Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Μέσα στην καταιγίδα και τον πόλεμο με τον ιό, οι ανώνυμοι και αφανείς εθελοντές της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Νομού Πιερίας κάνουν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλά εδώ και χρόνια. Την αλληλεγγύη και την προσφορά.
Δεν το ακούσαμε στις ειδήσεις, δεν διαβάσαμε σε κάποιο Δελτίο Τύπου στις εφημερίδες, ούτε καν ανάρτησαν κάτι στην ιστοσελίδα τους www.otoposmou.gr, αλλά αξίζει να σημειώσουμε μερικές πρόσφατες δράσεις τους:
· Από το Κοινωνικό τους Φαρμακείο έδωσαν 1.250 ζευγάρια χειρουργικά γάντια στους γιατρούς και νοσηλευτές του (κρατικού) Νοσοκομείου Κατερίνης. Σ’ αυτούς που μέρα-νύχτα μάχονται στην πρώτη γραμμή, στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, συχνά χωρίς το απαραίτητο ιατρικό υλικό.
· Μόνο τις τελευταίες 15 μέρες το Νοσοκομείο Κατερίνης παρέλαβε 3 φορές ιατροφαρμακευτικό υλικό αξίας πολλών χιλιάδων ευρώ από τον Καπνικό Σταθμό, την έδρα της Εθελοντικής Ομάδας.
· Κάθε δεύτερη μέρα παραδίδουν στο ΕΚΑΒ 50 μάσκες, 100 ζεύγη γάντια, 100 ιατρικές ποδιές και 1 ½ λίτρο απολυμαντικό.
· Το ίδιο παραδίδουν και στο ΤΟΜΥ (εξωτερικά ιατρεία).
· Εδώ και 2 εβδομάδες συνεχίζεται η παροχή στο νοσοκομείο ιατροφαρμακευτικού υλικού.
· Από το Κοινωνικό τους Φαρμακείο έδωσαν 1.000 ζευγάρια γάντια στο προσωπικό του Δήμου Κατερίνης. Σ’ αυτούς που επίσης δίνουν αγώνα για την εξυπηρέτηση μας, για την καθαριότητα, αποκομιδή κλπ. εκεί έξω όπου κυκλοφορεί ο ιός.
· 300 ζευγάρια γάντια έδωσαν επίσης στην Αστυνομία κι άλλα τόσα στα σχολεία.
· Αύξησαν τις ποσότητες τροφίμων που δίνουν δωρεάν μόνιμα στις δεκάδες οικογένειες των άπορων που υποστηρίζει το Κοινωνικό τους Παντοπωλείο. Σ’ αυτούς που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάνε να ψωνίσουν στο σουπερμάρκερ όπως κάναμε και κάνουμε όλοι εμείς οι άλλοι.
· 150 κιλά τρόφιμα μακράς διαρκείας έδωσαν στην Εκκλησία επίσης και σε άλλες δομές που υποστηρίζουν απόρους.
Ήδη ετοιμάζουν μια νέα πρωτοβουλία, σε συνεργασία με τον Δήμο οργανώνουν ομάδες και συνεργεία (διαλογής φαρμάκων, συσκευασίας υλικών, διανομής κατ’οίκον κ.ά.) σε συμπολίτες που αδυνατούν να βγουν από το σπίτι τους και να εξυπηρετηθούν μόνοι τους.
Σε μας τους μεγαλύτερους θυμίζουν λίγο τις ηρωικές γυναίκες της Πίνδου, που στα μετόπισθεν του ελληνοϊταλικού πολέμου το 1940, πάνω στα χιονισμένα βουνά, κουβαλούσαν τρόφιμα, κάλτσες και φάρμακα.στους Έλληνες στρατιώτες που πολεμούσαν.
Τους ευχαριστούμε και τους συγχαίρουμε για την σεμνότητα και την ουσιαστική τους προσφορά.