Mea culpa!
Mea culpa!
Εντάξει, σοσιαλίστριες και σοσιαλιστές μου. Ο εμπειροτέχνης πολιτικός αναλυτής, θείος Αφεντούλης, κατανοεί τις διαμαρτυρίες σας, εξ αφορμής της σχεδόν δεκαπενθήμερης καθυστέρησης να καλύψουμε τα πολιτικά μνημόσυνα που τέλεσαν το Πα.Σο.Κ. την Τετάρτη, 22 του περασμένου μήνα, στην «Αθηναΐδα», και η Βουλή στο Περιστύλιο, την επαύριον, για τα είκοσι χρόνια από την αποδήμηση εις Κύριον του αείμνηστου Αντρέα.
Όμως, επιλήσμονες δεν είμαστε και βάλτε το καλά στο τσερβέλο. Διότι, τα μνημόσυνα διαδέχθηκαν συνταρακτικά γεγονότα, «Brexit», ισπανικές εκλογές, κ.λπ. κ.λπ., στα οποία η στήλη, όφειλε να δώσει προτεραιότητα, προς ενημέρωση όλων υμών των αδίκως διαμαρτυρομένων, οπότε η «συγγνώμη» που ζητήσαμε προκαταβολικά, με τον τρόπο του Αντρέα μάλιστα, είναι υπεραρκετή, αιωνία αυτού η μνήμη!
Ναι, για(!), και τώρα που οριοθετήσαμε το θέμα μας, τον λόγο έχει ο «πρασινοφρουρός, τι βρήκα να θυμηθώ, ο άνθρωπος!» μικροσυνταξιούχος, «Μήτσος», πανέτοιμος να συμβουλέψει τους σημερινούς κυβερνώντες, αναφωνώντας:
Αντρέα, γκρεμίζουν τα ωραία μας…
– Καλοί μου συριζαίοι, ποιος εγγυήθηκε τη «δημοκρατική διαδικασία»;
– Ο Αντρέας, μέντορά μας!
– Τα κομπλιμέντα να λείπουν και ερωτώ: Ποιος πάλεψε για «κοινωνική απελευθέρωση»;
– Ο Αντρέας, κι ας συνεχίζεις να προστάζεις «Γυναίκα, νερό!», συ ο απελευθερωμένος.
– Τα επιτίμια κομμένα μαζί με τα κομπλιμέντα, το είπαμε. Οι αριστεροί δεν μπορείτε να απαντάτε ορθά-κοφτά, άνευ λοιπών σχολίων, τέλος πάντων, και συνεχίζω: Ποιος θεσμοθέτησε τις συνδικαλιστικές ελευθερίες, καταργώντας την ανταπεργία, ελληνιστί, «λοκ-άουτ»;
– Ο Αντρέας, ο Αντρέας, το δίκιο του θα φάμε τέτοιες δύσκολες ώρες που το Κουαρτέτο δρομολογεί εργασιακό μεσαίωνα, με τους κεφαλαιοκράτες να παραφράζουν παλαιά επιτυχία τού Λάκη Χαλκιά, για να νουθετήσουν τους συνδικαλιστές, άδοντας:
Άκου, εσύ ο φαφλατάς,
ο χρόνος είναι χρήμα,
τις συνελεύσεις τις ξεχνάς,
για απεργίες μη μιλάς,
τ’ αφεντικά, εάν τσιγκλάς,
θ’ απολυθείς, τι κρίμα!
«Παππού, με απολύσανε, φέρε τη σύνταξή σου!» πετάχτηκε, ο εγγονός του «μέντορα», στο σημείο αυτό, διακόπτοντας τις εισηγήσεις για ορθές διακυβερνήσεις, αλλά πριν οι εκπαιδευόμενοι περάσουν την παρεμβολή για διάλειμμα και θρονιαστούν στο καφενείο της στήλης, κατά τις κοινοβουλευτικές τους συνήθειες, ενημερώνουμε ότι το μάθημα δεν τελείωσε.
Ως εκ τούτου, να επιστρέψουν στις θέσεις τους πάραυτα, καθόσον ακολουθεί α λα Μποστ εργασιακό μανιφέστο, με τον σοσιαλιστή να απαγγέλλει:
All about … «lock out»!
Τη στιγμή που οι εταίροι τους μισθούς μας ελαττώνουν,
καλλιτέχνες, στις πλατείες, εργαζόμενους τονώνουν,
λέγουν από μικροφώνου: «Μη λυγάτε, αντισταθείτε»,
και οι απεργοί κραυγάζουν: «Τρόικες ξεκουμπιστείτε».
Αν με κήρυξη «λοκ-άουτ» οργανώνουν συναυλίες,
ζημιώνουμε ως έθνος κι έχουμε ανωμαλίες,
εναγώνιες ηχούνε παρακλήσεις βιομηχάνων:
Να δοθεί στα συνδικάτα ο Ρουβάς με ένα πιάνον,
στο Ηρώδειο να κλειστούνε, τον Αντρέα να δοξάζουν,
ώστε και τους τεχνοκράτες ιαχές να μην ταράζουν.
Όσο τους κρατάτε έξω, στο ταψί θα μας χορεύουν,
όλες οι μεταρρυθμίσεις ν’ αποτύχουν κινδυνεύουν.
Υπουργοί μου, δώστ’ ασμένως στον λαό μας τα Ωδεία,
εν χορώ να απαιτήσει αμειβόμενη εργασία,
πριν ακουστεί φωνή Αντρέα, εξ ουρανού, ευλόγως διερωτώμενη: «Εν ονόματι του “βυθίσατε το “Χόρα”!”, βουλιάξατε τη “χώρα”, βρε θηρία(!);», και τρέχουμε όλοι μαζί, μεγάλη η χάρη του(!), καθόσον επί πρωθυπουργίας του χορτάσαμε ψωμάκι και οι μη προνομιούχοι, ως γνωστόν. Το θυμάστε;…
-Ω-