Γράφει ο Νίκος Νέστωρας, Φιλόλογος
Τα τελευταία δύο χρόνια κυρίως, μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα εσωστρέφειας, οπισθοδρόμησης και απαξίωσης, είναι φανερό ότι κάτι άλλαξε στην πόλη μας. Η πόλη που έμοιαζε απρόθυμη να φορέσει τα καλά της, εγκλωβισμένη στην έμμεση επιβολή της κρίσης, πλέον δε ντρέπεται να στολιστεί. Με τον άνεμο δημιουργίας που πνέει στο Δήμο μεταλλάσσεται ραγδαία σε μια πόλη γεμάτη αυτοπεποίθηση με καταλυτική επίδραση στη θετική ψυχολογία των κατοίκων. Σε μια πόλη που δεν είχε ποικιλία κατασκευών, δρόμων, πράσινου που προσδιόριζαν σε μεγάλο βαθμό την εικόνα της, σε μια πόλη χωρίς ορθολογισμό (πλήθος τα αυθαίρετα) και λειτουργικότητα, υπάρχει επιτέλους ένας Δήμαρχος που με στοχευμένες, ρεαλιστικές κινήσεις και διορθωτικές παρεμβάσεις δίνει πίσω την πόλη στους κατοίκους της, κάνοντάς την σε μεγάλο βαθμό ελκυστική. Αυτή η αίσθηση της οικειότητας που σφυρηλατείται σε καθημερινή βάση και δένει την πόλη με τους κατοίκους της, είναι πλέον απτή πραγματικότητα. Δεν έχει κανείς παρά να κάνει έναν περίπατο στο πάρκο, στην Πλατεία Δημοκρατίας, στους δρόμους της πόλης με τις ατελείωτες δενδροφυτεύσεις, για να διαπιστώσει ότι η πόλη διεκδικεί την αισθητική που της αξίζει.
Αυτή η αμφίδρομη σχέση πόλης-πολιτών που τείνει ν’ αναπτυχθεί είναι πολύτιμη, γιατί η πόλη σε κάθε περίπτωση είναι οι κάτοικοι της. Είναι ενθαρρυντικό που αρκετοί πλέον πολίτες αρχίζουν και επωμίζονται μέρος της ευθύνης για τη λειτουργικότητα και διαφύλαξη της αισθητικής του χώρου. Όταν οι λίγοι γίνουν πολλοί και αθροιστούν αυτές οι ατομικές συμπεριφορές (κυρίως σε ό,τι έχει σχέση με την καθαριότητα) τότε θα γίνει δυνατό να μετουσιωθεί μια στάση ατομική σε συλλογική νοοτροπία. Αυτό θα είναι και η μέγιστη κατάκτηση, γιατί είναι ό,τι πιο σημαντικό να περπατάς στην πόλη σου και να νιώθεις κάτι πέρα από την καθημερινότητα της. Είναι αυτό που θα λέγαμε εμπειρία της σκέψης και των αισθήσεων.
Επιγραμματικά και χωρίς συμπλέγματα κατωτερότητας, θα ήθελα με το μικρό αυτό κείμενο να ενθαρρύνω όσους μοχθούν για να γίνει η πόλη καλύτερη. Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί για το μύθο της πόλης μας (την πόλη μου στεφανώνουν δυο βουνά/ που είναι η μυθολογία όλου του κόσμου) προσδίδοντας νόημα και περιεχόμενο σ’ αυτό που λέμε αστική εμπειρία.
Νίκος Νέστωρας
Φιλόλογος