Ο Αλέξης τα δίνει πριν τα ζητήσουν! Κι ενδέχεται αύριο ξημερώματα αν χτυπήσει η εξώπορτα να μην είναι ο γαλατάς αλλά ο δουλέμπορος! Και ο νοών νοήτω!
Κώστας Δαλακιουρίδης.