Ο Όκαμ δεν ήταν κουρέας. Ήταν φραγκισκανός μοναχός, φιλόσοφος και θεολόγος τον μεσαίωνα, ο οποίος μπήκε στο ρουθούνι του Πάπα και καταδικάστηκε. Είχε γράψει μια πραγματεία που την εξέτασαν στο Βατικανό και φυσικά την βρήκαν αιρετική. Για να γλιτώσει τη ζωούλα του μπήκε υπό την προστασία ενός πρίγκιπα λέγοντας: «Να με υπερασπιστείς με το σπαθί σου και θα σε υπερασπιστώ με την πένα μου».
Πνεύμα φιλελεύθερο, με τετράγωνη λογική, δεν έμπαινε σε καλούπια κι έμεινε στην ιστορία με το ξυράφι του, που είναι μια πρόταση στη λογική που λέει ότι: «από όλες τις ερμηνείες για ένα φαινόμενο, πιο κοντά στην αλήθεια είναι η πιο απλή, δηλαδή εκείνη που δεν έχει πολλές προϋποθέσεις»
Την θυμηθήκαμε με αυτούς που αρνούνται την ύπαρξη του κορονοϊού. Έτυχε να έχουμε κάποιον στο περιβάλλον μας. Άνθρωπος καθ’ όλα νορμάλ δεν θέλει να ακούσει κουβέντα για τον ιό.
-Καλά, – είπε – δεν ντρέπεσαι να πιστεύεις σε παραμύθια;
-Καλά, εσύ δεν ντρέπεσαι να βάζεις το κεφάλι στην άμμο σαν την στρουθοκάμηλο;
-Δεν μου λες εξυπνάκια, αρρώστησε κανείς γνωστός σου από αυτόν τον ιό;
-Όχι!
-Βλέπεις; Σου σερβίρουν ένα ψέμα κι εσύ τους πιστεύεις και τους υπακούς.
-Με την ίδια όμως λογική δεν αρρώστησε κανένας γνωστός μου από φυματίωση· δεν υπάρχει;
Δεν είναι το ίδιο. Εδώ πρόκειται για παγκόσμια συνωμοσία να μας περιορίσουν την ελευθερία και να μας οδηγήσουν σε διαρκή λιτότητα.
-Για στάσου· ποιοί συνωμοτούν;
-Θέλει και ρώτημα; Οι σκοτεινές δυνάμεις.
-Δηλαδή ποιές;
-Μα αφού είναι σκοτεινές, πώς θέλεις να τις ξέρω;
-Θα δεχόσουν, αν σε κακή στιγμή, που σε βρει το κακό με τον ιό, να δηλώσεις ότι δεν θέλεις να νοσηλευτείς;
-Μα αφού δεν υπάρχει αυτός ο ιός, πώς θα με βρεί;
Άντε τώρα να συζητήσεις μαζί του. Για να σταθεί η άποψή του πρέπει να υπάρχει μια παγκόσμια συνωμοσία που συμμετέχουν όλοι οι γιατροί, όλες οι νοσοκόμες κι όλοι αυτοί που «προσποιούνται», κατά την λογική του, τους ασθενείς. Επίσης όλα τα νοσοκομεία, τα μέσα ενημέρωσης που εκπέμπουν και γράφουν με κρατική άδεια, κι οι ερευνητές που ψάχνουν για εμβόλιο. Κι όλα αυτά για να τον πείσουν ότι υπάρχει κορονοϊός, Έ λοιπόν δεν θα τον πείσουν αφού έτσι του αρέσει, κι έτσι τον συμφέρει.
Κώστας Δαλακιουρίδης