Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Κάποτε στο μέλλον, πάλι με χρόνια και καιρούς, το 2030, όσοι θα ζούμε μέχρι τότε, θα αναπνέουμε ακόμα, θα έχουμε επιβιώσει από μνημόνια και πανδημίες, θα έχουμε αποφύγει τη μαύρη χρεοκοπία και θα αντέχουμε να συνεχίσουμε να πληρώνουμε το χρέος μας.
Αυτά λέει ο κ. Στουρνάρας, ο πρώτος τραπεζίτης της χώρας μας, που παρακολουθεί πολύ καλά το χρέος μας.
Ποιο χρέος;
Αυτό που ξεκινήσαμε να το πληρώνουμε πριν από χρόνια και καιρούς, και συγκεκριμένα το 2010, πριν από δέκα ολόκληρα χρόνια.
Τότε ήταν στο 146% του εισοδήματος μας ως χώρα – του «ακαθάριστου» όπως λέει ο κ. Στουρνάρας.
Τότε που δεν ξέραμε από μνημόνια, περικοπές, ΔΝΤ, «θεσμούς», επιτήρηση, υποθήκη της χώρας για 99 χρόνια κλπ. κλπ.
Τότε που όλα τα μαγαζιά και οι επιχειρήσεις ήταν ανοιχτά και λειτουργούσαν κανονικά. Που πηγαίναμε διακοπές το καλοκαίρι κανονικά, που ζούσαμε σχεδόν ανθρώπινα με κάποια αξιοπρέπεια.
Τι μεσολάβησε από τότε μέχρι σήμερα;
Γίναμε φτωχοί (ένας στους τρεις ζει πλέον κάτω ή γύρω από το όριο της φτώχειας).
Η ανεργία εκτινάχτηκε σε δυσθεώρητα ύψη.
Λουκέτο σε χιλιάδες μαγαζιά και επιχειρήσεις
Πετσοκόφτηκαν μισθοί και συντάξεις.
Δισεκατομμύρια τα κόκκινα δάνεια.
Χιλιάδες συνάνθρωποι μας ψάχνουν κάποιο νόμο Κατσέλη να σώσουν το σπίτι τους από κατάσχεση.
Χιλιάδες συνάνθρωποι μας κάνουν ουρά στη ΔΕΗ για διακανονισμό να μη τους κοπεί το ρεύμα.
Χιλιάδες συνάνθρωποι μας τρώνε στα συσσίτια.
Πάνω από 700.000 νέοι, τα παιδιά μας, που τους είχαμε σπουδάσει με θυσίες, πήραν τα μάτια τους και έφυγαν σε μακρινές χώρες.
Αυξήθηκαν θεαματικά οι αυτοκτονίες.
Όλα αυτά τα χρόνια, από το 2010 μέχρι σήμερα, όπως ανακοίνωσε ο ίδιος ο κ. Στουρνάρας, το χρέος μας όχι μόνον δεν μειώθηκε, αλλά αυξήθηκε δραματικά. Και από το 146% έχει φτάσει στο θεό, στο 207%!
Με άλλα λόγια, οι θυσίες μας, στερήσεις, πετσοκόμματα κλπ. δεν έπιασαν τόπο, αλλά πάμε από το κακό στο χειρότερο.
Ήλθε και η πανδημία κερασάκι στην τούρτα και βουλιάξαμε ακόμα περισσότερο:
15% ύφεση στο ΑΕΠ και 10% έλλειμα στα δημόσια έσοδα του Προϋπολογισμού (με άλλα λόγια “ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος” κλπ.).
Μια παλιά ελληνική παροιμία λέει, «Ο χορτάτος δεν καταλαβαίνει τον πεινασμένο».
Από πού αντλεί την αισιοδοξία του ο χορτάτος πρώτος τραπεζίτης της χώρας μας, ότι θα συνεχίσουμε τις θυσίες άλλα δέκα (10) χρόνια και δεν θα τα έχουμε κακαρώσει μέχρι τότε;
Να ένα απόσπασμα από την προχτεσινή ομιλία του:
«Σε μεσο-μακροπρόθεσμο ορίζοντα, οι βασικοί κίνδυνοι βιωσιμότητας του χρέους σχετίζονται κυρίως με τους όρους χρηματοδότησης από τις αγορές, τους ρυθμούς ανάπτυξης της οικονομίας, αλλά και με το ύψος των παρεχόμενων εγγυήσεων που έχουν δοθεί για την ενίσχυση της ρευστότητας των επιχειρήσεων, στα πλαίσιο των μέτρων στήριξης της οικονομίας κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Για το λόγο αυτό συνέστησα μετά την πανδημία η κυβέρνηση να συνεχίσει το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα προκειμένου η οικονομία να προετοιμαστεί όχι μόνο για μια ασφαλή και πλήρη επανεκκίνηση, αλλά πολύ περισσότερο για την επάνοδό της σε μια στέρεη αναπτυξιακή τροχιά επενδύοντας στην ψηφιακή και πράσινη οικονομία».
Από όσο μπορώ να καταλάβω και να ερμηνεύσω τον χρησμό της Πυθίας, μάλλον για νέο οδυνηρό μνημόνιο μιλάει.