– Θα σε στεναχωρήσω πάλι!
– Δεν βαριέσαι, έτσι κι αλλιώς έχω στενάχωρη καρδιά! Για πες όμως, τι είναι αυτό που θα με στεναχωρήσει; Και γιατί να στεναχωρηθώ;
– Όσο να πεις έχεις φιλικές διαθέσεις.
– Φιλικές διαθέσεις με ποιον;
– Με την Ελισάβετ… τον Κάρολο!
– Που πάει το μυαλό σου ρε;
– Στα βόρεια, που αλλού; Στο Ηνωμένο Βασίλειο.
– Και έχω εγώ φιλικές διαθέσεις με την Ελισάβετ; Τον Κάρολο; Πάλι καλά που δεν ανέφερες και την Καμήλα! Από πού κι ως που ρε;
– Οι φιλοβασιλικές σου διαθέσεις είναι γνωστές!
– Καλά, καλά ό,τι πεις! Τέλος πάντων! Και γιατί θα με στεναχωρείσεις;
– Διότι η UNESCO άνοιξε το στόμα της εκφράζοντας έντονη δυσαρέσκεια επειδή ακόμη τα γλυπτά του Παρθενώνα παραμένουν στην Αγγλία και δεν επεστράφησαν στην Ελλάδα.
– Αυτά ρε είναι σπουδαία νέα! Άκου θα στεναχωρηθώ! Είσαι βλάκας με περικεφαλαία ρε! Για λέγε, για λέγε!
– Ζητά επιτακτικά από το Ηνωμένο Βασίλειο να αναθεωρήσει τη στάση του και να προσέλθει σε καλόπιστο διάλογο με την Ελλάδα.
– Μου το χαλάς λίγο τώρα. Αυτός ο διάλογος δεν μ’ αρέσει. Γιατί διάλογος; Τι θα συζητήσουμε; Πάρ’ τα, δικά σου είναι και άμε στο καλό!
– Πολύ απλά τα λες! Δεν είναι έτσι. Τουλάχιστον όμως είναι μια σοβαρή διεθνής αναμόχλευση του θέματος!
– Δύσκολο ρε, δύσκολο το βλέπω. Διότι αν επιστρέψει τα δικά μας, θα ξεσηκωθούν όλοι οι άλλοι και θα ζητούν και αυτοί τα δικά τους. Και τι θα απομείνει μετά στο Βρετανικό μουσείο; Νυχτερίδες κι αράχνες γλυκιά μου, όπως λέει και το τραγούδι!
– Το καλό είναι από ό,τι βλέπω ότι δεν έμειναν μόνο στη σύσταση όπως ήταν η πάγια κατάσταση, αλλά ομόφωνα εκδόθηκε Απόφαση που ασχολείται με το ζήτημα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα.
– Το θέμα είναι πως θα κινηθεί το όλο σύστημα το δικό μας για να εκμεταλλευτεί αυτό το ζήτημα. Μη μας πάρει κανένας ύπνος και αρχίζουμε και ροχαλίζουμε!
– Α! ξέρω κάτι καλά αυτοκόλλητα για τη μύτη!