Γεμάτοι θλίψη αποχαιρετήσαμε χθες τον Γιάννη Παπανικολάου..
Aπό τη νεολαία του γέροντα Χαρίτωνα, στην εκπαίδευση, στο θερινό σινεμά της Λεπτοκαρυάς, στον ξενώνα Παπανικολάου στο Λιτόχωρο, στο συνδικαλισμό, και «μιας άλλης πολιτικής..».
Γεμάτοι θλίψη αποχαιρετήσαμε χθες τον Γιάννη Παπανικολάου, έναν άνθρωπο καλοσυνάτο, με τόσες ιδιότητες: δάσκαλος για πολλούς, συνάδελφος και διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης για άλλους, καλός φίλος, αλλά προπάντων αγαπημένος σύζυγος, πατέρας και δικός μου νονός.
Σε όλη του τη ζωή έδειξε έντονο, ειλικρινές ενδιαφέρον για τους γύρω του, τους μαθητές του, το οικογενειακό και φιλικό του περιβάλλον αλλά και για τα κοινά του τόπου μας. Μια από τις πιο παλιές αναμνήσεις μου είναι να συζητούν με τον μπαμπά μου και άλλους φίλους για τόσα θέματα, για το Λιτόχωρο και το πώς μπορούν να κάνουν κάτι καλύτερο για τις επόμενες γενιές.
Ο θάνατός του μας βρήκε όλους απροετοίμαστους, ειδικά την οικογένειά του, τη γυναίκα του Βαγγελιώ, τα παιδιά του Μαρία και Βασίλη. Έφυγε ωστόσο ήρεμα, αθόρυβα, σε απόλυτη συμφωνία με την ηρεμία που χαρακτήριζε τη ζωή του.
Ας είναι παρηγοριά όλων μας ότι αφήνει πίσω του έργο και αναμνήσεις ζωής, αλλά και ότι πηγαίνει να ανταμώσει καλούς φίλους. Τον μπαμπά μου πρώτο-πρώτο…
Από τη δημοσίευση της Ουρανίας Κατσαμάκα στο Facebook.
Κηδεύτηκε στο Λιτόχωρο την Παρασκευή 3 Ιουλίου σε ηλικία 85 ετών ο Ιωάννης Β. Παπανικολάου, διευθυντής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης νομού Πιερίας από το 1982 έως 1987. Ξεκίνησε από τη νεολαία του πατέρα Χαρίτωνα, έγινε δάσκαλος στα σχολεία του Παλιού Παντελεήμονα, διευθυντής στο 2ο σχολείο Λεπτοκαρυάς το οποίο και ίδρυσε και διευθυντής στο 10ο σχολείο Κατερίνης. Συνδικαλιστής με τους δασκάλους, με το ΈΟΣ, στο ποδόσφαιρο, στους επαγγελματίες Λιτοχώρου, ιδιοκτήτης του θερινού κινηματογράφου Ζευς Λεπτοκαρυά και πανσιόν – ξενώνα στο Λιτόχωρο. Με τη σύζυγό του Ευαγγελία έζησαν ευτυχισμένοι 56 ολόκληρα χρόνια (1964-2020). Έχουν 2 παιδιά, τη Μαρία και το Βασίλη και μια μικρή εγγονούλα την Ευαγγελία. Έζησε ευτυχισμένος μια ήρεμη ζωή και έφυγε ήρεμος, λατρεμένος από την οικογένειά του αλλά και όλο τον κόσμο γιατί είχε αρχές και ήταν πολύ αγαπητός σε όλους, γεγονός που αποδείχτηκε και στην πάνδημη κηδεία του στον Ι.Ν. του Αγ. Νικολάου στο Λιτόχωρο.