Τι έχουν οι Ινδοί και οι Πακιστανοί σε πυρηνικά
Του Γ. Παπαθανασίου
Ας δούμε σε επίπεδο πυρηνικών όπλων τη νέα συμπλοκή που είναι κοντά μας (ενώ είναι σε εξέλιξη οι εχθροπραξίες σε Ρωσία, Ουκρανία και η επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα).
Το πρόγραμμα του Πακιστάν υπάρχει από τις αρχές της δεκαετίας του ‘70. Ξεκίνησε μετά τον Ινδο-Πακιστανικό Πόλεμο του 1971 -και την επακόλουθη δημιουργία του Μπαγκλαντές.
Εκτιμάται πως διαθέτει από 165 έως 170 πυρηνικές κεφαλές. Η Ινδία έχει από 160 έως 170 και διεξήγαγε την πρώτη της πυρηνική δοκιμή το 1974. Ονομάστηκε «Χαμογελαστός Βούδας», καθώς προωθήθηκε ως δοκιμή «ειρηνικού πυρηνικού εκρηκτικού».
Έως σήμερα έχει πολιτική να μη χρησιμοποιήσει πρώτη τα πυρηνικά της, τα οποία υπάρχουν σε πυραύλους, πάνω σε αεροσκάφη και σε υποβρύχια, όπως και οι Πακιστανοί. Η εμβέλεια είναι από δεκάδες έως χιλιάδες χιλιόμετρα.
Ένα πυρηνικό όπλο που απασφαλίζει πάνω από Νιου Γιορκ Σίτι μπορεί να προκαλέσει 583.160 θανάτους.
Η Annie Jacobsen, φιναλίστ βραβείου Πούλιτζερ και μεταξύ των best selling συγγραφέων των New York Times, διευκρίνισε στο κορυφαίο podcast της Ευρώπης (The Diary Of A CEO) ότι άπαξ και αρχίσει ένας πυρηνικός πόλεμος, ο χρόνος που θα μεσολαβήσει μέχρι την εξαφάνιση του είδους μας θα είναι ελάχιστος.
«Σε μόλις 72 λεπτά θα εξαφανιστούν 5.000.000.000 άνθρωποι»
Τα 3.000.000.000 που θα επιζήσουν δεν θα μπορούν να ζήσουν στην επιφάνεια της γης, εκτός και αν ζουν στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Όπως είπε η Jacobsen, τα στοιχεία ανήκουν στον καθηγητή Brian Toon, ο οποίος μελετά 40 χρόνια τα πυρηνικά.
Επίσης, το μεγαλύτερο κομμάτι του πλανήτη -ιδιαίτερα ό,τι βρίσκεται σε μέσο γεωγραφικό πλάτος-, θα είναι γεμάτο από στρώματα πάγου για χρόνια μετά τον πυρηνικό πόλεμο. Άρα δεν θα μπορεί να καλλιεργηθεί η γη.
Οι επιζήσαντες δεν θα μπορούν να είναι σε εξωτερικούς χώρους. Θα ζουν υπογείως και θα μάχονται για να βρουν φαγητό στα μέρη όπου δεν θα υπάρχει βιώσιμη καλλιέργεια.
Αυτόν τον κόσμο θέλουμε;
Α, και να θυμίσουμε πως ο πλανήτης υποτίθεται πως έχει συμφωνήσει να μειώσει τα πυρηνικά όπλα, που είχαν κάνει πικ το 1986, με 70.300. Δεν είναι ότι είχαν αποτέλεσμα οι διάφορες συμφωνίες για τον έλεγχο τους (με τελευταία τη Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων), αφού στην πραγματικότητα το συντριπτικό μέρος της μείωσης συνέβη τη δεκαετία του 1990. Η τάση δείχνει ότι τα στρατιωτικά αποθέματα αυξάνονται ξανά.