Δυστυχώς, η συνεχής αναπαραγωγή ανακριβειών και παραπλανητικών δημοσιευμάτων έχει πλέον κουράσει και απογοητεύσει όχι μόνο εμάς, αλλά και κάθε καλόπιστο παρατηρητή.
Δυστυχώς σήμερα αναρτήθηκε ακόμη μία παραπλανητική δημοσίευση που επιχειρεί να δημιουργήσει εντυπώσεις υπέρ του Κωσταντίνου Κιτιξή, όπως και πολλές άλλες στο παρελθόν. Μια πρακτική που πλέον δεν προκαλεί καμία έκπληξη τουλάχιστον σε εμάς.
Καταρχήν, ο τίτλος της ανάρτησης είναι απολύτως παραπλανητικός, καθώς ουδεμία από τις υποθέσεις που αφορούν τον συγκεκριμένο δεν έχει κριθεί ακόμη επί της ουσίας. Δεν εξετάστηκε το ψηφοδέλτιο που κατέθεσε ως μεμονωμένος υποψήφιος, ούτε το ψηφοδέλτιο του συνδυασμού του, ούτε φυσικά η υπόθεση της διαγραφής του από το σύλλογο των Δημοτικών υπαλλήλων Πιερίας για εργοδοτική, αντισυνδικαλιστική και αντικαταστατική συμπεριφορά. Συνεπώς, προκαλεί εύλογη απορία σε ποια ακριβώς “δικαίωση” αναφέρεται το δημοσίευμα.
Επιπλέον, για ακόμη μία φορά, η ανάρτηση είναι ανυπόγραφη. Είναι πραγματικά θλιβερό το γεγονός ότι κανείς από τους συντάκτες μιας σειράς παραπλανητικών δημοσιεύσεων δεν αναλαμβάνει την ευθύνη των λόγων του. Αξιοσημείωτο είναι επίσης ότι το άρθρο δεν περιλαμβάνει επίλογο, γεγονός που οδηγεί στην εσφαλμένη εντύπωση ότι η υπογραφή της Προέδρου του Δικαστηρίου αφορά το ίδιο το κείμενο και όχι αποκλειστικά τη δικαστική απόφαση. Κατά την άποψή μας, αυτό συνιστά σοβαρό ατόπημα.
Τέλος, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η απόφαση αυτή περιορίζεται αποκλειστικά στη διαδικαστική διάσταση της υπόθεσης και αφορά στον ορισμό προσωρινής διοίκησης, προκειμένου να παρασταθεί νομίμως σε αυτό το δικαστήριο, ώστε να μην μπορεί να τεθεί οποιοδήποτε θέμα νομιμότητας. Το ίδιο δηλαδή που έγινε και με την υπόθεση της διαγραφής του, όταν ορίστηκε προσωρινή διοίκηση αποκλειστικά και μόνο για την εκδίκαση τη υπόθεσης που αποτελείται από το ίδιο το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας και ένα ακόμη άτομο κοινής αποδοχής και εκτίμησης. Εν κατακλείδι καμία ουσιαστική πτυχή των υποθέσεων δεν έχει κριθεί.
Θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι η έννοια της δικαίωσης, όταν και εφόσον αυτή προκύπτει, αφορά πρωτίστως την ουσία των υποθέσεων και όχι διαδικαστικές ή τυπικές κρίσεις. Η επίκληση δικονομικών προϋποθέσεων (επίκληση λήξης θητείας, επίκληση έλλειψής απαρτίας, επίκληση εμπρόθεσμης κατάθεσης κ.α.) ως τεκμηρίωση ουσιαστικής δικαίωσης, ιδίως όταν αυτή γίνεται με σκοπό τη δημιουργία εσφαλμένων εντυπώσεων, συνιστά παραπλανητική πρακτική, που αποσκοπεί στον αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης από την πραγματική φύση, την ουσία και τη σημασία των υποθέσεων.
Η εν λόγω προσέγγιση, αποτελεί έναν υπόγειο τρόπο χειρισμού, που συναντάται συχνά σε δικαστικές διαδικασίες, όπου ο επιδιωκόμενος στόχος δεν επιτυγχάνεται μέσα από την ουσία της υπόθεσης, αλλά μέσα από δικονομικά τεχνάσματα.
Ηλίας Πογιαρίδης
