– Όταν πληρώνεις κάτι παραπάνω, κάτι μπορεί να γίνει!
– Ενώ όταν πέφτει φτώχεια καταραμένη που να χώσεις το χέρι στη τσέπη και να δώσεις;
– Σε αυτή την περίπτωση καλύτερα που είχαμε άδεια τσέπη, διότι αν δίναμε θα κλαίγαμε τη μοίρα μας, θα κλαίγαμε για τα δεινά μας, θα βρίζαμε τους από πάνω θα βρίζαμε τους από κάτω, θα καταριόμασταν την ώρα και τη στιγμή που είχαμε τη φαεινή ιδέα να καβαλήσουμε το αμάξι μας και να βγούμε έξω. Διότι λες ελπίδα είναι αυτή, όσο να πεις, η ελπίδα όλο και κάτι περιμένεις να σου φέρει, να σου φέρει κάτι καλό δηλαδή, όχι ταλαιπωρίες!
– Εγώ νομίζω ότι ο καλός Θεούλης σκέφτηκε εμάς. Σου λέει βόρεια χώρα, τι να την ταλαιπωρήσω πάλι, τόσα χρόνια τάχαμ δήθεν όλο άσπρες μέρες το χειμώνα βλέπουν, αλλά τέλος πάντων, πάθαμε αχρωματοψία από το πολύ άσπρο και λευκό. Και να σου, και εσύ, πάρε και εσύ, να δεις τι ωραία είναι οι άσπρες μέρες που τις ζηλεύουμε όλοι.
– Ναι, ρε αλλά όταν λέμε άσπρη μέρα, δεν εννοούμε αυτό, άλλο πράμα εννοούμε. Και μετά τι να σου κάνει το κράτος, τι να σου κάνει ο υπουργός τι να σου κάνει ο μηχανισμός;
– Δηλαδή εσύ είσαι με το κράτος;
– ΜΕ κανένα δεν είμαι ρε!
– Έπρεπε όμως να το είχαν προβλέψει…
– Λίγο δύσκολο αυτό που λες, διότι όταν συμβαίνουν πράματα και θάματα που τα βλέπουμε σπάνιες φορές, τι εμπειρία να έχει ο κάθε κακομοίρης που εμπλέκεται και τα ακούει;
– Να, μην τα ακούσει κάποιος;
– Βρε να τα ακούσει δε λέω, αλλά να σου πω κι αυτό; Όταν ενημερώνεσαι ότι θα καταφθάσει η ελπίδα, τι πρέπει να κάνεις εσύ;
– Να ελπίζεις!
– Ελπίδα με ελπίδα έχει διαφορά!
– Όνομα κι αυτό!
– Καλά ο νονός, να του ευχηθούμε πάντα τέτοια, εκτός κι αν ήξερε τι πρόκειται να συμβεί και σου λέει ας δώσω μια νότα αισιοδοξίας σ’ αυτό που πρόκειται να συμβεί!
– Πάντως η βόρεια Ελλάς απλώς παγώνει και απολαμβάνει το χιονάκι από την οθόνη, ξένες άσπρες μέρες! Διότι δεν έχει άσπρη δική της μέρα!
– Άστα αυτά και ας ελπίσουμε ότι η άσπρη μέρα θα έρθει με άλλο τρόπο σε τούτη τη χώρα.
– Μπα! Μέχρι στιγμής με τέτοιο αποκλεισμό δύσκολο το βλέπω!