Ουδέν σχόλιον ! Γράφει ο Βασίλης Μόσχης
– Δηλαδή τώρα;
– Εμ, τώρα!
– Δηλαδή είναι αλήθεια!
– Εμ, τι θα είναι ψέματα; Ρε, αφού το άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά!
– Εσύ ένα πρόβλημα με τα αυτιά το είχες από πάντα! Μήπως κάτι δεν άκουσες καλά, μήπως παράκουσες; Γιατί μην ξεχνάς ότι μερικές φορές ακούμε αυτά που θέλουμε να ακούμε!
– Τι θες να πεις δηλαδή;
– Να, ρε παιδί μου πως είναι… μερικές φορές δεν σκέφτεσαι κάτι πολύ έντονα… όταν έχεις μια σκέψη μόνιμα από το πρωί μέχρι το βράδυ…
– Ε και;
– Από την πολλή σκέψη νομίζεις ότι το ακούς κιόλας… Και νομίζεις ότι το άκουσες, αλλά στην πραγματικότητα δεν το άκουσες!
– Τι να σου πω τώρα! Αφού σου λέω… ήταν γεγονός… Το άκουσα… δεν είναι της φαντασίας μου… Άμεσα λέει θα δοθούν μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια σε συνταξιούχους με μικρές συντάξεις…
– Εδώ σε θέλω… Τι σύνταξη παίρνεις;
– Με πιάνει εμένα… Στα οχτακόσια πενήντα…
– Ε, όχι ρε! Όχι ρε!
– Τι έπαθες;
– Όχι ρε! Όχι! Όχι!
– Θα μου πεις επιτέλους τι έπαθες και κάνεις σαν μανιακός! Ηρέμησε! Ηρέμησε σε παρακαλώ! Τι σε τσίμπησε; Μύγα τσε τσε;
– Ρε! Ξέρεις πόσα παίρνω εγώ;
– Για πες; Πόσα;
– Ξέρεις πόσα παίρνω εγώ; Οχτακόσια ενενήντα!
– Αμάν καημένε μου!
– Καλά τα λες! Αμάν καημένε μου!
– Εσύ δηλαδή τα χάνεις;
– Εμ δεν τα χάνω; Σαράντα ευρώ κάνουν την διαφορά!
– Κοίτα, δεν νομίζω να χάνεις και πολλά! Οι των τετρακοσίων και εκεί γύρω θα πάρουν τα περισσότερα. Αναλογικά θα πάει!
– Θα κάνουν Χριστούγεννα δηλαδή!
– Αφού είπε θα δοθούν άμεσα!
– Άρα λεφτά υπάρχουν!
– Ε, Μάλλον! Τι να σου πω; Δεν θα υπάρχουν; Τι; Λες να είναι μούφα; Αποκλείεται ρε! Μιλούσε σοβαρά!
– Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες!
– Εγώ το αποκλείω!
– Και μη σου πω και το άλλο!
– Ποιο;
– Φοβού τους Δαναούς και σοβαρά ομιλούντες!
