Σφήνες του Αφεντούλη
Άνοιξη κι η φετινή, πείτε κι εσείς, αναγνώστες μου, όταν ο τίτλος δηλοί πως ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, σκοπεύει να προβεί κατωτέρω σε μία εισέτι αναμετάδοση κακών μαντάτων του τελευταίου χρονικού διαστήματος.
Ναι, για(!), κι επειδή σας κόβουμε να επιθυμείτε διακαώς εκτιμήσεις περί μεσοπρόθεσμων ελαφρύνσεων, κατόπιν των πρόσθετων μέτρων που θα ζαλωθούμε, όλοι εμείς οι και «συνήθη υποζύγια», αποκαλούμενοι, βεβαίως – βεβαίως, σίδερο στη μέση μας(!), για να μην ταλαιπωρήσουμε τους πολιτικούς να ψάχνουν ισοδύναμα να μας ξαλαφρώσουν(!), μισό να διευκρινίσουμε ότι η σημερινή εξιστόρηση αφορά το Μπάρι, όπου προ μηνός έλαβε χώρα:
Σύνοδος με βάρος κι όποιον πάρει ο χάρος!…
Κακά τα ψέματα, αναγνώστες μου. Γρήγορα περνάει ο καιρός και η επί ιταλικού εδάφους σύνοδος των G7, για να συζητηθεί, μεταξύ άλλων, και το ελληνικό Χρέος, θα είχε ξεχαστεί, αν η πένα μας δεν την έκρινε κατάλληλη να αποτελέσει τις ράγες έρευνας σχετικής με το πού πάει και μας πάει η παγκοσμιοποίηση.
Ιδού, λοιπόν, χαμηλοσυνταξιούχος σκαπανέας, «Μήτσος», να ανοίγει δρόμο υπενθυμίζοντας την από 12 του περσινού Ιούλη, σύγκρουση αμαξοστοιχιών πέριξ του Μπάρι, ήτοι τραγωδία παρόμοια, Θεός σχωρέσ’ τις αδικοχαμένες ψυχές(!), με τον εκτροχιασμό του «intercity» στο Άδενδρο, καθώς έπεφτε η αυλαία τόσο της συνόδου G7 όσο και του τελικού της Eurovision, με τροπαιούχους, ειρήσθω εν παρόδω, τους Πορτογάλους, το «this is love» της καλλικέλαδης εκπροσώπου μας, Demy, στη 19η θέση και τους αδελφούς Κυπρίους στην 21η, τυχαία η γουρσουζιά, μοιρολάτρες μου;
Δεν νομίζω(!), αφού η απόφαση των ισχυρών «ιερατείων» τής υφηλίου να αναδείξουν σε ύψιστη αξία το χρήμα, υποβαθμίζοντας τον άνθρωπο, μάλλον λειτουργεί ως πολλαπλασιαστής τραγωδιών, λόγω και του εν ονόματι πάταξης κάθε σπατάλης περιορισμού κονδυλίων σχετικών με την ασφάλεια των (συγ)κοινωνιών, όπως πολλάκις ξαναγράψαμε.
Και δεν θα σταματήσουμε να επισημαίνουμε, όταν ο σκαπανέας διαπιστώνει:
Τα λάθη έγιναν πολλά.
Εντάξει, νομοταγείς μου. Η αποσαφήνιση των συνθηκών των δυστυχημάτων είναι δουλειά των αρμοδίων Αρχών στα χωράφια των οποίων δεν είναι σωστό να μπαίνουμε οι κονδυλοφόροι, το είπαμε, τελεία και παύλα.
Παράγραφος. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι θα επιτρέψουμε να περάσουν άνευ υποσημειώσεως με κόκκινο στυλό κελεύσματα της παγκόσμιας τάξης που ευθύνονται, κατά την ταπεινή άποψή μας, για τα «ανθρώπινα λάθη» στα οποία αποδίδονται συνήθως οι εν λόγω τραγωδίες – είχε τα όβολα να τα φέρει βόλτα, ο λανθάνων, ώστε να εργαστεί με καθαρό μυαλό, επί παραδείγματι, και τα λοιπά γνωστά.
Έτσι, ελάτε να εξευμενίσουμε το κακό, επαναλαμβάνοντας το πασίγνωστο, σε διασκευή Γιώργου Νταλάρα, ξόρκι της στήλης:
Στα σφάλματά σου δίνε σημασία
για να βαδίζεις μυαλωμένος στη ζωή,
όταν λανθάνεις άλλος νιώθει δυστυχία
κι απόφυγε να του μαυρίζεις την ψυχή.
Απ’ τα χρέη έχουμε πάθει, με απότοκα τα λάθη,
και κανένας δεν μπορεί να τ’ αποφύγει,
να μην τύχει αστοχία σ’ όποια αμαξοστοιχία,
μα ο καθένας την προφταίνει όπως ξέρει και μπορεί,
από παιδί προσέχω τις κακοτοπιές,
κι όσο για τις τραγωδίες, αναγνώστες μου;
Μακάρι να βγούμε ψεύτες αλλά με τη δίψα των ισχυρών για περισσότερο χρήμα εκτιμούμε να μην έχουν τελειωμό, κι ως εκ τούτου ο Μεγαλοδύναμος να βάλει το χέρι του, αμήν!…
-Ω-