Σφήνες του Αφεντούλη
Ομπρός, να καθορίσουμε το απρόβλεπτο.
«Καλά ποιος είσαι; Ο Νοστράδαμος είσαι;» διερωτήθηκε ο ορθολογιστής χαμηλοσυνταξιούχος, «Μήτσος», αναγνώστες μου, εξ αφορμής του μυστηριώδους, ομολογούμε, ερωτήματος τού εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, παντελώς απροσδιόριστο κατά τις κλασικές επιστημονικές προσεγγίσεις το απρόβλεπτο γαρ, και με την κυρία «Μήτσαινα», σε πείσμα κάθε συμπεριφοράς των μελών του παραδοσιακού ελληνικού ζεύγους, να παραφράζει Δήμητρα Γαλάνη, άδουσα προς επίρρωση των ισχυρισμών του συζύγου:
Τα της γούνας μας ράμματα…
Μεσοπρόθεσμου γράμματα / κάθομαι και διαβάζω / και πληθαίνουν τα βάσανα / καθώς πρόσω κοιτάζω.
Μεσοπρόθεσμου γράμματα, / Βρυξελλών εισηγήσεις, / μαρτυρούν χίλια δράματα / μπας και δούμ’ αναπτύξεις.
Ξέφωτο προσδοκάω, / μα δε γίνονται θάματα, / τις πληγές να μετράω / αχ(!), της γούνας τα ράμματα.
Μεσοπρόθεσμου γράμματα, / μαχαιριά κάθε λέξη / και με πιάνουν τα κλάματα, / σας ρωτώ τι έχω φταίξει;
Μεσοπρόθεσμου γράμματα, / φτώχειας αποτιμήσεις, / κι ας ομοιάζουν προγράμματα / για επανεκκινήσεις.
Στωικά υπομένω, / μα δε γίνονται θάματα / κι άλλο δεν περιμένω, / να τα βράσω τα γράμματα(!),
μισό να υπενθυμίσουμε ότι ο «mainstream» χαρακτήρας της στήλης απαγορεύει μελλοντολογίες, ήτοι να ρίξουμε την τράπουλα ή να ψήσουμε καϊμακλή για να σας πούμε την τύχη και τα λοιπά γνωστά.
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα αφήσουμε εκτός ρεπερτορίου και το «οργανόγραμμα» διαχείρισης κινδύνων, «Risk Management» στο πιο επιστημονικό, του αυθεντικού μελετητή του απρόβλεπτου, Νασίμ Νικολά Ταλέμπ, κι αντιρρήσεις επ’ αυτού δεν δεχόμαστε.
Τι θέλετε, δηλαδή; Να κλείσουμε τα μάτια σε διδάγματα περί του πως θα υποδεχόμαστε «οπλισμένοι» τυχόν αρνητικά συμβάντα, έξω από δω και μακριά(!), παραμένοντας συνάμα ανοιχτοί στα θετικά, αμήν και πού ‘ν’ τος ο πολυπόθητος κάβος(!), επί παραδείγματι, όταν η αοιδός, αφότου πληροφορήθηκε διά της πένας μας (13 Φλεβάρη2012, σημαδιακή μέρα η γουρσούζα!) την ύπαρξη «Μαύρου Κύκνου» στο ομώνυμο «best seller» του Ταλέμπ, περιμένει να συμβεί ακόμα και το πιο απίθανο, «σαν έτοιμη από καιρό, σαν θαρραλέα» – Αλεξανδρινός, Μουστάκια! – άδουσα, η γυναίκα:
Δώστε μου μηνιάτικο να ζήσω.
Σαν ήμουν αφελής κι εγώ
πίστευα υποσχέσεις,
ωστόσο μέτρα έβλεπα
να φέρνουνε πτωχεύσεις.
Κι απελπισμένη μιαν αυγή,
είπα άλλο δεν πάει,
εταίρων η διαγωγή,
«Μήτσαινα» θα σε φάει.
Δώστε μου μηνιάτικο να ζήσω,
το τσουκάλι να γεμίσω,
«μαύρου κύκνου» οι εμφανίσεις
βεβαιώνουν τις αυξήσεις,
ασπάζεστε το προς έξοδο από το τούνελ έμμετρο μανιφέστο τής καλλικέλαδης, πενόμενοι χρεοφειλέτες μου;
Αν όχι, δικό σας πρόβλημα, καθόσον όταν εμείς διδάσκαμε «Risk Management», από «σφηνών», τι γράφω ο άνθρωπος(!), μάλλον είχατε το μυαλό στις ανεκπλήρωτες ποσοτικές χαλαρώσεις, «QE» που αναμέναμε εναγωνίως και στα χωριά, αμφιβάλλει κανείς;
Δεν ελπίζω(!), σε λασκάρισμα της μέγγενης όσο οι πολιτικοί μας, αντί να προτάξουν τον «μαύρο κύκνο», ανέχονται να θεωρούν τη χώρα μας «μαύρο πρόβατο» οι σκληροί της ευρωζώνης. Επομένως, κρίνεστε μετεξαστέοι άπαντες που σημαίνει ότι τους και σας περιμένουμε στις κατά Σεπτέμβριο εξετάσεις της στήλης κι ως τότε;
Με τον ορθολογιστή αναφωνούντα: «Άρχισα να τη βρίσκω με το ρίσκο!» εντρυφήστε στα των «μαύρων κύκνων», μπας και δούμε άσπρη μέρα, αναγνώστες μου, που δεν μπορεί.
Σύμφωνα με όλα όσα παραθέσαμε κάποτε θα ξημερώσει και για μας. Ή μήπως όχι, τις γερμανικές αντιρρήσεις μέσα(!);…
-Ω-