Ενώ πολλά λέγονται και γράφονται για τη μητέρα, η ημέρα του πατέρα σχεδόν αγνοείται. Κι όμως ο ρόλος του πατέρα είναι ιδιαίτερα σημαντικός.
Η πρώτη φορά που γιορτάστηκε η ημέρα του πατέρα ήταν η 19η Ιουνίου 1910. Βέβαια, έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια ως ότου καθιερωνόταν επίσημα η ημέρα αυτή.
Ο Μπίλλυ Γκράχαμ κάποτε είπε: «Ο καλός πατέρας είναι από τα πρόσωπα εκείνα που λιγότερο επαινέθηκαν, τραγουδήθηκαν, τιμήθηκαν και προσέχτηκαν, και όμως είναι ένα από τα πιο πολύτιμα δώρα στην κοινωνία μας».
Η ήμερα αυτή καθιερώθηκε για να αναγνωριστεί και εκτιμηθεί ο ζωτικός ρόλος του πατέρα στην ανατροφή και διαπαιδαγώγηση του παιδιού. Ο απ. Παύλος προτρέπει: «Τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου», η οποία είναι η μόνη εντολή που τη συνοδεύει η υπόσχεση: «Για να είσαι ευτυχισμένος και να ζήσεις πολλά χρόνια πάνω στη γη» (Εφεσίους 6/2,3).
Ζητήσαμε από μερικούς πατέρες να δώσουν απάντηση στο ερώτημα “Ποιος είναι ο ρόλος του χριστιανού πατέρα μέσα στην υλιστική κοινωνία που ζούμε;” Παρακάτω δημοσιεύουμε τις απαντήσεις δυο επίλεκτων συμπολιτών μας. Οι απαντήσεις τους είναι επίκαιρες όσο ποτέ: Είναι ο Πάρις Παπαγεωργίου, εκπαιδευτικός, πατέρας πέντε παιδιών και ο Γιάννης Μιχαηλίδης, επισκέπτης υγείας, πατέρας δυο παιδιών. Παρακάτω οι απαντήσεις τους,
Γ.Σ. Κανταρτζής
Δώρο Θεού
“Το να γίνει κάποιος πατέρας δεν είναι αυτονόητο, είναι δώρο Θεού. Επιπλέον δώρο του Θεού είναι και η καρδιά του πατέρα, που δεν την έχουν όλοι. Ο Θεός είναι που πλαταίνει την καρδιά, διευρύνει τα όριά μας και μας χαρίζει σοφία και ισορροπία μεταξύ αγάπης και αυστηρότητας, για να γίνουμε αντάξιοι αυτής της κλήσης. Στην κοινωνία που ζούμε όλοι μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με κάθε είδους προκλήσεις και καλούμαστε να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις που θα επηρεάσουν τη ζωή της οικογένειάς μας. Το σημαντικότερο είναι πώς ζούμε εμείς οι ίδιοι. Πράγματα που θα τα έκανα, αν ήμουν μόνος μου, τα απορρίπτω, όταν ξέρω ότι μπορεί να αποτελέσουν λανθασμένο παράδειγμα για τα παιδιά μου. Εάν έχω ζήσει με τέτοια προσοχή, είναι ευκολότερο να επηρεάσω και με τη νουθεσία τη ζωή των παιδιών μου. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Θεός είναι ο εγγυητής και ο προστάτης της οικογένειάς μας”.
Πάρις Παπαγεωργίου
Παράδειγμα για μίμηση
“Αν «η μάνα εν (είναι) κρύο νερό», όπως εύστοχα λέει ένα ποντιακό τραγούδι, ο πατέρας είναι, θα λέγαμε, το «ζεστό ψωμί». Κι αν παρομοιάζαμε το χριστιανό πατέρα με το αυτοκίνητο, τότε για βενζίνη και χάρτη του έχει το λόγο του Θεού. Αν ο ίδιος τρέφεται με το λόγο του Θεού και ενισχύεται με την προσευχή, το αυτοκίνητο θα προχωρήσει ομαλά. Επίσης πρέπει να προσέξει το καύσιμο να μην είναι νοθευμένο. Αν είναι ακατάλληλο, τότε θα καταστρέψει και τον ίδιο, και θα είναι άχρηστο ή και επικίνδυνο για την ζωή των παιδιών του. Κι ακόμη, αν το ψωμί δεν είναι από τα κατάλληλα υλικά, από ραφιναρισμένο αλεύρι, καθαρό νερό και καλή μαγιά, τότε θα είναι επικίνδυνο για την υγεία των παιδιών του. Γι αυτό χρειάζεται μεγάλη προσοχή και επιμέλεια.
Ο χριστιανός πατέρας είναι ένας άνθρωπος, με γνήσια χαρακτηριστικά, αγιότητα, ακεραιότητα και με αρχές και αξίες βασισμένες στη διδασκαλία της Βίβλου, όπως ο Θεός τις έχει ορίσει. Μ’ έναν τέτοιο πατέρα στο τιμόνι τα παιδιά του θα είναι ασφαλή, ο δρόμος τους θα είναι ευδιάκριτος και ασφαλής, οι ανάγκες τους θα καλύπτονται πραγματικά, το ταξίδι τους θα είναι ευχάριστο και η πορεία θα έχει έναν ένδοξο προορισμό. ΄Ενας τέτοιος πατέρας αποτελεί ένα μοναδικό παράδειγμα για μίμηση στα παιδιά του.
Γιάννης Μιχαηλίδης
