– Που χάθηκες ρε φίλε;
– Πουθενά!
– Μα πως… Μαύρα μάτια κάναμε για να σε δούμε! Εξαφανίστηκες!
– Είπα να κάνω αποχή!
– Αποχή;
– Ναι, αποχή!
– Αποχή από το σεξ;
– Όχι ρε! Είπα να καθίσω σε μια άκρη και να συζητήσω όλα αυτά που γίνονται.
– Με ποιον; Αφού ήσουν…
– Με τον εαυτό μου ρε! Είπα να κάνω μια ανασκόπηση…
– Και; Τελικά τίποτα;
– Μπερδεύτηκα ακόμη περισσότερο! Ήμουν σ’ ένα τούνελ, μην φανταστείς κανένα τούνελ σε μια ευθεία γραμμή, αυτό θα ήταν εύκολο, θα έβλεπες λίγο φως στο βάθος, βάθος μεν, αλλά ένα τούνελ δε…
– Μα τι τούνελ…
– Ακριβώς! Πολυδαίδαλο… Γεμάτο λαβύρινθους… Πας από κει, στρίβεις από την άλλη, ξαναστρίβεις, οπισθοχωρείς, πας μπροστά, και να φανταστείς τελικά ανακάλυψα ότι μάλλον βρισκόμουν στο ίδιο σημείο. Άσε που προχωρούσα στο σκοτάδι. Καινούρια απόπειρα, πάλι μια από τα ίδια, άκρη πουθενά, φως πουθενά, μια μελαγχολία, μια θλίψη, ένας πονοκέφαλος, μια τρύπα στο νερό τελικά…
– Και;
– Είπα να επανέλθω.
– Πως να επανέλθεις;
– Είπα να σφίξω τα δόντια και να επανέλθω στην καθημερινότητα, μπας και από δω βγάλω καμιά άκρη. Μάλλον λάθος εκτίμηση των γεγονότων.
– Ρε, μάλλον πήρες πολύ σοβαρά τα πράγματα!
– Γιατί δεν είναι σοβαρά;
– Είναι,
– Τότε;
– Για δες αν έρχομαι! Ρε, ένα κι ένα κάνουν δυο! Τη ζωή αν την πάρεις στα σοβαρά κάηκες!
– Μα τόσα και τόσα…
– Αυτό ακριβώς! Δεν θέλει πανικό, δεν θέλει απελπισία, δεν θέλει χάσιμο χρόνου! Ακολουθείς αυτά που πρέπει κι όλα μια χαρά! Μην ακούς τις σειρήνες! Η σελήνη μας σεληνιάζει και οι σειρήνες μας σειρηνιάζουν!
– Ήταν να το μάθω κι αυτό!
– Ακριβώς! Για δες τριγύρω σου, άκου τριγύρω σου! Όλα σε ένα τούνελ με λαβύρινθους και όποιον πάρει ο χάρος! Και εσύ τι έκανες; Μαζεύτηκες σε μια γωνιά και βρέθηκες πάλι σε ένα τούνελ που χάθηκες και γεύτηκες μια από τα ίδια! Δεν έβαλες τα πράγματα κάτω, να τα μελετήσεις να τα δασκαλέψεις γα να μην σε δασκαλέψουν οι άλλοι και να βρεθείς στο δρόμο που θέλεις! Κοίτα μπροστά ρε!
– Μπροστά κοιτάω, αλλά φως πουθενά!
– Κοιτάς μπροστά, αλλά δεν έχεις ψηλά το κεφάλι! Ψηλά το κεφάλι ρε! Δεν θα σε πάρει τίποτα από κάτω!
– Λες, ε;
– Εμ δεν λέω; Ψηλά το κεφάλι και πολέμα!