Γράφει ο Κώστας Δαλακιουρίδης
«Τα παιδία παίζει. Όχι σε παιδική χαρά ή νηπιαγωγείο ούτε καν σε βρεφονηπιακό σταθμό. Παίζουν ανάθεμα την τύχη μας στη πολιτική σκηνή της χώρας. Και δεν είναι αλάνια της γειτονιάς αλλά τα παιδιά που εκπροσωπούν δύο βασικούς θεσμούς της δημοκρατίας. Τον πρωθυπουργό και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Ενώ η χώρα καίγεται και οι μισθωτοί μαζί με τους συνταξιούχους τσουρουφλίζονταν βρίσκουν καιρό για αστειάκια. Μια μαύρη καταχνιά πλακώνει την πατρίδα μας. Όλοι σέρνουν τα βήματα βαριά από τα βάρη που τους φόρτωσαν τα μνημόνια. Τους λες καλημέρα κι ακούς ένα «μμμμ» που επιδέχεται πολλές ερμηνείες από τις οποίες η πιθανότερη είναι «δεν μας παρατάς πρωί-πρωί». Αγοράζεις κάτι, πας την άλλη μέρα να το αλλάξεις και διαπιστώνεις ότι το κατάστημα έκλεισε. Κι αυτοί έχουν διάθεση για παιγνιδάκια.
Είσαι άνεργος ψάχνεις για δουλειά και όταν κτυπάς μια πόρτα σου ανοίγουν αυτοί που μόλις απολύθηκαν. Και οι πολιτικάντηδες τον χαβά τους.
Αρρώστησες βαριά και χρειάζεσαι επειγόντως επέμβαση που για να γίνει χρειάζεται φακελάκι. Με τα κάπιταλ κοντρόλ θα τα συγκεντρώσεις τρείς μήνες αφού δεις τα θυμαράκια ανάποδα και δεν σε δανείζει ούτε ο αδελφός σου γιατί μπορεί κι αυτός να τα χρειασθεί. Κι αυτοί αγρόν αγοράζουν.
Όποιος ξένος δεν ήξερε την κατάντια μας θα μας μακάριζε που έχουν τόσο νέους πολιτικούς. Που να ήξερε ο έρμος…
Το Αλέξη τον ξέραμε και ότι και να μας κάνει το θεωρούμε φυσιολογικό. Παιδάκι είναι, βρήκε ένα παιγνίδι που όπως φαίνεται του αρέσει τα μάλα, και δεν θέλει να του το πάρουν με τίποτε. Έτσι κάνει θελήματα στη γειτονιά ξεπουλάει και ότι ασημικά είχαν αφήσει οι άλλοι και προς το παρόν βολεύεται.
Όμως από τον Κυριάκο περιμέναμε κάποια σοβαρότητα. Κάποιοι γεροντόσαυροι από το κόμμα τον έπεισαν ότι όπως ο πατέρας του παρίστανε τον Αντι-Αντρέα έτσι κι αυτός πρέπει να παραστήσει τον Αντί-Τσίπρα γιατί «τέτοιους θέλει ο λαός».
Επί πλέον έχει και τους καραμανλικούς που του πριονίζουν την καρέκλα και μάλιστα για να πέσει και να φάει τα μούτρα του πιο γρήγορα συμμαχούν με τον Αλέξη ενώ εκλέγονται με την Ν.Δ! Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου.
Όλοι παίζουν τα παιγνιδάκια τους (αν είχαν βιοτικά προβλήματα θα τα λέγαμε) και το μόνο που δεν τους απασχολεί είναι τι θα γίνει η χώρα.
Το πήρανε χαμπάρι οι δανειστές ότι εδώ γίνεται της εκδιδομένης Ασπασίας το κιγκλίδωμα και ζητάνε ότι τους κατέβει. Ότι απωθημένο έχουν το βγάζουν επάνω μας. Εδώ θυμίζει τον τραγούδι «βαράνε δυο, βαράνε τρεις, βαράνε χίλιοι δεκατρείς» κι ο Αλέξης βλέπει (για πρώτη φορά βεβαίως βεβαίως) φως στην άκρη του τούνελ. Λάθος Αλέξη. Δεν είναι η άλλη άκρη από τις σήραγγες που εγκαινίαζες. Είναι τα φώτα του νεκροτομείου που περιμένουν το πτώμα της πατρίδας μας να το κομματιάσουν.
Αλλά όλα τα παραπάνω είναι ασήμαντα μπροστά στο πέτσινο γκολ με το οποίο πήρε το κύπελλο ο ΠΑΟΚ. Αφού παρέδωσαν το ποδόσφαιρο σε επιχειρηματίες και νονούς στους οποίους δεν τολμούν να αντιμιλήσουν το μόνο που τους έμεινε είναι να κάνουν τον καλό στους χουλιγκάνους ίσως και τους ψηφίσουν. Γιατί σοβαροί άνθρωποι αποκλείεται…
Κώστας Δαλακιουρίδης