Εις ώτα μη ακουόντων
Παλιά έλεγαν χαριτολογώντας πως αν γινόταν κυβέρνηση ο Σύ.ρι.ζα, δεν θα έπαιρνα καμία απόφαση μέχρι να συνεννοηθούν οι συνιστώσες. Βέβαια για να πάρει το μπόνους των 50 εδρών που όταν το παίρνει η αριστερά είναι καλό ενώ στην αντίθετη περίπτωση αντιλαϊκό, αυτές τυπικά διαλύθηκαν. Οι πιο ξεκάθαρες ιδεολογικά μόλις τον είδαν να επαμφοτερίζει έφυγαν, η πλατφόρμα του Λαφαζάνη ξεκληρίστηκε μέσω των εκλογών κι έμεινα όσοι είχαν την εξουσία σαν αυτοσκοπό. Στο τέλος αυτό του έκανε καλό γιατί τον αγκάλιασαν με μεγαλύτερη θέρμη οι αστοί. Ιδίως όσοι βλέπουν την κυβέρνηση αυτού του κόμματός σαν μέσο δικής τους ανέλιξης.
Από ότι φαίνεται όμως οι συνιστώσες όχι απλά δεν διαλύθηκαν αλλά πολλαπλασιάστηκαν αφού κρίνοντας από τους υπουργούς, ο καθένας έχει την δική του γραμμή και τους δικούς του στόχους. Το χειρότερο δυστυχώς, ο κ. Τσίπρας είναι όμηρός τους.
Μια παροιμία λέει «όπου ανακατεύονται πολλές μαμές το παιδί ή κουτσό ή στραβό». Και δυστυχώς αυτό επαληθεύεται μέχρι κεραίας.
Τώρα τελευταία κι επειδή κανείς δεν τους πιστεύει (ούτε καν οι ίδιοι οι οπαδοί τους) άλλαξαν τα τροπάρι. Δεν λένε ότι θα καταργήσουμε τον ΕΝΦΙΑ. Όχι τώρα λεν ότι αυτός είναι δίκαιος νόμος γιατί ποιος ξέρει τι βαγαποντιές έκαναν όσοι απέκτησαν σπίτια. Να μην τους επιβραβεύσουμε κιόλας. Πάνω απ’ όλα η δικαιοσύνη.
Ώστε τώρα έχουμε ένα σωρό συνιστώσες, ομαδούλες και γκρουπούσκουλα. Έχουμε τις νομαρχιακές που θέλουν σε τοπικό επίπεδο να γίνεται το δικό τους. Έχουμε τους δικούς μας επιχειρηματίες που πότε θα δουν άσπρη μέρα, κι έχουμε τους παλιούς μας εαυτούς που είχαν δεσμευθεί με ένα σωρό υποσχέσεις.
Και ιδού τώρα το αρχέτυπο της θυσίας. Απαρνιόμαστε τους εαυτούς μας, παίρνομε το σταυρό του μαρτυρίου στον ώμο για να σώσουμε τη χώρα από τις αμαρτίες του παρελθόντος. Βέβαια υπάρχει διαφωνία για το εάν η πορεία προς τον Γολγοθά είναι ανηφορική όπως τη βλέπει ο Ευκλείδης ή κατηφορική αλλά δεν θα διαφωνήσουμε.
Η απορία μας είναι, με τέτοιο σκορποχώρι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που ελπίζουν; Ή περιμένουν τη σταύρωση να βγάλουν το άχτι τους; Ο καιρός θα δείξει…
Κώστας Δαλακιουρίδης