Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Υποτίθεται ότι μπήκαμε σε γιορτινή περίοδο, αλλά τίποτα δεν δείχνει κάτι τέτοιο. Μάλλον οι καμήλες έχασαν το δρόμο, άλλωστε είναι και ιδιότροπα ζώα, και οι Μάγοι κάπου ξέμειναν.
Και το αστέρι; Πού πήγε το αστέρι;
Περίεργοι οι νόμοι που διέπουν το σύμπαν, άγνωστοι. Ίσως το αστέρι, το δικό μας αστέρι των Χριστουγέννων, να άλλαξε τροχιά μέσα στην απεραντοσύνη του ουρανού ή να μπλέχτηκε με άλλα αστέρια σε άλλους αστερισμούς.
Φέτος τα Χριστούγεννα θα είναι πολύ διαφορετικά, καμιά σχέση με πέρσι και τις άλλες χρονιές όπως τα ξέραμε. Εντάξει, στα σπίτια άρχισαν οι στολισμοί και ο Δήμος έβαλε τα φωτάκια στους κεντρικούς δρόμους και το πάρκο. Ψάχνουμε όλοι να βρούμε το δρόμο προς τα Χριστούγεννα – όπως οι καμήλες των Μάγων – ψάχνουμε τρόπους να ανεβεί η ψυχολογία μας μέσα από γιρλάντες και φωτάκια. Να επικαλύψουμε το άγχος και το φόβο.
Κάποια στιγμή, δεν μπορεί, θα εμφανιστούν και οι μάγοι, και ο Αγιοβασίλης, με λιγότερα δώρα, αλλά έστω με χαμόγελα και ελπίδα, αυτά που έχουμε περισσότερη ανάγκη. Και το αστέρι μας, όπου και να βρίσκεται, αποκλείεται να έχασε την θεϊκή του λάμψη και να μας ξέχασε.
Φέτος θα εκτιμήσουμε περισσότερο τα Χριστούγεννα, αυτά που είχαμε και τα χάσαμε. Σε μένα, προσωπικά, θα μου λείψουν τα πολύχρωμα λαμπερά περσινά φωτάκια.
Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες όλος ο κόσμος αρχίζει να προετοιμάζεται για τις γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Στολίζονται οι βιτρίνες των καταστημάτων, ακούγονται οι όμορφες μελωδίες Άγια Νύχτα, το Έλατο, ο Μικρός Τυμπανιστής κλπ.
Αυτό που σ’ εμένα αρέσει περισσότερο, είναι τα πολύχρωμα χριστουγεννιάτικα φωτάκια. Έχουν κάτι το παραμυθένιο, το μαγικό, με μεταφέρουν σε έναν άλλο κόσμο, γεμάτο ομορφιά και ελπίδα.
Μου αρέσει ιδιαίτερα να γυρνάω τις γειτονιές και να χαζεύω αυτά τα όμορφα φωτάκια, με τα οποία είναι στολισμένα τα σπίτια αλλά και οι κεντρικοί δρόμοι της πόλης. Υπάρχει κι ένας άτυπος διαγωνισμός, ποιος θα στολίσει περισσότερο με φωτάκια το σπίτι του. Δεν τον έχει προκηρύξει ο Δήμος, ούτε ανακοινώνονται αποτελέσματα, αλλά όλοι το ξέρουν και συναγωνίζονται.
Τα τελευταία χρόνια εγώ βγάζω νικητή ένα σπίτι που έχω εντοπίσει με αμέτρητα φωτάκια και διάφορα άλλα πολύχρωμα διακοσμητικά, φωτεινούς αγιοβασίληδες, αγγελάκια, άστρα κ.ά..
Πέρσι λοιπόν είχα βαλθεί να διακοσμήσω κι εγώ το σπίτι μου με περισσότερα φωτάκια και άλλες φωτεινές επινοήσεις. Παρήγγειλα κάτι επτάφωτες λυχνίες για τα παράθυρα. Έβαλα φωτάκια όχι μόνο στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, αλλά και σε όλα τα δωμάτια, στην κουζίνα, ακόμα και στην τουαλέτα. Και για να βλέπουν και οι άλλοι έξω από το σπίτι, και να ζηλεύουν, στόλισα όλα τα μπαλκόνια, τα παντζούρια και τις γλάστρες. Αγόρασα κι έναν τεράστιο φουσκωτό κατακόκκινο Αγιο-Βασίλη που σκαρφαλώνει για να φέρει τα δώρα. Μέρα – νύχτα τα αμέτρητα αυτά φωτάκια άναβαν, και μαζί τους πετούσα κι εγώ σε άλλους κόσμους μαγικούς…
Κάποτε, όμως, πέρασαν οι γιορτές και άρχισε το ξήλωμα. Κι όχι μόνον αυτό, αλλά μια μέρα μού ήλθε κι ο λογαριασμός του ρεύματος.
Έπαθα σοκ μόλις τον είδα, 485 ευρώ ! Ζαλίστηκα και προσγειώθηκα ανώμαλα. Μου άναψαν τα λαμπάκια…
Πήγα να διαμαρτυρηθώ στη ΔΕΗ, αλλά μου εξήγησαν διάφορα τεχνικά δικά τους, που δεν καταλάβαινα.
Στην απορία μου, πώς τους άλλους μήνες πληρώνω πολύ λιγότερα, ο υπάλληλος χαμογέλασε και με ρώτησε,
Μήπως είχατε βάλει περισσότερα φωτάκια τα Χριστούγεννα ;