Αλλά και της Ζακύνθου, της Ιόπης, της Λιβύης, κ.ά.
Οι αρχαίοι Έλληνες γνώριζαν τα πετρέλαια της Θάσου, της Πιερίας, της Ζακύνθου, της Ιόπης, της Λιβύης, κ.ά.
Ο μαθηματικός, αστρονόμος, γεωγράφος, ιατρός και φιλόσοφος Εύδοξος ο Κνίδιος 390-340 π. Χ. από την πόλη Κνίδο της Καρίας έκανε πρώτος λόγο για τα πετρέλαια της Θάσου.
Ο Ηρόδοτος στο έργο του «Ιστορίες», αναφέρεται στη μυρσίνη πίσσα της Πιερίας, την οποία συγκέντρωναν σε λάκκο πλησίον λίμνης τέσσερα στάδια (περίπου 800 μ. ) από τη θάλασσα και την έβαζαν σε αμφορείς.
Νεώτεροι περιηγητές ανέφεραν ότι επί του Πηνειού ποταμού ιριδίζον και αφρίζον υγρό (πετρέλαιο) κυλούσε αδιάλυτο επί των υδάτων του τρανού αφέντη του Θεσσαλικού κάμπου. Άρα ήταν γνωστό πως και ο Πηνειός από την Πίνδο μεταφέρει πολλάκις πετρέλαιο στο Αιγαίο. Αυτά για να μη κομίζουμε γλαύκας εις Αθήνας.