Του Γιάννη Κορομήλη
Ειλικρινά δυσκολεύομαι να κατανοήσω τη συλλογιστική, γενικά του Ζ. Ζάεφ, Πρωθυπουργού της «Β. Μακεδονίας». Ιδιαίτερα δε στην συνεπαγωγή: Μιλάω μακεδονικά άρα είμαι Μακεδόνας. Μια συνεπαγωγή που την επαναλαμβάνει τακτικά και με πλήρη βεβαιότητα ότι έχει δίκιο – βουνό. Όμως, αν υποθέσουμε πως κάποιος και είναι πολλοί στις μέρες μας- μιλάει αγγλικά (έλληνας ή Ιταλός ή ό,τι άλλο) υποστηρίξει ότι είναι…Άγγλος ή Αμερικάνος πόσο δίκαιο θα είχε; Ασφαλώς η γλώσσα μπορεί να θεωρείται ως ένα, όχι μοναδικό, παρεπόμενο της εθνικότητας: είμαι Κινέζος, μιλώ κινέζικά, είμαι Τούρκος, μιλώ τουρκικά, όχι όμως και αντίστροφα: Μιλώ Ισπανικά είμαι Ισπανός. Γιατί στον κόσμο πάρα πολλοί μιλούν Ισπανικά όμως δεν είναι Ισπανοί. Μπορεί π.χ. να είναι Νοτιαμερικανοί. Δηλ. η γλώσσα μπορεί να είναι αναγκαία συνθήκη όμως δεν είναι ικανή.
Στην περίπτωση του Ζάεφ (των Σλάβων Σκοπιανών γενικότερα) υπάρχει ένα επιπλέον γεγονός αδιαμφισβήτητο εκ των πραγμάτων: Μακεδονική γλώσσα δεν… υπήρχε ούτε υπάρχει. Οι Μακεδόνες ιστορικά μιλούσαν πάντα την Ελληνική γλώσσα (ήταν Έλληνες). Κι εξάλλου ούτε τα Ηνωμένα Έθνη αναγνώρισαν ότι οι κάτοικοι της ΠΓΔΜ (Σκοπιανοί) μιλούν μακεδονικά. Αυτοί τουλάχιστον ξέρουν ιστορία και γλωσσολογία. Το 1977 στη συζήτηση περί της γιουγκοσλαβικής επαρχίας (κρατιδίου) της «Μακεδονίας» (όπως την ονόμασε ο Τίτο και οι κάτοικοι της, εξού και το «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας» Π.Γ.Δ.Μ δηλ) αποφάνθηκαν (τα Η. Έθνη) ότι οι Σκοπιανοί «μιλούν ένα σλαβικό ιδίωμα της Ν.Α Ευρώπης». Σλαβικά δηλαδή. Κι αυτή είναι η αλήθεια. Για όσους βέβαια σέβονται την αλήθεια. Άλλωστε και ο Ζάεφ και όλοι ξέρουμε πως η γλώσσα τους είναι βουλγάρικη με κάποιες επί μέρους αλλαγές και διαφοροποιήσεις, που πάντως καμιά σχέση δεν έχουν με την ελληνική ούτε πολύ περισσότερο με την ανύπαρκτη … «μακεδονική».
Κατά συνέπεια όλη η συλλογιστική Ζάεφ βρίσκεται στην αέρα, στερείται βάσης. Ο ίδιος βέβαια σημείωσε προχθές στη «Διάσκεψη (σ.σ. Διεθνής) του Μονάχου για την ασφάλεια: « Είναι σημαντικό για μένα ότι η Ελλάδα αποδέχτηκε ότι μπορούμε να αναγνωρίζουμε τους εαυτούς μας όπως αισθανόμαστε (ως Μακεδόνες δηλ.)». Το αν η μειοψηφική (στο λαό κυβέρνηση) σας αναγνώρισε πράγματι ότι είστε… Μακεδόνες αυτό δεν έχει και μεγάλη σημασία. Και δεν έχει διότι το τι είναι είναι ένας λαός δεν προκύπτει από το πως αρέσει ή συμφέρει σ΄αυτόν ή σε οποιονδήποτε άλλον, αλλά από τα ιστορικά, τα πραγματικά, τα αληθινά δεδομένα. Και είναι ιστορικά αποδεδειγμένο και τεκμηριωμένο ότι οι κατοικούντες σ΄όλον τον γεωγραφικό χώρο της επιρκάτειας των Σκοπίων (της Βαρντάσκα δηλ. ή της Παιανίας- όπως ονομαζόταν παλιότερα, προ δεκαετιών δηλ., ή επί Μεγάλου Αλεξάνδρου – οι κάτοικοι αυτοί σήμερα είναι Σλάβοι, Αλβανοί, Ρομά και Έλληνες (στην απογραφή που έκαναν δεν έδωσαν στοιχεία για τους εκεί Έλληνες).
Ανέρχονται σε λιγότερο από 2 εκατομμύρια ψυχές από τα οποία τη μεγάλη πλειοψηφία (το 70% περίπου) είναι Σλάβοι, που ήρθαν στην περιοχή από βορειότερα περί το 600 μ.Χ-700μ.Χ ένα μικρότερο ποσοστό (περί το 25%) είναι Αλβανοί και οι υπόλοιποι (5%) Έλληνες κ.λ.π. (Μακεδόνες δηλ. ή και άλλοι). Πώς λοιπόν γίνεται οι Σλάβοι και οι Αλβανοί να αρνούνται αυτό που πραγματικά είναι ; Να αρνούνται δηλαδή την καταγωγή και την «φάρα» τους τη φυλή τους και να πανηγυρίζουν πως είναι κάτι άλλο (Μακεδόνες από πού και ως πού;), αδυνατώ να το κατανοήσω, Θα μπορούσε βέβαια κανείς να πει πως μεγάλο μέρος του πληθυσμού τους, το μεγαλύτερο, δεν το θέλει. Όπως δεν το θέλει και η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Αυτό πραγματικά είναι αλήθεια. Στο δημοψήφισμα Ζάεφ δεν πήγε να ψηφίσει η απόλυτη πλειοψηφία (και το δημοψήφισμα ήταν άκυρο). Στην Ελλάδα όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ένα ποσοστό αντίθετο με τη συμφωνία Τσίπρα- Ζάεφ περί το 80%. Ωστόσο οι Σλαβοαλβανορομά μπήκαν στο ΝΑΤΟ, ονομάστηκαν διεθνώς …Μακεδόνες γιατί έτσι ήθελαν Τσίπρας – Ζάεφ. Και για το κατόρθωμα τους τους βράβευσαν προχθές το βράδυ οι σύμμαχοι και προστάτες!!! Άξιος ο μισθός τους!!!