Του Κώστα Δαλακιουρίδη
… να ’σουν δυο φορές το χρόνο» λέει μια παροιμία, αλλά προφανώς εννοεί άλλον Αύγουστο σαν κι αυτούς που υπήρχαν πριν από την κλιματική αλλαγή. Τούτος ο φετινός συναγωνίστηκε με τον Ιούλιο ποιος θα μας ξεροτηγανίσει περισσότερο.
Ούτε ένα μικρό διάλλειμα για να πάρουμε μια ανάσα. Σίγουρα κάπως έτσι πρέπει να είναι η κόλαση. Χωρίς ελπίδα για κάτι καλύτερο. Πιο παραστατικά την κατάσταση περιγράφει ένα λαϊκό τραγούδι βαρύ κι ασήκωτο σαν το μπλουζάκι γεμάτο ιδρώτα: «Η ζωή μου όλη είναι ένα καμίνι που ’χω πέσει μέσα και με σιγοψήνει…»
Εντωμεταξύ οι πουλημένοι επιστήμονες που περιστοιχίζουν τον Τραμπ και άλλους παχύδερμους ως προς την κλιματική αλλαγή ηγέτες, δεν έχουν αποφασίσει ακόμα, αν φταίει και ο άνθρωπος για τις δραματικές συνέπειες του τρόπου αλλαγής της ζωής. «Ο κόσμος το ’χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι!»
Φυσικά κάθε τόσο το κλίμα αλλάζει αλλά σε μακροχρόνιες περιόδους. Πρέπει να είναι όμως κανείς ηλίθιος για να μη καταλαβαίνει ότι ακόμα και μια μικρή επίδραση από τον άνθρωπο επιταχύνει την αλλαγή, πόσο μάλλον όταν εκπέμπουμε εκατομμύρια τόνους αερίων ρύπων στην ατμόσφαιρα.
Δεν υπήρξε άλλη περίοδος που ο άνθρωπος να μη δαπάνησε ασυλλόγιστα όσα η φύση για χιλιάδες χρόνια δημιούργησε. Δεν μας ενδιαφέρει τίποτε αρκεί να περνάμε καλά. Απαιτούμε από τους άλλους να σεβαστούν το περιβάλλον αλλά εμείς να το έχουμε σαν χωματερή. Να χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο για να πάμε στον γείτονα απέναντι. Να αγοράζουμε τρόφιμα και τα μισά να τα πετάμε.
Να θάβουμε φρούτα που δεν πουλιούνται.
Τώρα που η Κίνα ακολουθεί τον δυτικό τρόπο ζωής τα πράγματα θα χειροτερέψουν.
Και κοντά σ’ αυτά έχουμε τους ανταγωνισμούς των μεγάλων δυνάμεων που γι’ αυτές είναι παιγνίδια αλλά για άλλους σαν τους πρόσφυγες ζήτημα ζωής και θανάτου.
Την Γροιλανδία ζήτησε να αγοράσει από τη Δανία (τους Εσκιμώους δεν τους πέφτει λόγος) ο Τραμπ. Για να την ξεκοιλιάσει και να βγάλει τα σπάνια μέταλλα που έχει για να συναγωνιστεί τους Κινέζους.
Αλλά ω άνθρωπε θνητέ και ανόητε, αυτά τα μέταλλα για να δημιουργηθούν συγκρούστηκαν αστέρια και η σκόνη τους έφτασε και στη γη. Δεν γνωρίζουμε ακόμα σε τι άλλο χρησιμεύουν εκτός από τα ηλεκτρονικά. Πάντως όταν τα αστέρια (ήλιοι) συγκρούονταν δεν είχαν υπ’ όψη κανένα Τραμπ ή Κιμ Γιουν ή Πούτιν. Γι’ όλους αυτούς που το υπερτροφικό εγώ τους, βασανίζει την ανθρωπότητα, θα πούμε αυτό που έλεγαν οι σοφοί που είχαν το θάρρος της γνώμης τους στους αυτοκράτορες: «Μην ξεχνάς ότι είσαι άνθρωπος».
Κώστας Δαλακιουρίδης.