Εις ώτα μη ακουόντων
Δεν είναι αυτή η γενιά στο Σύριζα που λάνσαρε τα ανοιχτά γιακαδάκια όπως μας θύμισαν μερικοί αναγνώστες μας. Πραγματικά θυμόμαστε τον κ. Αλαβάνο σοβαρό υποτίθεται άνθρωπο, αστό από τα γεννοφάσκια του άσχετα από τον προσανατολισμό του να φορά κάτω από ένα μυστήριο πουλόβερ ένα πουκάμισο με τους γιακάδες ανοικτούς. Για να λέμε την αλήθεια ξαφνιαστήκαμε αλλά δεν δώσαμε σημασία. Πολλοί πολιτικοί εφηβίζουν. Άλλοι με σπορ ρούχα , άλλοι με σαγιονάρες με την συντριπτική πλειοψηφία να βάφουν τα μαλλιά τους. Γιατί λέει το μαύρο το μαλλί έστω και το κορακί δείχνει στιβαρότητα, πυγμή και δυναμικότητα και όχι πλαδαρότητα.
Εν πάση περιπτώσει το αποδώσαμε σε μια ιδιομορφία ή παλιμπαιδισμό του εν λόγω πολιτικού. Είναι όμως έτσι; Σε ένα συνέδριο σοσιαλιστών ο κ. Αλαβάνος συνάντησε τον Λούλα Ντα Σίλβα μια μεγάλη προσωπικότητα της Λατινικής Αμερικής με μεγάλη δημοφιλία στη χώρα του. Περίεργος ο κ. Αλέκος τον ρώτησε πώς τα καταφέρνει κι αυτός του απάντησε ότι ποτέ δεν φορά γραβάτα.
Ο κ. Αλέκος το πήρε κυριολεκτικά κι από τότε δεν ξανάβαλε γραβάτα, όμως τα ποσοστά του δεν ανέβαιναν γιατί προφανώς χρειάζονταν και μερικά άλλα τα οποία σπανίζουν.
Ο νεαρός τότε Αλέξης που ήταν προστατευόμενος του κ. Αλέκου με το πράσινο γιλέκο, έμεινε έκθαμβος και το υιοθέτησε. Αυτό και το καθάριο βλέμμα του, τού έδωσε ποσοστά στη υποψηφιότητα για την δημαρχία των Αθηνών.
Τελικά απ’ ότι καταλάβαμε οι ανοιχτοί γιακάδες δεν βγήκαν σε καλό ούτε στον κ. Αλαβάνο, ούτε στον κ. Τσίπρα και πολύ περισσότερο σε μας.
Ο κ. Αλαβάνος έχει τα γραφεία του στα Εξάρχεια και όπως ψιθυρίζεται είχε διασυνδέσεις με νεαρούς των Εξαρχείων. Και πως δεν θα μπορούσε άλλωστε αφού τους πήρε με το μέρος του. Τότε το σύνθημα της αριστερής νεολαίας ήταν «πρώτοι στα μαθήματα , πρώτοι στον αγώνα». Ο κ. Αλέκος το βρήκε πολύ συντηρητικό και το άλλαξε «Όταν γράφετε, σκύβετε λιγάκι για να αντιγράψει ο επόμενος!» Και ο πρώτος από ποιον θα αντιγράψει; Αυτόν θα τον βοηθάει ο καθηγητής! Αν δεν είναι αυτός σοσιαλισμός εκ παιδιόθεν τι άλλο είναι; Επίσης υπερασπίστηκε όσους δεν είναι επαγγελματίες στον πετροπόλεμο. Άθλημα είναι κι αυτό! Το μυστήριο είναι ότι παρά τις προπονήσει δε βγάλαμε ούτε ένα ολυμπιονίκη στη σφύρα.
Όμως η νεολαία λίγο χάιδεμα θέλει για να ξεσαλώσει. Σήμερα τα Εξάρχεια ουσιαστικά είναι αυτόνομο κράτος. Αριστεριστές, αντεξουσιαστές, κακοποιοί, βαποράκια και ότι άλλο νυχτολούλουδο του ποινικού κώδικα εκεί θα το βρεις. Την ημέρα έχει ησυχία χαρά Θεού. Επειδή περνούσαμε από εκεί ρωτήσαμε κάποιο συγγενή και μας είπε ότι τη μέρα δεν υπάρχει φόβος αρκεί να μην περνούσαμε κοντά από τοπικό Αστυνομικό Τμήμα! Επαρχιώτες όντες δεν καταλάβαμε το πνεύμα του αλλά κάποιο απόγευμα τα δακρυγόνα μύριζαν από χιλιόμετρα. Έτσι είναι, όσα ξέρει ο νοικούρης…
Για να τελειώνουμε με τον κ. Αλέκο, τον θαυμάζουμε γιατί δεν το βάζει κάτω. Εσχάτως ίδρυσε το κόμμα της δραχμής αλλά κατά τα φαινόμενα είναι τρεις κι ο κούκος. Με το δίκιο του λοιπόν εξαπολύει μύδρους κατά του αχάριστου νεανία του οποίου ειρήσθω εν παρόδω ότι δεν ιδρώνει το αυτί του. Σαν τον κ. Αλέκο ο Αλέξης χρειάζεται δέκα στην καθισιά. Αν βάλουμε στη σειρά από τον Κουβέλη, τον κ. Γλέζο, τον Μίκη και συνεχίσουμε με τον ελληνικό λαό, τους Ποντέμος κι όσους είχαν βασισθεί επάνω του, αυτή θα έφτανε μέχρι τη Σκανδιναβία. Επομένως είναι ο τελευταίος που πρέπει να μιλάει για Ιούδες όταν αυτοί είναι οι προστάτες των πολιτικών. Το πολύ-πολύ μαζί με το κόμμα να ιδρύσει κι ένα σύλλογο Τσιπροπλήκτων. Οι μισοί των μισών από αυτούς να τον ψήφιζαν θα ήταν ισόβιος πρωθυπουργός. Αλλά πού μυαλό…
Κώστας Δαλακιουρίδης