Το ίδιο έγινε και με το τρίτο αεροπλάνο που θα πήγαινε στον Ζέρβα αφού έφθασε στο σημείο προορισμού χωρίς όμως να εντοπιστούν οι φωτιές που θα ανάβονταν από το έδαφος. Το αεροπλάνο έκανε κύκλους από τη δυτική μέχρι την ανατολική ακτή αλλά …τίποτα, έτσι επέστρεψε και αυτό το αεροσκάφος πίσω στο Κάιρο. Τι είχε συμβεί; Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Μαρίνου, η αποστολή προς τον Ζέρβα απέτυχε λόγω λάθους στο τοπωνύμιο κατά την αποκρυπτογράφηση του σήματος του «Προμηθέα». Δηλαδή, αντί για την περιοχή «Σακαρέτσι», στο σήμα διαβάστηκε «Πέρα Κάψη» (ΜΑΡΙΝΟΣ, 1994, σελ. 40). Οι νέες εντολές ήταν ότι οι ίδιες αποστολές θα αναχωρούσαν άμεσα ώστε να προλάβαιναν το φεγγάρι και θα έπεφταν οπωσδήποτε, είτε δηλαδή υπήρχαν είτε όχι τα συγκεκριμένα σήματα υποδοχής (φωτιές σε σχήμα σταυρού).
Αντώνη Ι. Ζαρκανέλα
π. Γενικού Διευθυντή Ανάπτυξης
της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης.
Το ίδιο έγινε και με το τρίτο αεροπλάνο που θα πήγαινε στον Ζέρβα αφού έφθασε στο σημείο προορισμού χωρίς όμως να εντοπιστούν οι φωτιές που θα ανάβονταν από το έδαφος. Το αεροπλάνο έκανε κύκλους από τη δυτική μέχρι την ανατολική ακτή αλλά …τίποτα, έτσι επέστρεψε και αυτό το αεροσκάφος πίσω στο Κάιρο. Τι είχε συμβεί; Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Μαρίνου, η αποστολή προς τον Ζέρβα απέτυχε λόγω λάθους στο τοπωνύμιο κατά την αποκρυπτογράφηση του σήματος του «Προμηθέα». Δηλαδή, αντί για την περιοχή «Σακαρέτσι», στο σήμα διαβάστηκε «Πέρα Κάψη» (ΜΑΡΙΝΟΣ, 1994, σελ. 40). Οι νέες εντολές ήταν ότι οι ίδιες αποστολές θα αναχωρούσαν άμεσα ώστε να προλάβαιναν το φεγγάρι και θα έπεφταν οπωσδήποτε, είτε δηλαδή υπήρχαν είτε όχι τα συγκεκριμένα σήματα υποδοχής (φωτιές σε σχήμα σταυρού). Ωστόσο, λόγω κάποιας βλάβης, η αναχώρηση αναβλήθηκε για τις 30 Σεπτεμβρίου 1942 που ήταν η τελευταία ημέρα εμφάνισης του φεγγαριού. Στην τελευταία σύσκεψη ανακοινώθηκαν στα μέλη ορισμένες αλλαγές η σημαντικότερη των οποίων ήταν η πτώση πρώτα του Κουκ ο οποίος θα άναβε αμέσως φωτιές ώστε να πέσουν και όλοι οι άλλοι στην ίδια περιοχή. Ο Κουκ, μαζί με τον οποίο πήγε ο Μαρίνος αντί του Νατ Μπάρκερ, δεν είδε φώτα, δεν έδωσε εντολή να πέσουν, γι αυτό και έτσι επέστρεψαν στο Κάιρο άπρακτοι, αφού όμως έριξαν όλα τα εφόδια πλην του ασυρμάτου.
Από τα άλλα δύο αεροπλάνα, του Μάγιερς και του Γούντχαουζ, έπεσαν όλοι κανονικά, ωστόσο έπεσαν σε διαφορετικά σημεία, με αποτέλεσμα να περιπλανηθούν για δυο ημέρες και τελικά να βρεθούν όλοι μαζί, οπότε άρχισαν να ψάχνουν για τα εφόδια που είχαν επίσης ριχτεί. Τελικά, συγκέντρωσαν τα περισσότερα από τα εφόδια, κυρίως δε τον ασύρματο και τις μπαταρίες του, το αλεξίπτωτο του οποίου είχε σκαλώσει σε ένα έλατο. Η ομάδα του Μάγιερς έπεσε σε κατσάβραχα με γκρεμό, κάπου 15 χιλιόμετρα μακριά από τις φωτιές που άναψε ο Μήταλας της μικρής τότε ομάδας Ψαρρού, ο οποίος, όμως, περίμενε ρίψη εφοδίων για την ομάδα Ψαρρού. Η Ομάδα του Κρις έπεσε ακριβώς στις φωτιές, στη θέση Χοροστάσι, και τον πρώτο που συνάντησε ο Κρις ήταν ο Μήταλας από τη μικρή τότε δύναμη του Ψαρρού, ο οποίος και βοήθησε στην περισυλλογή των δεμάτων.
Αφού τα μέλη της Ομάδας Μάγιερς συναντήθηκαν σώοι και αβλαβείς, βρήκαν κάποιους τσομπάνηδες που τους φιλοξένησαν στο μαντρί τους και ένας χωρικός τους έφερε σε επαφή με κάποιον νεαρό Έλληνα αξιωματικό, ονόματι Κατσίμπα, ο οποίος ήταν της ομάδας Ψαρρού, όπως αναφέρει ο ΜΑΡΙΝΟΣ (1994), από το χωριό Καρούτες, ο οποίος αφού τους οδήγησε σε ένα βολικό και ασφαλές μέρος, τους είπε ότι θα τους έφερνε σε επαφή με έναν αρχηγό ανταρτών ονόματι Καραλίβανο, για τον οποίο είχε ακούσει ο Μάγιερς από το Κάιρο. Έγινε η συνάντηση με τον Καραλίβανο και τους τέσσερις όλους κι όλους φουστανελοφορεμένους άνδρες του και όχι καμιά εκατοσταριά που τους είχαν πει στο Κάιρο. Ο Καραλίβανος κατάφερε να μαζέψει με την πειθώ ή με απειλές να συγκεντρώσει κατοίκους της περιοχής οι οποία ερευνώντας την περιοχή να εντοπίσουν και να συγκεντρώσουν το μεγαλύτερο τμήμα των εφοδίων που έριξαν τα αεροπλάνα. Με τον Καραλίβανο και τον Κατσίμπα ξεκίνησαν να βρουν τον Σεφεριάδη και τις μεγάλες ομάδες ανταρτών που θα τους περίμεναν.
Πηγαίνοντας προς τη βορειοδυτική Γκιώνα ένας τσομπάνος τους πληροφορεί ότι στην άλλη πλευρά του υψώματος, σε καμιά ώρα απόσταση, υπήρχε και μια άλλη ομάδα Εγγλέζων. Ήταν η ομάδα του Γουντχάουζ. Έγινε, λοιπόν, η συνάντηση με την ομάδα του Γουντχάουζ που ήταν σώα και αβλαβής και η οποία είχε συγκεντρώσει όλα τα εφόδια στο ύψωμα του Προφήτη Ηλεία. Εκεί συναντούν κι έναν οπλισμένο που μιλούσε σπασμένα αγγλικά και τους είπε ότι μια ημέρα πριν φθάσει η αποστολή των Άγγλων, Ιταλοί εισέβαλαν στο χωριό Κουκουβίστα, συνέλαβαν όλον τον άρρενα πληθυσμό και μαζί τους έναν δικηγόρο ονόματι Σεφεριάδη. Ο Έλληνας που έδωσε αυτή την πληροφορία στους Άγγλους λεγόταν Νικόλαος Βέης, προσφέρθηκε μάλιστα να τους βοηθήσει και από τότε έγινε, ο Μπάρμπα-Νίκος, όπως τον φώναζαν, ο μόνιμος οδηγός τους.
(Συνεχίζεται)