Μετά την πρωτοφανή απόφαση της, η Γερμανία αποδεικνύει με σαφή τρόπο πως τουλάχιστον το Δημοκρατικό κομμάτι της χώρας έχει πλήρως κατανοήσει την κρισιμότητα των στιγμών και των προκλήσεων που αντιμετωπίζουν, τόσο το Βερολίνο όσο και ο ευρωπαϊκός χώρος γενικότερα.
Η κατάργηση του «δημοσιονομικού φρένου» στη Γερμανία δεν είναι μια απλή κίνηση. Στο πρόσφατο παρελθόν είχε αποτελέσει σημαντικό εμπόδιο για την ίδια την ανάπτυξη της χώρας και την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η δημοσιονομική κρίση της Ευρωζώνης, με την Ελλάδα να βρίσκεται στο επίκεντρο, είναι το πιο πρόσφατο και κατανοητό παράδειγμα του πόσο δύσκολο ήταν να ξεπεραστεί αυτή η «σκόπελος» πριν από λίγα χρόνια.
Πριν από ένα μήνα, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τις εξελίξεις που τώρα τρέχουν με ταχύτητες τόσο μεγάλες που δύσκολα μπορεί κανείς να συναντήσει στον σύγχρονο κόσμο. Η αλλαγή στάσης της Ένωσης απέναντι σε ζητήματα που αντιμετώπιζε με απόσταση, είναι ένα πραγματικό – ίσως και το μοναδικό – μήνυμα που η Ευρώπη θα λάβει τα επόμενα χρόνια από τις ΗΠΑ. Όταν ο Αντιπρόεδρος των ΗΠΑ έκανε επίθεση σε όσα θεωρούνται «ιερά» για τη Γερμανία και την Ευρώπη, δεν είχε πλήρη αντίληψη των συνεπειών της κίνησής του. Ο Βανς, με αυτή την κίνηση, έφερε στην επιφάνεια όλα τα προβλήματα της Ευρώπης σε λίγα μόνο λεπτά.
Ο Αμερικανός Αντιπρόεδρος δεν μας έκανε πιο σοφούς, αλλά η προσβλητική του (θεσμικά) στάση κινητοποίησε τα αντανακλαστικά των ισχυρών της ανατολικής όχθης του Ατλαντικού. Την ίδια μέρα που η Μπούντεσταγκ ενέκρινε ένα ισχυρό οικονομικό και πολιτικό εργαλείο, ο Γάλλος Πρόεδρος Μακρόν βρέθηκε στο Βερολίνο.
Ο Μακρόν συναντήθηκε με τον απερχόμενο Καγκελάριο Σολτς, και στην κοινή συνέντευξη τύπου που παραχώρησαν, έγινε σαφές ότι η πορεία των εξελίξεων στην Ουκρανία θα επηρεάσει και το Κίεβο αλλά και τις Βρυξέλλες. Αύριο, η Ούρσουλα Φον Ντερ Λάιεν θα παρουσιάσει το σχέδιο της Κομισιόν για το πρόγραμμα Rearm Europe, το οποίο θα φέρει πιο κοντά τους 27, αν και για λάθος λόγους (ένας πόλεμος δεν είναι ποτέ ο σωστός λόγος για ένωση). Το μεγάλο στοίχημα για τους θεσμούς της Ένωσης παραμένει το να ξεπεράσουν τις χρονοβόρες διαδικασίες και να επιφέρουν την αναγκαία αλλαγή στα θεσμικά όργανα της Ένωσης.
Η πορεία δεν είναι εύκολη, ούτε απλή. Η διαχείριση ενός πολέμου τέτοιας κλίμακας δεν είναι κάτι που συναντάς συχνά. Όμως, τα δεδομένα που παράγονται από το «δώρο» που έκαναν οι ΗΠΑ στην Ευρώπη, θα έχουν μεγάλη διάρκεια και θα διαμορφώσουν καταστάσεις που θα επηρεάσουν και τις επόμενες γενιές.
Η αμυντική, εμπορική, κοινωνική και πολιτική θωράκιση της Ευρώπης είναι μια διαδικασία «ενηλικίωσης», και για πολλούς η εφηβεία δεν ήταν ποτέ μια εύκολη περίοδος. Η Ευρώπη σήμερα αντιμετωπίζει μεγάλες προκλήσεις, αλλά και ευκαιρίες. Ίσως η μεγαλύτερη από αυτές να είναι η ανατροπή της εικόνας της ως «γηραιάς», πρώτα και κύρια στο εσωτερικό της. Και καθώς ο χρόνος είναι μια σχετική έννοια, ίσως η ομιλία του Βανς να αποδειχθεί η απαρχή μιας νέας εποχής, στην οποία δεν θα πρέπει να παραβλέψουμε και την Ουκρανία.
