ΕΙΣ ΩΤΑ ΜΗ ΑΚΟΥΟΝΤΩΝ
Πετραδάκι πετραδάκι…
… χτίζεται το σπιτάκι της προστασίας από τον ιό (ανοσία της αγέλης). Θέλει κόπους και θυσίες για να κάνεις ένα σπίτι. Πρέπει να σηκωθείς από τον καναπέ, να πας στο εμβολιαστικό κέντρο. Δεν γίνεται από το σπίτι. Δεν προόδεψε τόσο πολύ η τεχνολογία. Μέσα σου υπάρχει μια ενδόμυχη σκέψη για παρενέργειες αλλά μόλις πας στο κέντρο υπάρχει μια θετική ατμόσφαιρα και την ξεχνάς. Όλη η διαδικασία χρειάζεται κάπου είκοσι λεπτά με το χρόνο μετά το εμβόλιο για κάθε ενδεχόμενο.
Τις βάσεις στο σπιτάκι έβαλαν οι ερευνητές. Τα εμβόλια είναι τα δομικά υλικά. Τα αγκωνάρια τα βάζουν οι γιατροί και οι νοσηλευτές γιατί από εκεί ξεκινά η σιγουριά. Χωρίς αυτούς δεν υπάρχουν γωνίες . Μάλλον γι’ αυτούς δεν υπάρχει επιλογή. Είναι το καθήκον τους.
Φυσικά υπάρχουν αρκετοί που αρνούνται τον εμβολιασμό είτε από κάποιο είδος πίστης ή από υπολογισμό (ας το κάνουν χωρίς εμένα). Ναι αλλά το σπιτάκι γίνεται για όλους και δεν είναι καιρός για λούφα. Χωρίς αυτούς το σπιτάκι θα έχει κενά στους τοίχους και τη σκεπή και έξω λυσσομανά από ιούς. Θα μπαίνουν από τρύπες και όποιον δεν έχει εμβολιαστεί θα τον οδηγούν στο νοσοκομείο.
Μερικά πράγματα είναι απαραίτητα για τη ζωή μας. Πρώτα είναι η υγεία και τροφή. Χωρίς υγεία ούτε σου καταβαίνει μπουκιά. Αν δοκιμάσει κανείς να φάει χωρίς γεύση που είναι μια από τις παρενέργειες του ιού τότε θα την εκτιμήσει. Γιατί ότι τρως είναι το ίδιο. Ακόμα και το νερό δεν πίνεται. Είναι μια απερίγραπτη κατάσταση γιατί δεν μπορεί να τη νιώσει όποιος δεν τη δοκίμασε.
Κι όμως υπάρχουν συνάνθρωποι που αψηφούν όλα αυτά γιατί τους μπήκε η ιδέα ότι δεν υπάρχει κορονοϊός και όλα αυτά γίνονται για να του βάλουν τσιπάκι στο αίμα για να τους ελέγχουν και να μαθαίνουν τις σκέψεις τους. Όλα αυτά γι’ αυτούς είναι θέατρο για να τους εξαπατήσουν και να τους κλέψουν τα πολύτιμα μυστικά. Αλλά αν ήταν έτσι ο εμβολιασμός θα ήταν υποχρεωτικός.
Δεν τους χαλάει τη σούπα το ότι άλλα κράτη έχουν ήδη ανοσία. Δεν λογαριάζουν τους νεκρούς που καίνε στην Ινδία. Όλα αυτά γίνονται ή μάλλον εμφανίζονται για να τους κλονίσουν την πίστη τους. Καλά τόσο ψηλά έχουν τον εαυτό τους; Αλλά όποιος νομίζει ότι γίνονται παγκόσμιες συνωμοσίες για χάρη του σίγουρα δεν στέκει καλά.
Αλλά και έστω χωρίς αυτούς φτάνουμε να φτιάξουμε το σπιτάκι να προφυλαχτούμε. Κανονικά βέβαια έπρεπε αυτοί να λάβουν την αμοιβή τους κατά τα έργα αυτών. Όμως η Φύση πείτε ή η Θεία Πρόνοια προστατεύει αυτούς που δεν μπορούν να σκεφτούν απλά και λογικά.
Υπάρχουν και πολλοί που κρατούν μια επιφυλακτική στάση σαν τους αρχαίους σκεπτικιστές που αν δεν βεβαιωθούν δεν προχωρούν. Ναι αλλά η ζωή δεν περιμένει μια απόφαση που ίσως δεν έρθει ποτέ. Είναι καιρός να σκεφτούν με πιθανότητες γιατί βεβαιότητα δεν υπάρχει σ’ αυτόν τον κόσμο. Και τότε πραγματικά θα ζήσουμε σαν άνθρωποι.
Κώστας Δαλακιουρίδης