Γράφει ο Κώστας Δαλακιουρίδης.
Δεν θυμόμαστε καλά αλλά πρέπει να ήταν ο Κορνήλιος Καστοριάδης που το είπε: στις σύγχρονες κοινωνίες η εκτελεστική εξουσία μπορεί να δοθεί και σε ιδιώτες! Τουτέστιν και την κυβέρνηση θα την αναλαμβάνουν ειδικευμένα γραφεία ώστε να ανταποκρίνονται στις αυξημένες απαιτήσεις των καιρών.
Η κύρια λειτουργία της δημοκρατίας είναι η νομοθετική και με αυτή εκφράζεται η βούληση του λαού να θεσπίζει τους νόμους στο πλαίσιο των οποίων ο καθένας θα βιώνει τη ζωή του. Σ’ αυτή την πεντακάθαρη θέση ο κ. Πάγκαλος είχε τελείως διαφορετική άποψη. Ακόμα και τεχνοκράτες υπουργούς δεν δεχόταν διότι λέει δεν είχαν μέσα τους τον λαϊκό παλμό! Είδαμε κι αυτούς που τον είχαν…
Εδώ υπάρχει μια παρανόηση. Η κυβέρνηση δεν παράγει πολιτική. Εφαρμόζει την πολιτική που παράγει η βουλή! Αυτή υποτίθεται ότι αφουγκράζεται τα πάθια του λαού. Σήμερα η βουλή κατάντησε υπηρέτρια της κάθε κυβέρνησης. Ψηφίζει ότι νομοσχέδια φέρνει ο κάθε υπουργός κι εφόσον αυτός είναι με την πλειοψηφία γίνεται αυτό που θέλει. Μάλιστα τα ψηφίζει και ο ίδιος! Δηλαδή «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει». Τελικά η κυβέρνηση δεν έχει μόνο την εκτελεστική αλλά και την νομοθετική εξουσία και προσπαθεί να ποδηγετήσει και την δικαστική. Πρόκειται για δυνάμει δικτατορία.
Φυσικά για να έλθουν τα πράγματα στη θέση τους και να ανεβεί το κοινοβούλιο χρειάζεται δουλειά. Δηλαδή να νομοθετούν οι βουλευτές και όχι απλά να εγκρίνουν έτοιμα νομοσχέδια. Να μην έχουν άμεση σχέση με την κυβέρνηση και να μην εκβιάζουν καταστάσεις για να γίνουν υπουργοί. Δηλαδή άνθρωποι που δεν μπορούν να διαχειρισθούν ένα περίπτερο να έχουν στα χέρια τους κρίσιμους τομείς όπου θα βγάζουν τα παιδικά τους απωθημένα. Δυστυχώς είμαστε ακόμα στο νηπιαγωγείο της δημοκρατίας. Όποιος βουλευτής προκρίνεται για υπουργός να παραιτείται μέχρι τη λήξη της βουλευτικής περιόδου! Να δούμε τότε αν θα φαγώνονται ποιος να πρωτογίνει υπουργός.
Όσον αφορά τη συσσώρευση εξουσιών. Δυστυχώς οι άνθρωποι όταν κυβερνούν ρέπουν στην απολυταρχία. Δεν ανέχονται αντιρρήσεις κι έλεγχο στις πράξεις τους. Αρκεί που κάποτε ψηφίστηκαν κι αυτό τους δίνει το δικαίωμα της « ελέω αφελούς λαού εξουσία». Και την θέλουν ολόκληρη. Η διάκριση των εξουσιών τους είναι αποκρουστική.
Ήδη το σύστημα είναι στο έλεος του εκάστοτε πρωθυπουργού. Όταν καθορίζει τις λίστες υποψηφίων βουλευτών και ανεβοκατεβάζει υπουργούς ποιός θα του πάει κόντρα; Δεν υπάρχουν πόλοι εξουσίας. Με τον έλεγχο της βουλής και της κυβέρνησης μοιάζει τους βασιλείς εκείνους που κυβερνούσαν με τους μυστικοσυμβούλους. Μόνο που «άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε την κάπα του αλλιώς». Υπάρχει κάποια επίφαση δημοκρατικότητας αλλά δημοκρατία δεν είναι.
Είναι τραγική ειρωνεία ένας από τους ανθρώπους που έδωσε στον εκάστοτε πρωθυπουργό αυτή την δύναμη να διώκεται σήμερα για ένα σκάνδαλο. Όταν θεσμοθετεί κανείς δεν πρέπει να έχει υπ’ όψη του κάποιο πρόσωπο αλλά καταστάσεις. Αλλιώς κινδυνεύει να πέσει στο λάκκο που έσκαψε.
Κώστας Δαλακιουρίδης.
Ακολουθήστε το Ολύμπιο Βήμα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις με καθημερινή ενημέρωση
