Του Κώστα Δαλακιουρίδη
«Ήταν το κλήμα στραβό το ’φαγε κι ο γάιδαρος» λέει μια παροιμία. Ήταν που ήταν στραβή η συμφωνία των Πρεσπών την τίναξε στον αέρα ο Μακρόν. Γιατί η Γαλλία δρα ακόμα σαν μεγάλη δύναμη. Τι θα κερδίσει αν τα Σκόπια μπουν στην ΕΕ όταν θα είναι κάτω από την επιρροή της Γερμανίας; Άρα θα αναμένουμε νέα παζάρια «σου δίνω μου δίνεις».
Μετά το πρόβλημα ήταν ότι τα Σκόπια χρησιμοποίησαν τη συμφωνία για να μπουν στην ΕΕ. Διαφορετικά γιατί να την εφαρμόσουν; Από την άλλη πλευρά η συμφωνία δεν δέσμευε καμιά ευρωπαϊκή χώρα (πώς θα μπορούσε άλλωστε;) εκτός από την Ελλάδα. Και η υποχρέωση της Ελλάδας είναι να μην φέρει αντίρρηση όχι να την προωθεί όπως την ερμηνεύουν οι πρωτεργάτες. Όμως η συμφωνία έχει ήδη παράγει αποτελέσματα όπως είναι η είσοδος των Σκοπίων στο Νάτο.
Τώρα το μπαλάκι το έχει ο Ζάεφ και φυσικά το Σκόπια γιατί αν καταγγείλουν τη συμφωνία και δεν τηρούν τους όρους θα μπλέξουν, αν φυσικά το επιδιώξουμε. Θα το τολμήσουμε; Γιατί παρά τα όσα λέγονται είμαστε ακόμα υπό επιτροπεία.
Βέβαια τα Σκόπια δεν έκαναν καμιά ουσιαστική παραχώρηση. Το ότι χρησιμοποιούσαν σύμβολα και παραστάσεις του ελληνο-μακεδονικού πολιτισμού ήταν εσωτερικό τους θέμα που έξυπνα το έκαναν διεθνές. Το «Βόρεια Μακεδονία» ήταν μια πραγματικότητα αφού κατέχουν το βόρειο τμήμα της περιοχής της «Μακεδονίας» όπως αυτή διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια.
Μακεδονική γλώσσα δεν υπήρχε παρά μόνο ένα σλαβομακεδονικό ιδίωμα απόλυτα κατανοητό από τους Βούλγαρους. Μακεδονική υπηκοότητα δεν υπήρξε αφού κράτος «Μακεδονία» δεν υπήρχε. Πώς αναγνωρίσαμε κάτι που δεν υπήρχε όταν ακόμα κι αυτό που αναγνωρίσαμε ήταν «Βόρεια Μακεδονία» οπότε οι υπήκοοί του θα είναι βορειομακεδόνες;
Ένα σωρό ανακολουθίες και παραλείψεις σε μια συμφωνία που συνέταξαν Γερμανοί κι Αμερικανοί οπότε δίκαια αγανάκτησε ο Μακρόν. «Δηλαδή εμείς θα λέμε ‘ναι’ σε ότι αποφασίσει η Γερμανία;» σκέφτηκε.
Αμ τότε τι να πούμε εμείς κ. Μακρόν μας που μάλλιασε η γλώσσα μας από τα πολλά τα «ναι;» Τι να πούμε όταν επί παντός επιστητού αποφασίζουν Γερμανοί κι Αμερικανοί που μας κάνουν την παραχώρηση να συμφωνήσουμε μαζί τους; Πάντως εσύ κάτι θα πάρεις. Εμείς τι θα πάρουμε; Βέβαια το ερώτημα είναι ρητορικό αφού είναι γνωστό το τι παίρνουμε πάντα. (Θου Κύριε φυλακή τω στόματί μου).
Κώστας Δαλακιουρίδης