Στήριξη και σεβασμός στη δημόσια υγεία
Η πρόσφατη και διαχρονική επαφή μου με χώρους του δημόσιου συστήματος υγείας ερέθισε, ευαισθητοποίησε, προβλημάτισε τις σκέψεις μου γύρω από την σκληρή καθημερινότητα που βιώνουν οι ασθενείς, το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό.
Αναλογίζομαι πόσο εύκολο είναι να κρίνεις, να μηδενίζεις, να ειρωνεύεσαι πρόσωπα και καταστάσεις. Η απουσία οργάνωσης και συντονισμού, η αναμονή, η έλλειψη υπομονής των πολιτών, η παγίωση λανθασμένων συμπεριφορών, είναι απομεινάρια μιας «άρρωστης» νοοτροπίας που μας ταλαιπωρεί όλους.
Δεν είναι όλα μαύρα ούτε ρόδινα. Υπάρχουν ελλείψεις, υπάρχουν κενά αλλά υπάρχουν και άξιοι άνθρωποι που χρειάζονται στήριξη και ενίσχυση του έργου τους.
Υπάρχουν ικανότατοι νοσηλευτές, νοσοκόμοι, τραυματιοφορείς, υπάλληλοι του ΕΚΑΒ, ιατροί όλων των ειδικοτήτων που έχουν την εμπειρία, την γνώση και τη θέληση να προσφέρουν. Εξαιρέσεις υπάρχουν παντού γιατί ο άνθρωπος και ειδικά αυτός ο ξεχωριστός Έλληνας, είναι ένα ιδιαίτερο ον που αρέσκεται να αμαυρώνει ότι χτίζουν με κόπο οι φιλότιμοι και μοχθηροί εργάτες.
Αυτοί όμως οι φιλότιμοι, οι ακούραστοι μαχητές της υγείας αξίζει και να αμείβονται αξιοπρεπώς. Αξίζει να ενισχύονται τακτικά με νέο προσωπικό, με σύγχρονα μέσα και μεθόδους, με ότι είναι απαραίτητο για να ανταποκριθούν αποτελεσματικά στο λειτούργημα τους. Δεν αξίζει να μένουν μόνοι κι απροστάτευτοι.
Ο χώρος της υγείας δεν μπορεί να αποτελεί παιχνίδι στο βωμό μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων. Εδώ επιβάλλεται μια πάγια και θαρραλέα εθνική πολιτική χωρίς εγωισμούς. Όπως στην παιδεία, έτσι και στην υγεία απαιτείται ένας δυνατός οικονομικός προϋπολογισμός χωρίς τσιγγουνιές και δημοσιοοικονομικές δικαιολογίες.
Υπάρχει άμεση ανάγκη για μια τολμηρή ανατροπή, για μια επανάσταση που η ίδια η πολιτεία θα πρέπει να προκαλέσει για να μπορεί ο απλός πολίτης να εμπιστεύεται χωρίς δισταγμούς τις δομές της δημόσιας υγείας.
Για να ζηλέψουν και να επιστρέψουν πίσω όλοι οι ικανοί επιστήμονες που μετανάστευσαν στο εξωτερικό.
Για να μπορούμε να ζούμε αξιοπρεπώς σε μια ευλογημένη και πλούσια χώρα που την καταντήσαμε μίζερη και φτωχή.
Για να έχουμε δικαίωμα, ίση ευκαιρία και πρόσβαση στα αυτονόητα, όπως το αγαθό της ζωής.
Τιμή στους μαχητές της υγείας.
Γιάννης Τσαπουρνιώτης