Του Γιάννη Κορομήλη
Ήταν όντως ένα ωραίο αφήγημα: Μετά από εφτά περίπου μήνες τον ερχόμενο Αύγουστο δηλαδή, λήγει το τρίτο μνημόνιο, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Και ην επόμενη μέρα είμαστε πλέον μια χώρα ελεύθερη από επιτροπείες και εποπτείες, από μέτρα και προαπαιτούμενα (capital controls κ.λ.π..). Και οι εκπονήσαντες το αφήγημα (παραμύθι θα ήταν ίσως η καταλληλότερη λέξη), οι κυβερνώντες σημερινοί ένοικοι του Μαξίμου, θα μπορούν να βγούν στο λαό και να πούν: Ο πρωθυπουργός σας υποσχέθηκε προεκλογικά πριν τριάμισι περίπου χρόνια (το 2014 από την Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης ότι με το που θα πάρουμε την κυβέρνηση θα καταργήσουμε τα μνημόνια μ΄ένα νόμο και ένα άρθρο, θα επαναφέρουμε τον κατώτατο μισθό στα 741 ευρώ και η χώρα θα επιστρέψει οικονομικά στην προ κρίση περίοδο.
Δεν σας έλεγε – θα μας πούν οι κυβερνώντες και οι παρατρεχάμενοι- ψέματα… Όχι. Είχε απλά αυταπάτες. Και από τότε που έγινε πρωθυπουργός ένα και μόνο διακαή πόθο: να υλοποιήσει τις υποσχέσεις του. Όμως δεν μπορούσε να εφαρμόσει επί λέξει τα υπεσχημένα. Έκανε ό,τι μπορούσε (έφερε τρίτο μνημόνιο πήρε αντιλαϊκά μέτρα που πολύ σας πείραξαν) και χάρη στις προσπάθειες του έφτασε, καθυστερημένα ίσως η ημέρα που απαλλαγήκαμε από τα μνημόνια και σιγά- σιγά, μέρα με τη μέρα θα υλοποιήσουμε και τις υπόλοιπες υποσχέσεις μας…
Έχουν αρκετό καιρό τώρα που μας… επικοινωνούν αυτό το παραμύθι. Γιατί, δυστυχώς γι΄αυτούς, αλλά και για μας- προπάντων για μας, το λαό-, πρόκειται για νέο, μεγαλύτερο ψέμα. Ή αυταπάτη, όπως το προτιμούν. Τώρα πώς είναι δυνατό μια χώρα να κυβερνιέται με αυταπάτες αυτό δείχνει και το επίπεδο σκέψης τους και εξηγεί την άθλια κατάσταση που επικρατεί. Το «αφήγημα» ήταν υπερβολικά όμορφο και εξωπραγματικό για να΄ναι αληθινό. Ήταν …. εξωπραγματικό τόσο ώστε να αναγκαστεί – σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες- η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να συγκαλέσει σε συνεδρίαση την Πολιτική Γραμματεία του προκειμένου να εξετάσει πώς, με ποιο τρόπο θα μπορέσει να πάρει πίσω το «αφήγημα» και να βάλει κάποιο άλλο στη θέση του. Όμορφο ει δυνατόν. Και, κομματικά συμφέρον.
Όμως τέτοιο αφήγημα δεν υπάρχει. Θα τους πρότεινε κανείς να βγουν και να πουν, για μια φορά επιτέλους, την αλήθεια. Άδικος κόπος. Αυτοί ως Αριστεροί (;) δεν ξεχνούν τη διδασκαλία του Βλαδίμηρου Ιλιτς Ουλιάνωφ (Λένιν) που δίδαξε: «Η αλήθεια είναι μια κακή συνήθεια των αστών». Θα βρουν λοιπόν κάποιο άλλο ψέμα, κάποια άλλη … αυταπάτη να μας σερβίρουν. Αυτό το ξέρουν καλά. Συνεπώς δεν αξίζει να περιμένουμε τι θα μας πούν. Οφείλουμε να δούμε κατάματα την αλήθεια και να πράξουμε τα δέοντα.
Και η αλήθεια είναι ότι και πριν τον Αύγουστο και μετά τον Αύγουστο του 2018 αλλά και τον Αύγουστο του 2019, και του 2020, κ.ο.κ. τα πράγματα θα εξακολουθήσουν να είναι δύσκολα μέχρι μαρτυρικά για πολλούς. Μέχρι τη μέρα που θα πάψουν οι πολιτικοί (κι ο λαός) να κάνουν τα ίδια και τα ίδια και να περιμένουν διαφορετικά αποτελέσματα (το άκρο άωτον του παραλογισμού, έλεγε ο Αϊνστάιν).
Πότε θα βγούμε από την κρίση; Αν συνεχίσουμε έτσι όπως πάμε, αν δηλ. ξεπουλάμε ότι μας απομένει στους δανειστές μας και δεν παράγουμε τίποτα; Ποτέ. Θα μπορούμε να μιλούμε για πιθανή έξοδο από την κρίση, μόνο εφόσον γίνουν πραγματικές , ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις και δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα για επενδύσεις. Κι αυτά δεν μπορεί να γίνουν από μια λαϊκίστικη αριστεροδεξιά κυβέρνηση, όπως η σημερινή. Που δεν πιστεύει (ιδεολογικά) στις επενδύσεις, στην ιδιωτική πρωτοβουλία, στις φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση. Συνεπώς το πρώτο ζητούμενο είναι να φύγει αυτή η κυβέρνηση. Και να έρθει μια άλλη που να πιστεύει στις επενδύσεις, στην ελεύθερη οικονομία (με εποπτικό και επιτελικό ρόλο του κράτους) και να μην φοβάται την αλήθεια. Μ΄αυτή την προϋπόθεση είναι πολύ πιθανό να επιστρέψει η ελπίδα και το χαμόγελο στο καταταλαιπωρημένο λαό μας.