Σφήνες του Αφεντούλη
«Αν εννόησες τη ρύθμιση του άναρχου τηλεοπτικού τοπίου δεκαετιών που διαρροές έφεραν να κρίνεται αντισυνταγματική από το Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ), νυχτερινές ώρες της Τετάρτης, 26 του Οκτώβρη, προσοχή! Καθόσον οι “δεύτερη φορά αριστερά” κυβερνώντες εμφανίζονται ενοχλημένοι, ξεχνώντας πως όταν οι συνταγματικές εξουσίες ερίζουν τη δημοκρατία τραυματίζουν. Νομίζω;» ορμήνεψε ο πάντα προνοητικός μικροσυνταξιούχος, «καλές οι ελέω λαού θεσμοθετήσεις αλλά ανοίξτε και κανένα Σύνταγμα, τόσα βιβλιαράκια κυκλοφορούν!», «Μήτσος», αντικρίζοντας τον τίτλο, αναγνώστες μου, και με το δίκιο του, παραδεχόμαστε, βεβαίως – βεβαίως.
Ωστόσο, τα ανωτέρω μάλλον τα απηύθυνε προς τον εμπειροτέχνη πολιτικό αναλυτή, θείο Αφεντούλη, για να τα ακούσουν άλλοι, κατά Μαξίμου μεριά εννοείται, κι αντιρρήσεις δεν δεχόμαστε.
Διότι, από «σφηνών», φοβηθήκαμε νωρίς τον σε καιρούς τρίτου Μνημονίου οξύ πολιτικό λόγο κι αντί άλλης αποδείξεως επανερχόμαστε «Δημήτριοι!!!», συγγνώμη «δριμύτεροι», ας όψεται ο προνοητικός, «Μήτσος» για(!), στο από 12ης Απριλίου δημοσίευμά μας, όπου εξ αφορμής προ ημερησίας διατάξεως συζητήσεως για τη διαπλοκή και τη διαφθορά, ψέξαμε τις προσπάθειες της εκτελεστικής εξουσίας να αξιολογήσει τη δικαστική, εντός του ναού τής νομοθετικής, προοιωνιζόμενοι την εύλογη εξανάσταση του Μοντεσκέ, που από αιώνων όρισε ανεξάρτητες τις τρεις εξουσίες στο πόνημα:
Το πνεύμα των νόμων.
Εντάξει, δημοκράτες μου. Η στήλη δεν σχολιάζει ποτέ τις αποφάσεις της Θέμιδος ή άλλων Αρχών, για να μην ξεχνιόμαστε, αλλά όταν τον Μοντεσκέ επικαλέστηκε, στην εκπομπή «Live News» του Νίκου Ευαγγελάτου, και η πρόεδρος της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών, κ. Ειρήνη Γιανναδάκη, την εσπέρα της παραμονής του «ΟΧΙ» – τυχαίο; Μετά την ακύρωση από το υπερασπισθέν το Σύνταγμα ΣτΕ, σε πείσμα της κακώς, κάκιστα (σ.σ. άποψή μας!), προκαταβολικά διατυπωθείσας περί του αντιθέτου απαντοχής του κουβέρνου, δεν νομίζω! – δικαιούμαστε κι εμείς να υποσημειώσουμε την άρτια εκπλήρωση του ενημερωτικού καθήκοντός μας, όσο να πείτε.
Σε αντίθεση με άλλες φυλλάδες, που την υστεραία της αποφάσεως επέλεξαν μεροληπτικούς τίτλους – όπως ο πηχυαίος, «Ευτυχώς, δεν κυβερνούν οι δικαστές», της «Αυγής», φέρ’ ειπείν, αν διακρίναμε ευκρινώς επί της μικρής οθόνης! – παρωθώντας τον προνοητικό να συγκρίνει το πνεύμα Μοντεσκέ με κάποιο παγερό νεύμα από τα πολλά της κυβερνητικής εκπροσώπου, κ. Όλγας Γεροβασίλη, κατά την από τηλεοράσεως κριτική της ακυρώσεως, υπεύθυνη για τα χιλιάδες εκτός παιδικών σταθμών νήπια κ.λπ. κ.λπ. ένεκα η εικαζόμενη απώλεια των εισφορών των νέων καναλαρχών, ας πρόσεχαν(!), για να οδηγηθεί στο συμπέρασμα:
Δυστυχώς κυβερνούν λαϊκιστές.
Ναι, για! Άποψή μας, βλέπετε, προς επίρρωση της οποίας συνεχίζουμε εμμέτρως, απαγγέλλοντας:
Με το κουβέρνο βλοσυρό, μεσάνυχτα Τετάρτης,
κάθε πολίτης έγινε ακύρωσης ο μάρτυς,
δεν είναι πλέον σε ισχύ ο νόμος του Παππά
κι οι συριζαίοι, λαλίστατοι, ν’ αφήσουν τ’ «απαπά»(!),
τι αν θέλει η κυβέρνηση να θάλψει τους απόρους
έχει κι αλλού πορτοκαλιές που παραγάγουν πόρους.
Ενώ οι «αδέσποτες βολές» προς τη Δικαιοσύνη
που το καθήκον έπραξε με κάθε σωφροσύνη
προσβάλλουν το πολίτευμα: Θεσμών Δημοκρατία
έχει ψηφίσει ο λαός κι όχι Λαοκρατία,
το κόμμα το πανίσχυρο περί παντός να κρίνει
διαμηνύον εξ αυτού: «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει»,
οι κυβερνώντες έλαβαν το μήνυμα; Αν όχι, σκοπεύουμε να επανερχόμαστε – «Δημήτριοι», ε, το είπαμε! – και πού θα πάει; Θα στρώσουν, εργαλείο παιδεύσεως η πένα μας γαρ!…
-Ω-