Ένα συστατικό των φυτικών τροφίμων, γνωστό ως φυτοστερόλη, θα μπορούσε να συμβάλει καθοριστικά στην πρόληψη των καρδιακών παθήσεων και του διαβήτη τύπου 2, όπως διαπιστώνει έρευνα που παρουσιάστηκε στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Εταιρείας Διατροφής «Nutrition 2025», στο Ορλάντο της Φλόριντα.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής επιστημονικό συνεργάτη της Σχολής Δημόσιας Υγείας T.H.Chan του Χάρβαρντ, επιχείρησαν να εντοπίσουν τα οφέλη των φυτοστερολών ως μέρος μιας κανονικής διατροφής. Συνέλεξαν δεδομένα από τρεις μελέτες με συνολικά πάνω από 200.000 ενήλικες συμμετέχοντες στις ΗΠΑ. Όλοι οι συμμετέχοντες στη μελέτη ήταν επαγγελματίες υγείας και σχεδόν το 80% ήταν γυναίκες.
Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου παρακολούθησης έως και 36 ετών, πάνω από 20.000 συμμετέχοντες ανέπτυξαν διαβήτη τύπου 2 και σχεδόν 16.000 ανέπτυξαν καρδιακή νόσο. Με βάση ερωτηματολόγια για τη συχνότητα κατανάλωσης τροφίμων, οι ερευνητές υπολόγισαν την πρόσληψη φυτοστερολών από κάθε συμμετέχοντα. Οι συμμετέχοντες που συμπεριλήφθηκαν στο κορυφαίο πεμπτημόριο κατανάλωναν περίπου τέσσερις-πέντε μερίδες λαχανικών, δύο-τρεις μερίδες φρούτων, δύο μερίδες δημητριακών ολικής άλεσης και μισή μερίδα ξηρών καρπών την ημέρα.
Σύμφωνα με τη μελέτη, τα άτομα που κατανάλωναν περισσότερη φυτοστερόλη, είχαν σημαντικά χαμηλότερο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και διαβήτη τύπου 2. Σε σύγκριση με εκείνους που βρίσκονταν στο τελευταίο πεμπτημόριο για την πρόσληψη φυτοστερόλης, εκείνοι που ήταν στο κορυφαίο πεμπτημόριο είχαν 9% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρδιακή νόσο και 8% λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2.
Η υψηλότερη πρόσληψη φυτοστερόλης συσχετίστηκε επίσης με δείκτες καλύτερης ρύθμισης της ινσουλίνης και μειωμένης φλεγμονής, καθώς και με διαφορές στο μικροβίωμα του εντέρου που μπορεί να συμβάλλουν στον υγιή μεταβολισμό.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι η μελέτη ήταν παρατηρησιακή και δεν σχεδιάστηκε για να επιβεβαιώσει οριστικά την αιτιότητα, αλλά πρόσθεσαν ότι ο συνδυασμός ευρημάτων από επιδημιολογικά δεδομένα, βιοδείκτες και δεδομένα μικροβιώματος ενισχύει την απόδειξη.
Μ. Κουζινοπούλου
