Ακολουθήστε το Ολύμπιο Βήμα στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις με καθημερινή ενημέρωσηΤου Αντώνη Κάλφα
Αθανάσιος Ν. Μησιτσάκης, Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης. Η νοσοκομειακή περίθαλψη στην Πιερία (1950-2010). Η προσφορά του Γ.Ν.Κ. στην τοπική κοινωνία και η πορεία προς την αναβάθμισή του, Κατερίνη 2018, σσ. 343.
Η δημοσιογραφική εργασία του Α. Μησιτσάκη ασχολείται με την ιστορία (γένεση, νομική μορφή και πλαίσιο λειτουργίας, τμήματα, προσωπικό, διοίκηση) ενός σημαντικού θεσμού της πόλης και του νομού, του Γενικού Νοσοκομείου Κατερίνης. Το σπουδαίο και χρήσιμο στοιχείο πάντως του βιβλίου δεν είναι η ιστορική προσέγγιση ούτε η ειδική ματιά του κοινωνιολόγου της υγείας: εξάλλου ο Μησιτσάκης ούτε ιστορικός είναι ούτε κοινωνιολόγος ούτε γιατρός. Αντιθέτως, για τον ντόπιο μελετητή, αναγνώστη και φιλίστορα ορισμένες πτυχές του πονήματος μπορεί να αποδειχθούν σημαντικές.
Τέτοιες είναι για παράδειγμα οι σελίδες που αφορούν 1. Τις συνεντεύξεις με παράγοντες και ονόματα της ιατρικής νοσοκομειακής σκηνής στην πόλη 2. Τις συνεντεύξεις με τις νοσηλεύτριες του νοσοκομείου 3. Τις σχετικές εμπειρίες ιατρών, διοικητών και μελών των διοικητικών συμβουλίων και 4. Τις ιδιωτικές κλινικές και το ιστορικό των ιδρυτών τους (σσ. 309-335) όπως αυτές αποτυπώνονται μέσα από τις αναμνήσεις των απογόνων τους. Εννοείται πώς ένα ακόμη χρήσιμο στοιχείο είναι η πλούσια (έστω και κακή εκτυπωτικά) εικονογράφηση, η κατάθεση κάποιων από τα τεκμήρια της εποχής (εικόνες από τη ζωή των κτιρίων, το πού βρίσκονταν κλπ.) ενώ καταγράφονται με αλφαβητική σειρά δεκαεπτά κλινικάρχες, αριθμός ουδόλως ευκαταφρόνητος για μια πόλη με το μέγεθος της Κατερίνης.
Στην ενημέρωση πάντως για μερικά σπουδαία πρόσωπα της πόλης, όπως του Λεωνίδα Γιασημακόπουλου, οι πληροφορίες και ελλιπείς είναι και πρόχειρες. Ο Μησιτσάκης γράφει φερ’ ειπείν για τον Γιασημακόπουλο: «ήταν ένας υπάλληλος του εποικισμού. Ήταν αυτός που έδωσε τα οικόπεδα στους πρόσφυγες» (σ. 316). Ο Γιασημακόπουλος, γεννημένος στην Κωνσταντινούπολη το 1884, ήταν απόφοιτος της Μεγάλης του Γένους Σχολής, κάτοχος της τουρκικής γλώσσας (με τη διπλή της γραφή) και της γαλλικής. Διετέλεσε έπαρχος στις Σαράντα Εκκλησιές Ανατολικής Θράκης και στο Κιλκίς, Λαγκαδά, Κατερίνη (μετά το 1927) καθώς και προϊστάμενος του Τμήματος Ανταλλαξίμων της Εθνικής Τράπεζας στην Κατερίνη. Συνελήφθη από τους Γερμανούς τον Απρίλιο του 1943 ως «οργανωτής του ΕΑΜ» και παρέμεινε έγκλειστος «μέχρι πέρατος πολέμου». Κατά το διάστημα του εγκλεισμού του είχε την έμπνευση και προπαντός την τόλμη να κρατήσει ημερολόγιο στο οποίο κατέγραψε όλα όσα έζησε και είδε στο στρατόπεδο Παύλου Μελά (Το ναζιστικό στρατόπεδο Παύλου Μελά Θεσσαλονίκης 1941-1944). Το αντιστασιακό Ημερολόγιο του Λ. Γιασημακόπουλου είναι το μοναδικό, υποστηρίζει ο επιμελητής του Γιώργος Καφταντζής, που γράφτηκε ολόκληρο μέσα σε ναζιστικό στρατόπεδο και διασώθηκε αυτούσιο σε 53 δεφτεράκια των 20 και 36 φύλλων. Το Ημερολόγιο, που έχει δυσανάγνωστη γραφή με πολλά συμπλέγματα, γράφτηκε από τον Απρίλιο του 1943 μέχρι την 21η Οκτωβρίου 1944 (απελευθέρωση) και εκδόθηκε σε δύο τόμους (1991 και 2001). Ο Γιασημακόπουλος πέθανε στην Κατερίνη το 1968 (για περισσότερα βλ.το βιβλίο μας «Λογοτεχνικές εκδόσεις, μαρτυρίες και αφηγήσεις στην Πιερία (1918-2010)». Καταγραφή – παρουσίαση – ανθολόγηση, Δήμος Κατερίνης 2011).
Η κυρίως μέριμνα του βιβλίου αφορά την πριν από τη μετεγκατάσταση περίοδο του νοσοκομείου (1950-2010) ενώ ο συγγραφέας του βιβλίου δεν παραλείπει να αναφερθεί στην κατάσταση της υγείας στην Κατερίνη κατά τη μεσοπολεμική περίοδο (στο σημείο αυτό πάντως δεν καταλαβαίνει ο αναγνώστης ποια τμήματα των πληροφοριών γράφονται από τον Γιάννη Καζταρίδη, ο οποίος ρητά αναφέρεται, και ποια από τον Σάββα Κανταρτζή το όνομα του οποίου δεν αναφέρεται). Και εδώ φαίνονται οι ελλείψεις μιας πιο τεκμηριωμένης βιβλιογραφίας, μιας πιο ειδικής βιβλιογραφικής φροντίδας η οποία θα προσέδιδε στο συμπαθητικό πόνημα το ανάλογο συγγραφικό κύρος: στην πενιχρή βιβλιογραφία σημειώνονται μόνο πέντε βιβλία και αυτά με τρόπο λειψό. (Τι σημαίνει για παράδειγμα για τον ειδοποιημένο αναγνώστη η παραπομπή στη βιβλιογραφική ένδειξη «Γενικό Νοσοκομείο»; Σε ποιο νοσοκομείο αναφέρεται ο συγγραφέας; Στο υπάρχον ή σε κάποιο άλλο; Και αν αναφέρεται στο νυν νοσοκομείο σε ποια έγγραφα/αρχεία του νοσοκομείου γίνεται λόγος;)
Το βιβλίο αποτελεί αυτοέκδοση του συγγραφέα και αυτό δείχνει το δημοσιογραφικό μεράκι ενός συμπολίτη μας ο οποίος δεν φείδεται κόπων προκειμένου να βάλει ένα έστω μικρό λιθαράκι στην τοπική μας αυτογνωσία. Εδώ όμως θα χρειαζόταν και η βοήθεια ενός διορθωτή τυπογραφικών δοκιμίων προκειμένου η προσπάθεια να είναι ευπρόσωπη και η ανάγνωση απρόσκοπτη (ο Γιασημακόπουλος γράφεται και τις δύο φορές λανθασμένα με ι, ο τίτλος στο εξώφυλλο γράφεται με ν [στην Πιερία] ενώ στις αμέσως επόμενες σελίδες χωρίς τελικό ν· ταυτόχρονα στο σώμα του κειμένου παρατηρείται άσκοπη χρήση της παχιάς γραφής, μη διαχωρισμός του ενωτικού από την παύλα και πολλά άλλα ορθογραφικά και εκφραστικά λάθη).
Του Αντώνη Κάλφα
