Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Ξέρεις τι σκεφτόμουνα;
– Για πες!
– Εκατό χρόνια πριν!
– Εκατό χρόνια πριν; Τι λε ρε; Περσινά ξινά σταφύλια!
– Καθόλου περσινά και καθόλου ξινά! Ξέρεις ότι πριν εκατό χρόνια με την Ισπανική γρίπη τα ίδια πράγματα γινόντουσαν;
– Δηλαδή;
– Η ιστορία επαναλαμβάνεται ρε! Τα ίδια και τα …γίδια!
– Δηλαδή;
– Και τότε υπήρχε το κίνημα αρνητές της μάσκας!
– Έλα!
– Ναι, ρε! Δεν ήταν σίγουρο ούτε επιστημονικώς αποδεδειγμένο ότι η μάσκα προστάτευε, και επί πλέον η χρήση της μάσκας καταπατούσε δημοκρατικά δικαιώματα! Αυτό πίστευαν!
– Ω Θεοί του Ολύμπου! Είναι δυνατόν; Είναι δυνατόν η ιστορία να επαναλαμβάνεται; Είναι δυνατόν μετά από εκατό χρόνια η σκέψη να είναι η ίδια, μετά τόσα και τόσα που ζήσαμε, που υποτίθεται ότι ωριμάσαμε σαν είδος! Και συνεχίζουμε να πιστεύουμε τα ίδια και τα ίδια;
– Ναι, ρε! Και τότε στην Αμερική αν δεν φορούσες τη μάσκα σου πλήρωνες πρόστιμο δέκα δολάρια ή πήγαινες δέκα μέρες φυλακή!
– Α , στο καλό! Τι μου λες! Το ίδιο γινόταν κι εδώ;
– Αν σου πω όχι θα το πιστέψεις;
– Δηλαδή;
– Η τότε κυβέρνηση ήρθε σε επαφή με τις άλλες χώρες να μάθει τι αυτές έκαμναν για να δουν τι θα έκαμναν κι εδώ! Κι ενώ η χρήση της μάσκας ήταν άκρως υποχρεωτική, στην Ελλάδα την αγνόησαν παντελώς. Η αντίστοιχη με την σημερινή επιτροπή των λοιμωξιολόγων, το τότε “ιατροσυνέδριον” απεφάνθη ότι εφόσον δεν υπάρχει φάρμακο προς καταπολέμηση, ούτε εμβόλιον, κατά κάποιο τρόπο το κράτος αφεαυτού …σήκωνε ψηλά τα χέρια. Η μόνη σχεδόν προφύλαξη ήταν η αποφυγή των συγκεντρώσεων, το κλείσιμο των σχολείων, κάποιων καταστημάτων, όχι όλων, καφενεία και θέατρα διότι σου λέει εκεί παρουσιάζεται συγκέντρωση ανθρώπων, και τελικά η καραντίνα σε δύσκολες προφανώς περιπτώσεις.
– Μόνο αυτά;
– Όχι!
– Αλλά τι;;
– Το σκόρδο και το ούζο!
– Έλα!
– Ναι ρε, ο κόσμος πίστευε ότι το σκόρδο και το ούζο βοηθάει στην προφύλαξη από την γρίπη! Γιατροσόφια δηλαδή!
– Διαφωνώ! Τρέχω κατευθείαν να χτυπήσω καμιά ρακί!
– Ούζο είπαμε ρε, όχι ρακί! Χαχαχα!