Β’ Τι δείχνουν τα έργα και τα λόγια του
Β’ Τι δείχνουν τα έργα και τα λόγια του
Φυσικά και δεν ξέρουμε τι έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους ο σ. Τσίπρας και οι στενοί συνεργάτες της παρέας του. Τα μόνα που μας απομένουν είναι αυτά που δημοσίως δηλώνουν ή γράφουν και τα όσα πράττουν. Σ’ αυτά επιδιδόταν, επιτυχώς σε γενικές γραμμές, ο ΣΥΡΙΖΑ ( ο ίδιος ή με τα προηγούμενα ονόματα που χρησιμοποιούσε ( ΚΚΕ εσωτ. ΕΑΡ,ΣΥΝ…) Και βέβαια είχε όλη την άνεση να λέει ότι θέλει αφού ούτως ή άλλως δεν επρόκειτο να τα εφαρμόσει ως κυβέρνηση με το 3% έως 5% που έπαιρνε στις εκλογές.
Όμως από τις 25 Ιανουαρίου πέρυσι έγινε κυβέρνηση και συνεπώς μετρούν τα δεύτερα, τα έργα. Βέβαια όντας κυβέρνηση και οι εξαγγελίες, οι δηλώσεις, οι δεσμεύσεις κ.λ.π. έχουν κι αυτά τη σημασία τους. Επιπλέον παρέχουν την αξιόπιστη δυνατότητα σύγκρισης των, μεν με τα δε. Αλλά βέβαια τα έργα προέχουν. Όπως μας δίδαξε και ο Ιησούς Χριστός (Λουκάς, στ΄ 44 κ.α): «Έκαστον γαρ δένδρον εκ του ιδίου καρπού γιγνώσκεται. Ου γαρ εξ ακάνθων συλλέγουσι σύκα, ουδέ εκ βάτου τρυγώσι σταφυλήν» . Δηλ. Κάθε δένδρο απ’ τον καρπό του διακρίνεται, εάν είναι καλό ή κακό. Διότι από αγκάθια δεν μαζεύουν σύκα, ούτε από βάτο τρυγούν ποτέ σταφύλια.- Σε προηγούμενο ακριβώς εδάφιο ο Χριστός επισημαίνει: « Διότι δεν υπάρχει δένδρο καλό που να δίνει καρπό κακό ούτε δένδρο κακό που να κάνει καλόν καρπό».
Με βάση αυτή τη σοφή διδαχή μπορούμε να εξετάσουμε και να βγάλουμε σωστά συμπεράσματα για το τι είδους Κυβέρνηση είναι η σημερινή και ενδεχομένως που τελικά το πάει ο Πρόεδρος της σ. Αλέξης Τσίπρας και η παρέα του.
Κρίνοντας από τις προεκλογικές εξαγγελίες, και δεσμεύσεις με τα έργα που στην πλέον του ενός έτους θητεία του πραγματοποίησε προκύπτουν τα εξής αδιαμφισβήτητα συμπεράσματα:
1. Χάσμα μέγα μεταξύ λόγων προεκλογικών και έργων κυβερνητικών. Αναφέρθηκαν λεπτομερώς, είναι γνωστό τοις πάσι συνεπώς, η επανάληψή τους παρέλκει. Πρέπει ωστόσο να επισημάνουμε ότι αυτό ακριβώς το χάσμα αφενός μεν συνιστά εξαπάτηση του λαού ( αλλά λες κι άλλα κάνεις) αφετέρου αποδεικνύει την αναξιοπιστία και την αφερεγγυότητα των κυβερνώντων. Το χειρότερο είναι ότι η ίδια τακτική, σε μικρότερη μεν κλίμακα αλλά με συνέπεια, ακολουθείται και από την Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ: Μεγάλα λόγια, παλικαρισμοί, ψεύδη, και έργο επί της ουσίας μηδέν.
2. Η οικονομική κατάσταση αντί να βελτιωθεί χειροτερεύει. Αδιάψευστοι όλοι οι οικονομικοί δείκτες, το χρηματιστήριο, η έλλειψη ανάπτυξης και επενδύσεων. Σε πλήρη αντίθεση με τις υποσχέσεις για «άλλο δρόμο σωτηρίας της χώρας» και άλλα ηχηρά παρόμοια.
3. Η εφαρμογή του Μνημονίου Τσίπρα έβγαλε τους δρόμους επιστήμονες, επαγγελματίες, αγρότες κ.λ.π. και απειλεί την κοινωνική συνοχή. Σ’ αυτά προστέθηκε και το προσφυγικό που απειλεί πλέον, επικίνδυνα τη χώρα με τις παρενέργειες και τις «παράπλευρες απώλειες», που δεν μπορούν, προς το παρόν, να εκτιμηθούν.
4. Οι «καρποί» λοιπόν της κυβέρνησης είναι σαπροί. Οι κίνδυνοι που συσσωρεύονται συνεχείς. Τα λάθη χειρισμών και με τους εταίρους μας της Ε.Ε και ΟΝΕ, και με τα Ελληνοτουρκικά δημιουργούν, εύλογα το ερώτημα: Μα είναι τόσο ανίκανοι, τόσο αδαείς οι κυβερνώντες ή μήπως και κάτι άλλο συνεργεί; Ή να το πούμε κάπως διαφορετικά, αναλύοντας το βασικό ερώτημα σε άλλα μικρότερα: Πίσω από τη δεδομένη άγνοια των κυβερνώντων μήπως κρύβεται κάτι άλλο; Μήπως δηλαδή η Κυβερνώσα Αριστερά ζει στον κόσμο της και αδυνατεί να κατανοήσει τον πραγματικό κόσμο και τα προβλήματά του; Μήπως τελικά διακατέχεται από καθεστωτική νοοτροπία – κάτι που δείχνει η μανία της να διορίζει σε όλες τις σοβαρές (και ακριβοπληρωμένες;) θέσεις στελέχη της με κυρίαρχο αν όχι μοναδικό κριτήριο την αφοσίωση στο κόμμα και στον αρχηγό (Περίπτωση Καρανίκα κ.α-; Μήπως απλά εκτελούν εντολές και ποιών; Ή μήπως καταπώς λέει κι ο Μ. Αναγνωστάκης : «Δεν έφταιγε ο ίδιος, τόσος ήταν»;
5. Μαζί μ’ όλα αυτά δεν θα πρέπει ασφαλώς να μας διαφεύγει κι ο παράγων παγκόσμιος γεωπολιτικός και γεωστρατηγικός χάρτης. Με την αλματώδη ανάπτυξη της επιστήμης και της Τεχνολογίας ο πλανήτης μας μάκρυνε. Τον πρώτο λόγο για τα σοβαρά ζητήματα το έχει πλέον η μοναδική υπερδύναμη η ΗΠΑ και τα «υποκαταστήματα» της ανά την υδρόγειο. Και η ευρύτερη περιοχή μας παρουσιάζει μεγάλο οικονομικό και γεωστρατηγικό ενδιαφέρον. Καλόν είναι κατά συνέπεια κι απολύτως απαραίτητο να σκεφτόμαστε όλοι μας και κυρίως οι κυβερνώντες πως κυβερνούν με την εύνοια του εκλογικού νόμου αλλά και την ανοχή των «μεγάλων αφεντικών» του κόσμου τούτου.
Άρα πρώτα να σκέφτονται τον κοσμάκη που υποφέρει και το συμφέρον της χώρας. Και να βγάλουν απ’ το μυαλό τους τις ιδεοληψίες περί … ανατροπής του καθεστώτος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του πολιτεύματος της χώρας. Είναι πολύ λίγοι για τέτοια μεγάλα κι επικίνδυνα παιχνίδια.