Με αισθήματα βαθύτατης λύπης, προπέμπουμε σήμερα στην αιωνιότητα τον Θείο, παππού, αδελφό, συμπολίτη, συνάνθρωπο, φίλο Δημήτριο Στύλο, ο οποίος πράγματι ήταν άνδρας με ανδρείο φρόνημα, πού ζούσε όμως ταπεινά και αθόρυβα και με καθαρότητα ψυχής.
Διετέλεσε Κοινοτικός Σύμβουλος της τοπικής μας Κοινότητας και υπήρξε για πολλά χρόνια Εθελοντής του Πολιτιστικού μας Συλλόγου, σε όλες τις αποκριάτικες εκδηλώσεις του Συλλόγου μας έδινε πάντοτε ποικιλοτρόπος την παρουσία του καθ την πολύτιμη βοήθεια του.
Ο Δημήτριος Στύλος ηταν ένας απλός και ταπεινός στην καρδία, πάντοτε συνετός, εγκάρδιος, με σοβαρότητα, χωρίς επιτήδευση στη συμπεριφορά και στην παρουσία του . Παράλληλα όμως ήταν και άνθρωπος πίστεως, πού στην καρδιά του έκαιγε η πίστη στο Θεό, αλλά και η αγάπη για το συνάνθρωπο. Αλησμόνητε θείε Δημήτρη, σε αποχαιρετούμε με τον πιο απλό και σεμνό τρόπο, γιατί ξέρουμε πως εσύ, που έζησες με τη σοφία της απλότητας, με τη φωτιά της μάχης και με τη δίψα της δικαιοσύνης, τιμούσες τον λακωνικό τρόπο έκφρασης και ζωής. Σταράτα και καθαρά λόγια, δυναμικά και έντιμα έργα, παλληκαρήσια και κοφτερή μαθηματική σκέψη, τολμηρή και πρωτοπόρα στάση ζωής, πορεύτηκες με σταθερότητα και συνέπεια, χωρίς να ξεφύγεις από τον ανθρωπιστικό προσανατολισμό σου και τις βαθιές κοινωνικές ευαισθησίες σου.
Αξέχαστε θείε, η μεγάλη παρακαταθήκη κάθε ανθρώπου είναι η μνήμη. Τα έργα και οι ημέρες σου στη ζωή, επηρέασαν πολλούς και είναι βέβαιο ότι εκτός της οικογένειάς σου, θα μείνεις για πάντα χαραγμένος στις μνήμες και στις καρδιές των δικών σου ανθρώπων και όσων είχαν την τύχη να συνεργαστούν και να συμπορευθούν μαζί σου, είτε στο χώρο της εθελοντικής εργασίας, είτε ως εκλεκτό μέλος της σκοτινιώτικης κοινωνίας, είτε στους συναδέλφους και στους φίλους σου.
Ας είναι ανάλαφρο το χώμα που θα σε σκεπάσει.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο της Πνευματικής Κίνησης Σκοτίνας
-Ο-
Πρόεδρος
Θεοχάρης Στύλος
