– Παιδιά να ηρεμήσουμε λίγο!
– Μόνο λίγο; Πολύ! Πάρα πολύ!
– Ναι, ρε! Δεν μπορεί από το πρωί μέχρι το βράδυ, μη σου πω και από το βράδυ μέχρι το πρωί ησυχία να μην βρίσκουμε! Χαμός βαρύς ακούγεται πολλά ντουφέκια πέφτουν!
– Άιντε μετά να βγάλεις άκρη. Δεν βγάζεις! Λίγο την ησυχία μας μπρε, να ηρεμήσουμε λίγο, να χαλαρώσουμε, να μειώσουμε τα χαλαρωτικά χαπάκια. Να δούμε τη ζωή μας με άλλο μάτι.
– Ενώ τώρα, μια ομάδα από εδώ και μια άλλη από εκεί! Άντε να βγάλεις άκρη! Ένας εμφύλιος ένα πράγμα!
– Χώρια που άκουσα ότι πληρώνεσαι για να τα λες αυτά!
– Ποιος σου το είπε; Από πού το έμαθες; Αλήθεια είναι ρε, αλλά μην το πεις πουθενά! Τέτοιες δύσκολες εποχές πώς να βγάλω το ψωμάκι μου, φοιτητές έχω, παιδιά σπουδάζω, έξοδα, έξοδα, από κάπου δεν πρέπει να τα βγάλω; Να μη συμπληρώσω λίγο στο ταμείο του σπιτιού;
– Άρα, όλα αυτά που λες δεν τα πιστεύεις;
– Καλά χαζός είσαι; Αφού είμαι γρανάζι του συστήματος, ό,τι πει το χρήμα!
– Με εκπλήσσεις ρε! Πέφτω από τα σύννεφα. Μένω με ανοικτό το στόμα!
– Πρόσεξε μη καταπιείς καμιά μύγα και σου πέσει βαριά!
– Ρε, δεν μπορώ να σε πιστέψω. Μη μου πεις ότι δεν έκανες και εμβόλιο;
– Σκύψε να σου πω, μην ακούσει κανείς! Όχι, δεν έκανα!
– Και όλα αυτά τα τροπάρια και οι φωνές για εμβόλια και τα λοιπά, και τα λοιπά;
– Αφού σου εξήγησα ρε, δεν σου εξήγησα; Μούφα! Χάζος είσαι; Να πάθω τίποτα και να τρέχω; Μου είπε μια γνωστή και ένας γνωστός από ιατρικό προσωπικό τι είδαν τα ματάκια τους με αυτούς που εμβολιάστηκαν, τι τράβηξαν, τι υπέφεραν, του Χριστού τα πάθη ένα πράμα.
– Οι εμβολιασμένοι;
– Ναι ρε!
– Οι εμβολιασμένοι;
– Ναι, δεν ακούς;
– Ακούω αλλά δεν πιστεύω!
– Πίστευε και μη ερεύνα!
– Ρε, ξαναρωτάω, αλήθεια μου λες; Όχι, δεν σε πιστεύω, ό,τι και να μου πεις δεν σε πιστεύω!
– Τι θες, να σου δείξω φωτογραφία του γαμπρού μου που έκανε εμβόλιο και έβγαλε πράσινη ουρά;