– Η οικονομική κρίση παραγέρασε…
– Τι θες να πεις μ’ ετούτο;
– Αυτό που ακούς θέλω να πω!
– Δηλαδή;
– Τι συμβαίνει ότι παραγερνάει κανείς; Γέρασε και βάλε! Τα έφαγε τα ψωμάκια του!
– Δηλαδή με αυτή τη λογική, παραγερνάει οικονομική κρίση, πεθαίνει οικονομική κρίση! Γιούπιιιιιιιιι!
– Θα ‘θελες πονηρούλη μου!
– Μη μου τ’ αλλάζεις τώρα, άλλα έλεγες πριν!
– Τα ψωμάκια μιας οικονομικής κρίσης δεν τελειώνουν ποτέ! Πως λέμε η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, ένα τέτοιο πράγμα! Έχει μπόλικο απόθεμα και φτου και από την αρχή, τι νομίζεις κάνουν τόσοι παρατηρητές, περιμένουν με τα φτυάρια στο χέρι και φτυαρίζουν κάρβουνο μπας και σβήσει ο φούρνος που ψήνει τα ψωμάκια! Άρα; Πόσες ελληνικές ταινίες έχεις δει στις τελευταίες δεκαετίες, εκτός των εορταστικών ταινιών, των φανταχτερών, των τραγουδιών; Αυτές βάλτε τις στην άκρη και κράτα τις άλλες, όπου άκουγες κι έβλεπες οικονομική κρίση από δω οικονομική κρίση από κει, κάνε οικονομία, πρόσεχε τι ξοδεύεις, οπότε ήρθε και ένα διάλειμμα! Πασόκ… ωραία χρόνια! Οικονομική κρίση και οικονομική κρίση και πάει λέγοντας και φτάνει μέχρι το σήμερα, αφού άλλαξε πολλά ενδύματα, άλλαξε πολλά χρώματα, φτώχια καταραμένη, αλλά η χώρα μπροστά ολούθε, ούτε ένα βλέμμα κάτω, αλλά εμείς εκεί, κυρ Στέφανε στο τεφτέρι σε παρακαλώ, ξέρεις εσύ, ήξερε δεν ήξερε, αλλά τι να κάνει, μόλις πληρωθώ, και τα γράφει ο κυρ Στέφανος, και πέρασαν οι αμαξάρες, περάσαν τα διακοποδάνεια, και άλλα συναφή και μπήκαμε στον άλλον αιώνα, κάτι έπρεπε να γίνει, και έγινε!
– Τι έγινε; Κι άλλο;
– Είμαστε σε καλό δρόμο…, αυτό που σε όλες τις κυβερνήσεις βγαίνει ο ένας και λέει, είμαστε σε καλό δρόμο και μέχρι τις επόμενες εκλογές θα φανεί το αποτέλεσμα με ξεπερνάει, με εξαντλεί, μου κόβει τα ήπατα, με αποτελειώνει, διότι εγώ υποφέρω, η επίσημη οικονομική κρίση, πες την και χρεοκοπία, μας αποτελείωσε μας άδειασε τα απλωμένα μας χέρια, μετά ήρθε και μια σφαλιάρα από το πουθενά, άνοιξε η καταπακτή και μας ρούφηξε και συνέχεια ακούς φωνές, όλα καλά, όλα καλά, μην ανησυχείτε!
– Στο βάθος του τούνελ βλέπεις τίποτα;
– Ναι!
– Τι;
– Την Νικολούλη! Αστραφτερή, ολόξανθη και όμορφη! Για το μόνο που την κατηγορώ είναι ότι ακόμη δεν βρήκε που τριγυρνάει το χαμένο μας χαμόγελο. Μόνο κάτι πατημασιές μέσα σε ματωμένες λάσπες!
