Του Γιάννη Κορομήλη
Οι Σκοπιανοί έκαναν και αίτηση στον ΟΗΕ να τους αναγνωρίσει, άκουσον άκουσον, ως Δημοκρατία… της Μακεδονίας! Αυτοί οι Σλάβοι, οι Αλβανοί και οι Ρομά! Είχαν πολύ αυθάδεια, ίσως και περισσότερη υποστήριξη από μια μεγάλη, τη μοναδική σε επίπεδο πλανήτη δύναμη, ονόματα δε λέμε. Και τα Ηνωμένα Έθνη δεν επέστρεψαν, όπως θάπρεπε την αίτηση ως ιστορικά απαράδεκτη, αλλά αναγνώρισαν το κρατίδιο ως πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας. Αν έχεις «μπάρμπα στην Κορώνη» και αυτό ακόμα γίνεται. Μάλιστα δε όρισαν και μεσολαβητή, δικό τους άνθρωπο, λένε, τον γνωστό μας και λαμπρό μισέλληνα Μάθιου Νίμιτς, να βοηθήσει τις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδας και ΠΓΔΜ, αλλά και αυτός το παράκανε. Έδειξε ποιανού τελικά άνθρωπος ήταν. Αφού ούτε λίγο, ούτε πολύ από μεσολαβητής έγινε ένθερμος συνήγορος των Σκοπιανών ονομάζοντας τους… Μακεδόνες, τη γλώσσα που μιλούν… μακεδονική και άλλα. Είπε δε επί πλέον ότι αυτοί ήταν Μακεδόνες από αιώνων!
Μ’ αυτούς λοιπόν τους πλαστογράφους και ψευδολόγους έχουμε … διαπραγματεύσεις. Και όχι μόνο αυτό. Αλλά ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, όπως λέγαμε και προχθές αποδέχθηκε ήδη ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων σύνθετη, της οποίας ο κυρίαρχος όρος θα είναι Μακεδονία και o δευτερεύων προσδιορισμός θα είναι γεωγραφικός ή όπως είπε, ιστορικός. Και επιπλέον κατηγορεί τον κ. Μητσοτάκη και όσους αντιδρούν ότι κάνουν μεγάλο εθνικό κακό. Αλλά με ποιόν διαπραγματεύεται ο κ. Τσίπρας και από πού άραγε αντλεί το δικαίωμα να χαρίσει στους Σκοπιανούς το όνομα Μακεδονία, με κάποιο έστω προσδιορισμό. Από ποιόν; Η Ελλάδα δεν έχει δικτατορία, ούτε κομμουνιστικό καθεστώς, άρα κυρίαρχος είναι ο λαός. Αυτόν το λαό τον ρώτησε; Όχι βέβαια. Τον ρώτησε μια φορά το 2015 για μια ανύπαρκτη απόφαση της Κομισιόν, του είπε ο λαός «ΟΧΙ» και κείνος ερμήνευσε το «ΟΧΙ» ως «ΝΑΙ». Να ξανακάνει την ίδια ανοησία και πάλι του είναι βαρύ και δύσκολο. Αρα δεν χρειάζεται ο λαός! Αποφασίσαμεν και διατάσσομεν..
Κάνοντας έναν «ισολογισμό» μεταξύ αυτών για τα οποία δεσμεύτηκε ο κ. Τσίπρας και εκείνων που υποσχέθηκε ο κ. Ζάεφ (ο Σκοπιανός πρωθυπουργός), αντικειμενικά και χωρίς παρωπίδες, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δίνουμε πολλά και παίρνουμε ελάχιστά. Σχεδόν τίποτα. Γιατί το να δώσουμε εμείς οι Έλληνες, εμείς οι Έλληνες Μακεδόνες- γιατί οι πραγματικοί Μακεδόνες είναι Έλληνες. Και δεν γίνεται να είναι Έλληνες… οι Σλάβοι, Αλβανοί, ή οι Ρομά. Τουλάχιστον για όσους γνωρίζουν ιστορία και τη σέβονται, δεν υπάρχει «μακεδονική γλώσσα» ούτε υπήρξε ποτέ. Ελληνικά μιλούσε ο Μεγαλέξανδρος, κι ο δάσκαλος του ο Αριστοτέλης κι όλοι οι Μακεδόνες. «Μακεδονικό» έθνος δεν υπήρξε ποτέ κι ούτε θα υπάρξει κι ας γράφουν .. το Σύνταγμα των Σκοπιανών αλλά και τα Συντάγματα των χωρών που αποδέχθηκαν και αναγνώρισαν το κρατίδιο αυτό με το όνομα … «Μακεδονία», ότι τους καπνίσει.
Ο Ζάεφ λοιπόν μας διαβεβαιώνει ότι δεν τρέφει κανενός είδους αλυτρωτισμό, μας αγαπάει λέει τους Έλληνες. Αλλά τα λόγια είναι εύκολα. Και πετούν. Τα γραπτά μένουν. Αλλά κι αυτά ακόμα μια άλλη κυβέρνηση μπορεί να τα΄ αλλάξει. Τροποποιώντας το Σύνταγμα π.χ. Οι στα λόγια υποσχέσεις του Ζάεφ – και δεν μπορεί στην ουσία να μας δώσει τίποτε άλλο- είναι στην πραγματικότητα χωρίς κάποια αξία. Όμοια με τις κάλπικες λίρες. Ενώ το όνομα, με κάποιο προσδιορισμό, έτσι και αναγνωρισθεί από μας δεν μπορεί να το πάρουμε πίσω. Η Μεγάλη Βρετανία αναγκάστηκε να αλλάξει το όνομα της σε Ηνωμένο Βασίλειο γιατί δεν το δεχόταν η Γαλλία λόγω της γαλλικής Βρετάνης. Και τα Σκόπια είναι όσο μια μόνο περιοχή του Λονδίνου.
Με δυο λόγια οι όποιες διαπραγματεύσεις κάνουν οι κ. Τσίπρας και Κοτζιάς γίνονται μόνο για να δώσουμε εμείς, κι οι Σκοπιανοί για αντάλλαγμα μας προσφέρουν «ένα πουκάμισο αδειανό»..
