Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Σοβαρό σε βλέπω!
– Εγώ πάντα είμαι σοβαρός!
– Ε, όχι και πάντα!
– Κοίτα να σου πω! Πάντα τα σοβαρά γίνονται πιο κατανοητά όταν καλύπτονται και από μια πινελιά αστεϊσμού!
– Ε, όχι και πάντα!
– Ναι, βέβαια!
– Και τώρα τι σε απασχολεί;
– Ότι ποτέ δεν θα αποκτήσουμε την παιδεία που χρειάζεται! Και μην τα μπερδεύεις, άλλο παιδεία, άλλο εκπαίδευση! Άλλο πέντε πτυχία στο χέρι και άλλο παιδεία! Άλλο το ένα, άλλο το άλλο! Και φυσικά μην μπερδευόμαστε, το ένα δεν αναιρεί πάντα το άλλο! Υπάρχουν παντού εξαιρέσεις!
– Κάπου το πας!
– Όντως το πάω! Και είμαι σοβαρά συγκλονισμένος!
– Τι έγινε; Με τρομάζεις!
– Είναι όντως τρομακτικό! Μπορεί να φαίνεται ίσως όχι τόσο σοβαρό αλλά είναι! Και πολύ σοβαρό μάλιστα. Διότι δεν μπορείς παρά να μείνεις έκθαμβος μπροστά στην θηριωδία παιδιών; Μεγάλων; Μικρομέγαλων; Προς το παρόν είναι άγνωστοι οι οποίοι βασάνισαν και σκότωσαν πέντε γάτες, ενώ στην συνέχεια τοποθέτησαν τα πτώματά τους στην σειρά, στην μέση του δρόμου! Και όχι μόνο αυτό! Από τα άτυχα γατάκια είχαν αφαιρεθεί τα μάτια τους! Και σκέψου τώρα! Κάντο εικόνα όλο αυτό! Και προσπάθησε να μπεις στο εσωτερικό τους, να νιώσεις την ψυχολογία τους, τα συναισθήματά τους και προφανώς την αίσθηση ικανοποίησης με αυτό το σοκαριστικό συμβάν! Είναι αισχρό! Και μη μου πεις, χαρά στο πράγμα, πέντε ζωάκια είναι! Μπορεί να είναι ζωάκια αλλά τι είναι αυτό που επιτρέπει να κακοποιούνται με τόσο σκληρό και βάναυσο τρόπο; Και μη μου πεις ότι αύριο μεθαύριο όλος αυτός ο δήθεν συγκροτημένος οργανισμός δεν θα ξανακάνει τα ίδια για να νιώσει αυτή την ευχαρίστηση που θα τον γεμίσει ηδονή! Και μη σου πω ότι μπορεί το πείραμα αυτό στη συνέχεια να μεγαλουργήσει σε συνανθρώπους τους. Διότι η βία είναι πάντα βία! Και την εφαρμόζεις παντού! Ολούθε που λένε!
– Με συγκίνησες βρε μπαγάσα!
– Δεν στα είπα όλα αυτά για να σε συγκινήσω βρε μπαγάσα!
– Αλλά τι;
– Να σε ταρακουνήσω!