Σε δύο περίπου εβδομάδες – καταπώς προανήγγειλε ο Πρόεδρος της Βουλής – θα έχει ψηφιστεί ο νέος εκλογικός νόμος. Η ουσία του είναι ότι καταργεί το bonus των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα ..
Σε δύο περίπου εβδομάδες – καταπώς προανήγγειλε ο Πρόεδρος της Βουλής – θα έχει ψηφιστεί ο νέος εκλογικός νόμος. Η ουσία του είναι ότι καταργεί το bonus των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα (γίνεται απλή αναλογική) διατηρεί το όριο του 3% για να εκπροσωπηθεί ένα κόμμα στη Βουλή και δίνει δικαίωμα ψήφου στους νέους των 17 ετών. Σίγουρα θα πάρει πάνω από 151 ψήφους (153 συγκεντρώνουν τα δύο κυβερνητικά κόμματα). Επομένως θα γίνει νόμος του κράτους. Το ερώτημα είναι αν θα ισχύσει στις επόμενες εκλογές ή όχι. Και τούτο γιατί όπως προβλέπει το Σύνταγμα, κανονικά ισχύει για τις μεθεπόμενες . Εφαρμόζεται και στις πρώτες εκλογές που θα γίνουν μετά την ψήφισή του.
Δηλαδή για να εφαρμοστεί στις επόμενες εκλογές, πράγμα που διακαώς επιθυμεί η σημερινή κυβέρνηση που πείσθηκε πλέον ότι δεν θα είναι το πρώτο κόμμα, αλλά το δεύτερο ( η ΝΔ προηγείται ακόμα και κατά διψήφιο ποσοστό στις δημοσκοπήσεις), θα πρέπει να ψηφιστεί από 200 τουλάχιστον βουλευτές. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον κάτι τέτοιο φαίνεται απίθανο αφού ΝΔ, ΚΚΕ, Πασοκ, Ποτάμι (πάνω από 110 βουλευτές) δήλωσαν ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσουν. Επομένως οι 200 ψήφοι φαίνονται ακατόρθωτοι. Παρά ταύτα η κυβέρνηση προσπαθεί μήπως στις ψήφους ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ προστεθούν οι του Λεβέντη, της Χρυσής Αυγής και κάποιοι αριστεροί (ίσως η ΔΗΜΑΡ π.χ.)
Στην περίπτωση (σχεδόν βεβαιότητα) που δεν συγκεντρωθούν οι 200 τότε το σχέδιο της Κυβέρνησης είναι να πάρει μικρό ποσοστό (γύρο στο 30-32%) η ΝΔ ώστε να μην καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση και να ακολουθήσουν δεύτερες εκλογές (όπως το 2014) οι οποίες θα γίνουν με την απλή αναλογική. Και τότε θα είναι σχεδόν αδύνατο να γίνει κυβέρνηση με βασικό κόμμα της ΝΔ. Ενώ δεν αποκλείεται να γίνει κυβέρνηση με κορμό το .. δεύτερο κόμμα.
Αυτός ο σχεδιασμός πάσχει και εθνικά και δημοκρατικά. Εθνικά διότι όλοι ξέρουν και αποδέχονται (και οι κυβερνώντες) ότι στην οικονομικά άθλια κατάσταση που βρίσκεται η χώρα δεν αντέχει σε διενέργεια εκλογών και μάλιστα διπλών. Πολλώ δε μάλλον αν σκεφθεί κανείς πως μόλις πέρσι έγιναν δύο ( 25 Ιανουαρίου , 20 Σεπτεμβρίου) και ένα δημοψήφισμα (5 Ιουλίου). Εκλογές σημαίνει απώλεια πολύτιμου χρόνου που για τη χώρα μας σημαίνει απώλεια πολλών χρημάτων. Σοβαρός Ευρωπαίος αξιωματούχος εκτίμησε και δήλωσε δημόσια πως τα πεπραγμένα το 2015, της κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου κόστισαν στην Ελλάδα πάνω από 100 δις. ευρώ, δηλαδή πολύ περισσότερα από το μισό ΑΕΠ της χώρας. Κάτι που ισοδυναμεί με εθνική καταστροφή.
Αλλά και δημοκρατικά σκεφτόμενος κανείς δεν είναι δυνατόν να δεχθεί τα κόμματα να κόβουν και να ράβουν στα μέτρα τους τον εκλογικό νόμο. Δυστυχώς σ’ αυτό δεν ήταν ο Αλ. Τσίπρας που «ήρξατο χειρών αδίκων» ήταν κυρίως το Πασοκ με τον Τσοχατζόπουλο, τον Κουτσόγιωργα και τον Σκανδαλίδη που μαστόρεψαν εκλογικούς νόμους που να βοηθούν το Πασοκ ή να εμποδίζουν τη ΝΔ να καταλάβει την εξουσία. Είδαμε έτσι το μεν Πασοκ να γίνεται κυβέρνηση και με 41%, ενώ η ΔΝ με 46% ‘η 47% να μην μπορεί να γίνει (τριπλές εκλογές 1989-90). Και πρόσφατα είδαμε τον κ. Τσίπρα να κάνει κυβέρνηση (με μικρό δεκανίκι βέβαια) με 30% και 35%.
Τι είδους δημοκρατία είναι αυτή εύκολα το καταλαβαίνει κανείς. Εύκολα επίσης καταλαβαίνει κανείς πως με τα τερτίπια του ο κ. Τσίπρας εξυπηρετεί όχι όπως επιτάσσει το καθήκον του το συμφέρον της χώρας αλλά το συμφέρον του ίδιου και του κόμματός τους. Το ομολόγησε εξάλλου κι ο ίδιος στον κ. Κουτσούμπα πως δεν μπορεί να κάνει κάτι καλό για τη χώρα γι αυτό ας αφήσει κάτι «αριστερό» όπως π.χ. εκλογικό νόμο απλής αναλογικής ή αναθεώρηση του Συντάγματος. Για το δεύτερο δεν μας είπε περισσότερα. Έτσι δεν μπορούμε να κρίνουμε τις προθέσεις του. Για το πρώτο (τον εκλογικό νόμο το ξεκαθάρισε πλήρως): Απλή αναλογική, πλαφόν 3%, ψήφος στα 17.
Εύλογα θα ρωτήσετε: Καλά η απλή αναλογική είναι αριστερό εκλογικό σύστημα; Ασφαλώς και δεν είναι. Ο κ. Τσίπρας το βαφτίζει έτσι. Αλλά τα τελευταία χρόνια είπε τόσα ψέματα που δεν παραξενεύει ένα ακόμη. Γιατί η απλή αναλογική ως εκλογικό σύστημα, δεν είναι ζήτημα ιδεολογίας. Αριστερά κόμματα ( κι ο ίδιος ο Τσίπρας) κυβέρνησαν χάρη της ενισχυμένης αναλογικής και αντίθετα δεξιά ή κεντρώα κόμματα εφάρμοσαν την απλή αναλογική. Στο Ισραήλ π.χ. ή στην Ολλανδία ισχύει η απλούστερη αναλογική στον κόσμο με τον κομμουνισμό όμως δεν έχουν καμία σχέση.
Αντίθετα τα αλήστου μνήμης καθεστώτα στις χώρες του π. Υπαρκτού σοσιαλισμού εκλογές γινόταν σπάνια κι όταν γινόταν έδιναν πάνω από 90% στον εκάστοτε δικτάτορα. Κατά συνέπεια «στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί».
Πέραν αυτών αξίζει πράγματι να δούμε κατά πόσο και γιατί η απλή αναλογική είναι το «δικαιότερο εκλογικό σύστημα» όπως υποστηρίζουν πολλοί αριστεροί κι όχι μόνο.
Συνεχίζεται