Άνοιξή μου λιόφερτη, νυφούλα πανέμορφη της γης μας στολισμένη, μήνα Μάρτη μας ήρθες με το καλό και μήνα Μάη με το καλό μας έφυγες.
Μας έφερες το φως σου, τον καθάριο ουρανό, τα καταπράσινα λιβάδια, τα ξενιτεμένα μας πουλιά, τα βράδια τα δροσερά.
Μια γλυκιά ματιά κι ένα γηθόσυνο χαμόγελο έστειλες στους κάμπους, στους λόφους, στα βουνά, στις λίμνες στα ποτάμια και στη θωριά σου ξύπνησαν τα ζουζούνια, τα δέντρα, τα άνθη, οι σπόροι, τα σπαρτά. Όλη η πλάση ήταν θάμα δικό σου.
Χελιδονίσματα, κροταλίσματα, ζουζουνίσματα, σήμαντρα, φως, χρώματα, αρώματα, όλα σε καλωσόρισαν τότε με χαρά και με την ίδια χαρά προχθές σε αποχαιρέτησαν, σαν ήρθε ο Ιούνης.
Και σένα, φίλε μου αναγνώστη, ανοίγει η καρδιά σου, λύνεται η σιωπή σου, ακούγεται η φωνή σου, γιορτάζει η χαρά σου.
Δικός σου ο ήλιος, δικές σου οι δροσερές πηγές, δική σου η χουφτίτσα με τα κεράσια της Ράχης, Λαγοράχης, Κολυνδρού, δικές σου και των δέντρων οι σκιές. Μη λιγοψυχάς. Φτάνουν για δυο, νια ή νιο και όχι μόνο. Λογιάσου μόνο, χείλη με χείλη τον έρωτά σου, την αγάπη σου, με το νερό της πηγής μπορείς να δροσίσεις; Στόμα με στόμα τα τραγανά κερασάκια σου να μοιραστείς;
Θα είναι όμορφη η στιγμή, γιορτινή η υποδοχή, ευπρόσμενο το καλοκαίρι στο πέρασμα κιόλας από το κατώφλι του σημερινού Ιούνη.
Καλό μήνα! Καλό καλοκαίρι!
Του Γιάννη Β. Ευσταθιάδη
Πρ. σχολικού Συμβούλου
Α/θμιας Εκπ/σης
