Με αφορμή την απομάκρυνση καταληψιών που χρησιμοποιούσαν αίθουσα του ΑΠΘ εδώ και 34 χρόνια, εξέλιξη που συνοδεύθηκε από τις απαράδεκτες απειλές κατά της πρυτανείας, ένας νέος κύκλος συζητήσεων άρχισε με θέμα τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά μας Ιδρύματα και τις εγκαταστάσεις τους.
Βλέποντας φωτογραφίες πανεπιστημίων από την Αφρική, τη Νότια Αμερική και αλλού, μας δημιουργείται η αίσθηση ότι ζούμε μάλλον σε περιβάλλον που βρίσκεται σε άλλον… πλανήτη. Τοίχοι των πανεπιστημίων με συνθήματα που ουδείς διαβάζει, κολλημένες αφίσες με τρόπο που είναι δύσκολο να απομακρυνθούν χωρίς να αφήσουν τα ίχνη του χαρτιού, γιγαντοαφίσες από πανί ή από άλλο υλικό βαμμένες με διάφορα χρώματα, μια απερίγραπτη λοιπόν ακαταστασία εξακολουθεί να απλώνεται στα ελληνικά πανεπιστήμια πλην εξαιρέσεων.
Τα social media και η ηλεκτρονική επικοινωνία, στοιχεία αν και πολύ ισχυρά ως προς τη διάδοση ιδεών και απόψεων παίζουν δευτερεύοντα ρόλο εκεί. Και εκτός αυτού, σε διάφορους χρόνους κάποιες ομάδες όχι απαραίτητα φοιτητών, καταλαμβάνουν χώρους πανεπιστημιακών εγκαταστάσεων μετατρέποντας τους στα γνωστά στέκια!
Ο διάλογος για οτιδήποτε διαταράσσει την ηρεμία και την ειρήνη στα πανεπιστήμια με κάθε ομάδα νέων θεωρείται αυτονόητος καθώς αναφέρεται στα παιδιά μας. Τα παιδιά μας δεν είναι ο εχθρός! Ως εκ τούτου, κεντρικός άξονας της πολιτικής στα ΑΕΙ οφείλει να είναι η συνεννόηση.
Στην περίπτωση όμως που ο διάλογος δεν οδηγήσει στα επιθυμητά αποτελέσματα, τότε πρέπει να βρεθούν πρακτικές λύσεις, ικανές να διασφαλίσουν την προστασία της δημόσιας περιουσίας.
–Πλην των ανωτέρω, η κυκλοφορία μαύρου χρήματος καλά κρατεί μέσα και από διάφορα πάρτι αγνώστων συνήθως (γνωστών)… που χρησιμοποιούν τους χώρους των πανεπιστημίων με το έτσι θέλω, προκαλώντας ενίοτε και ζημιές (Βλ. Πολυτεχνική Σχολή Θεσσαλονίκης μετά από τέτοια πάρτι). Εδώ ουδείς μιλά ή αντιστέκεται στην αυθαιρεσία… Υπάρχει μια παράξενη σιωπή!
Οι φορολογικές αρχές μπορούν να δώσουν λύση στα πάρτι αυτά με τη σύλληψη των μεταφορέων ποτών που διακινούνται χωρίς παραστατικά, όπως και των φοροφυγάδων οργανωτών. Έτσι ματαιώσαμε το 2013 δυο πάρτι στους χώρους της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ χωρίς την παραμικρή χρήση βίας. Απλώς καλέσαμε το ΣΔΟΕ –και ήρθαν στις εισόδους του ΑΠΘ πρώην φοιτητές μας εφοριακοί– με συνέπεια όλοι οι μικροφοροφυγάδες άγνωστοι «αντιστασιακοί» να χαθούν από προσώπου γης. Δεν αναφερόμαστε εδώ στις εκδηλώσεις Συλλόγων φοιτητών κ.λπ που γίνονται με την έγκριση των πανεπιστημιακών αρχών ενώ οι οργανωτές τους έχουν όνομα και επώνυμο!
Το πανεπιστήμιο λοιπόν δεν είναι τόπος για πάρτι αγνώστων που απλώς νοιάζονται να κάνουν την αρπαχτή της βραδιάς υποβαθμίζοντας τους εσωτερικούς χώρους κτηρίων ή αφήνοντας τους εξωτερικούς σαν βομβαρδισμένους με την αποχώρησή τους. Επίσης, οι χώροι του, περιουσία του Δημοσίου, δεν είναι προς χρήση για τα διάφορα στέκια εξ ίσου αγνώστων είτε για κατασκηνώσεις που οδηγούν σε βανδαλισμό των εγκαταστάσεων.
Αν υπάρχουν διαθέσιμες αίθουσες αυτές είναι προς χρήση από τους φοιτητές και τους συλλόγους τους που λειτουργούν σε συνεννόηση και σε συνεργασία με τα Τμήματα-Κοσμητεία ή Πρυτανεία.
Του Δημήτρη Μάρδα
Καθηγητή, Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ,
π. Αν. Υπουργού Οικονομικών
