Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Το περίφημο Γιοφύρι της Άρτας ολημερίς το χτίζανε, το βράδυ εγκρεμιζόταν. Η κατασκευή του ξεκίνησε στα χρόνια της κλασικής Αμβρακίας επί βασιλέως Πύρρου Α΄. δηλαδή κατά τα προχριστιανικά χρόνια και συνεχίστηκε στα ρωμαϊκά χρόνια με την άνθηση της διπλανής Νικόπολης. Τη σημερινή του μορφή απέκτησε τα έτη 1602-1606 μ.Χ. με χρήματα που προσέφερε ένας ,,,μπακάλης της Άρτας, ο Θιακογιάννης, ο οποίος είχε εμπορικές δραστηριότητες και ενδιαφερόταν προσωπικά να περνάει το ποτάμι Άραχθος με τα φορτωμένα μουλάρια του.
Φαίνεται ότι στη χώρα μας γενικά τα δημόσια έργα καθυστερούν λίγο για να ολοκληρωθούν. Για παράδειγμα, το μετρό της Θεσσαλονίκης, η ακτοπλοϊκή σύνδεση της Πιερίας με τη Θεσσαλονίκη και τη Χαλκιδική, το τελεφερίκ Λιτόχωρο – Πριόνια κ.ά.
Το 1967, δηλαδή πριν από 55 χρόνια, τότε που η 3η ΜΟΜΑ έφτιαχνε δρόμους, αεροδρόμια και άλλα δημόσια έργα σε όλη την Ελλάδα, ξεκίνησε ένας πολύ χρήσιμος και απαραίτητος δρόμος στην Κρήτη. Έγιναν όλες οι μελέτες, συγκλήθηκαν όλα τα Κοινοτικά και Δημοτικά Συμβούλια, πάρθηκαν όλες οι αποφάσεις, έγινε η χάραξη, δημοσιεύτηκαν όλα τα ΦΕΚ, έγιναν όλες οι απαλλοτριώσεις, εκδικάστηκαν όλες οι ενστάσεις κλπ. κλπ. και ξεκίνησε ένα μεγαλόπνοο έργο, που θα δώσει εύκολη πρόσβαση στο νέο διεθνές αεροδρόμιο στο Καστέλι και σε συνολικά πέντε οικισμούς της περιοχής, ενώ θα ενώνει το στρατιωτικό αεροδρόμιο με το πολιτικό.
Νέα μελέτη οδοποιίας και ΜΠΕ έγιναν το 2005, αλλά τίποτε δεν προχώρησε, ο δρόμος είναι μισοτελειωμένος, απομένουν να γίνουν ακόμα 17 χιλιόμετρα.
Ο Αντιπεριφερειάρχης, πάντως, είναι αισιόδοξος και δεσμεύτηκε ότι «θα υπάρξουν σύντομα εξελίξεις».
(πηγή: ekriti.gr)
