Υπάρχει η παραδοσιακή άποψη ότι η ιατρική ασχολείται με τον άνθρωπο ως βιολογική οντότητα, ενώ η Εκκλησία και η θεολογία ασχολούνται με τα «πνευματικά» όπως λέγονται ζητήματα του ανθρώπου, τη σχέση του με τον Θεό, τη μετά θάνατον αιώνια ζωή του κ.α.
Έτσι οι μεν γιατροί , κατά κανόνα περιφρονούν τη θεολογία ως κάτι που δεν τους αφορά ως επιστήμονες, άλλο είναι το θέμα αν μερικούς από αυτούς τους ενδιαφέρει ως ανθρώπους, οι δε θεολόγοι και η Εκκλησία περιορίζονται στις «πνευματικές» ενασχολήσεις τους, μιλώντας για την ψυχή σαν κάτι αυτοτελές και τελείως ανεξάρτητο και ασύνδετο με το σώμα.
Εκείνο που χρειάζονται και οι δύο πλευρές είναι να μάθουν: οι μεν γιατροί ότι το φαινόμενο «άνθρωπος» είναι αδιανόητο χωρίς την τάση προς υπερβατικότητα, οι δεν θεολόγοι και η Εκκλησία ότι ο άνθρωπος είναι αδιανόητος ως έννοια χωρίς τη σωματικότητα του και δια μέσου αυτής, τη σχέση του με το φυσικό περιβάλλον του οποίου αποτελεί οργανικό μέρος.
Είναι απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη Ζηζιούλα στα διαδικτυακά μαθήματα «Υγεία και Θρησκεία» στην οποία αναφέρθηκε ο γιατρός και ιερέας Δημήτρης Λινός, για να αναδείξει τις πρωτοποριακές και βαθειά ορθόδοξες θέσεις του στο πάντα επίκαιρο θέμα της ιατρικής και της Εκκλησίας, το οποίο ήρθε ως ερωτηματικό και στην παρουσίαση του βιβλίου του ψυχολόγου Ελευθέριου Ελευθεριάδη στο βιβλιοπωλείο ΜΑΤΙ την περασμένη Παρασκευή.
Αυτός ήταν ο Μητροπολίτης Περγάμου ηγετική φυσιογνωμία όχι μόνο στη θεολογία, όχι μόνο στην Εκκλησία, αλλά και στη ζωή χιλιάδων πιστών (και άπιστων) σε όλο τον κόσμο, συμπληρώνει ο Δημήτρης Λινός.