Νομίζουμε ότι είμαστε οι πιο έξυπνοι σε όλο τον κόσμο, απόγονοι σοφών και επιστημόνων (Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Ιπποκράτης, Όμηρος, Σωκράτης, Μέγας Αλέξανδρος κλπ. κλπ.), αλλά στην πραγματικότητα είμαστε οι πιο αγαθιάρηδες και ευκολόπιστοι.
Γράφει ο Θόδωρος Δημητριάδης
Όποτε έχουμε εκλογές ψηφίζουμε με πάθος ένα κόμμα, «δαγκωτό» όπως λένε, αλλά μόλις αυτό το κόμμα βγει και κυβερνήσει, αμέσως αρχίζουμε να κάνουμε απεργίες, διαμαρτυρίες και διαδηλώσεις εναντίον του, επειδή άλλα μάς έταζε προεκλογικά και άλλα έκανε όταν στρογγυλοκάθισε στην εξουσία.
Γι’ αυτό, στις επόμενες εκλογές, για να το τιμωρήσουμε πού μάς εξαπάτησε, το μαυρίζουμε, δηλαδή ψηφίζουμε το άλλο κόμμα, της αντιπολίτευσης. Αλλά, κι αυτό όταν βγει στην εξουσία κάνει τα ίδια, μάς δουλεύει και μάς εξαπατά, οπότε συνεχίζουμε με νέες απεργίες.
Οι μόνοι που δεν κάνουν απεργία, είναι εκείνοι που πιάστηκαν κορόιδο προεκλογικά, αλλά συνεχίζουν να είναι κορόιδα και μετά τις εκλογές. Αυτοί είναι ακόμα πιο αγαθιάρηδες και ευκολόπιστοι, γιατί συνεχίζουν φανατικά να πιστεύουν τις υποσχέσεις και τα παραμύθια των πολιτικών, οι οποίοι λένε ότι το μαύρο είναι άσπρο.
Ότι ήλθε η ανάκαμψη και η ευημερία (ή, ότι όπου να ‘ναι πρόκειται να ‘ρθει), ότι έχουμε αναβάθμιση της επενδυτικής βαθμίδας, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, χαμηλές τιμές σ’ αυτά που αγοράζουμε, προστασία του καταναλωτή, προστασία από κατασχέσεις, εκσυγχρονισμό του συστήματος υγείας και παιδείας, χιλιάδες νέες προσλήψεις, λεφτά αναδρομικά, παραγωγικότητα, πλεονάσματα, αξιοποίηση των τεράστιων κοιτασμάτων πετρελαίου, μεγάλες επενδύσεις κλπ. κλπ. κλπ.
Είναι ενδεικτικό ότι και οι μεγαλύτερες μας εθνικές γιορτές είναι για κάποια διαμαρτυρία και επανάσταση (25 Μαρτίου, 28 Οκτωβρίου, 17 Νοεμβρίου).
