Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Δεν είναι ακριβώς αγριογούρουνα, αλλά διασταύρωση άγριων με ήμερα. Γεννάνε όμως 2 φορές το χρόνο – αντί για μία φορά που γεννούν τα άγρια – και γι’ αυτό πολλαπλασιάστηκαν πολύ γρήγορα, γέμισαν τις ράχες και τα βουνά μας. Και επειδή δε βρίσκουν αρκετή τροφή εκεί πάνω κατεβαίνουν στα πεδινά, όπου κάνουν καταστροφές στις καλλιέργειες, ότι τρώγεται, καλαμπόκια, ρεβίθια, καρπούζια κλπ.
Το πρόσφατο τροχαίο ατύχημα στη Σκοτίνα, όπου αγέλη πεινασμένων αγριογούρουνων έπεσε πάνω σε διερχόμενο αυτοκίνητο και του προξένησε σοβαρές ζημιές, δείχνει ότι δεν είναι απίθανο να έχουμε παρόμοια ατυχήματα και μέσα στην πόλη, έξω από τα σπίτια μας.
Ασφαλώς δεν μπορούμε και δεν πρέπει να κάνουμε σύγκριση, αλλά καλό είναι να έχουμε υπόψη ότι μια άλλη αγέλη 3.000.000 πεινασμένων και απελπισμένων Αφγανών προσφύγων έχουν ήδη ξεκινήσει για τον Έβρο, τα νησιά μας και τις ακτές της Ευρώπης.
Τα αγριογούρουνα έχουν αδυναμία στα καλαμπόκια. Όπως εξάλλου λέει και μια παλιά παροιμία, «Ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται».
Αργά ή γρήγορα θα μπουκάρουν.