Αναγνώστες μου, πώς ξυπνήσατε, σήμερα; Διότι, αν έχετε πονοκέφαλο, ο μικροσυνταξιούχος, «Μήτσος», τον αποδίδει στον απόηχο των υψηλών τόνων που επικράτησαν, την Τρίτη, 22 του Μάρτη, κατά την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση περί διαπλοκής – διαφθοράς, από τηλεοράσεως της Βουλής, εξ ου κι ο τίτλος, ωχ τ’ αυτάκια μας!
Κατηγορώ!…
Αναγνώστες μου, πώς ξυπνήσατε, σήμερα; Διότι, αν έχετε πονοκέφαλο, ο μικροσυνταξιούχος, «Μήτσος», τον αποδίδει στον απόηχο των υψηλών τόνων που επικράτησαν, την Τρίτη, 22 του Μάρτη, κατά την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση περί διαπλοκής – διαφθοράς, από τηλεοράσεως της Βουλής, εξ ου κι ο τίτλος, ωχ τ’ αυτάκια μας!
Αποτέλεσμα; Τα ανυπόφορα βουητά μάς ανάγκασαν να ζητήσουμε τη γνώμη του εμπειροτέχνη πολιτικού αναλυτή, θείου Αφεντούλη, «μανούλα» στα «καθαρτήρια γιατροσόφια», για να μην ξεχνιόμαστε, που αίφνης βρέθηκε ενώπιος ενωπίω με το κρίσιμο ερώτημα:
Ο αγώνας μας θα δικαιωθεί;…
– Την είδες αδικημένος, διεκδικητής ρόλου σε μυθιστόρημα του Εμίλ Ζολά;
– Μάλλον Μποστ και θα επιμένω να με κάνεις πρωταγωνιστή, ωσότου βγάλω ιλαρά, ιλαρά, ολαρία, ολαρά!
– Σύμφωνοι, αλλά το αριστούργημα πώς θα φτάσει στους βιβλιόφιλους, βρε θηρίο;
– Οι φυλλάδες που σε φιλοξενούν δεν έχουν πρακτορείο.
– Διανέμει σοβαρά έντυπα, ως γνωστόν.
– Κι εγώ πώς θα τα ψάλλω στους φοροφυγάδες των λιστών;
– Επιτίμια, επιτίμια… Α, ναι! «Μια κάποια λύσις» είναι η «Αυγή».
– Πας φιρί-φιρί να εισπράξουμε του «Ριζοσπάστη» την οργή;
– Δίκαιη, αποφαίνομαι, για τους υποβλέποντες το εισόδημα της «λαϊκιάς οικογένειας».
– Σιγά μη βλάψει τη φαμίλια του προλετάριος, αρνητής κάθε αριστερής συγγένειας.
– Αμ πες το, κουκουέ μου. Όμως, τυχόν μετεγκατάσταση της στήλης στον Περισσό, είναι τουλάχιστον αγένεια.
– Γιατί, θα σας πέσουν τα γένια;
– Ξεχνάς πως τρόμαξα να βρω εκδότη, ανεχόμενο τα τσεκουράτα;
– Θυμάμαι να γεμίζεις αρλούμπες το χαρτί και σε εύθετο χρόνο τα σταράτα.
– Όχι, που θα άφηνα να μας κάψουν τα «κατηγορώ»!
– Τότε παίρνω το καπελάκι μου κι αποχωρώ.
– Στο καλό και να μας γράφεις.
– Αχ, που να σε καταριόταν ο Καβάφης!
Τέλος διαβούλευσης υπέρ αδυνάτου, που δεν έβγαλε «λευκό καπνό», ομολογούμε, επειδή, διατί να το κρύψωμεν άλλωστε, μας φοβίζει…
Η σύγκρουση εξουσιών.
Ναι, για! Βλέπετε, όταν η μεταπολιτευτική διαφθορά, παρά την από ετών εκφρασμένη πολιτική βούληση για μηδενική ανοχή, συνεχίζει να απασχολεί τα δελτία των οχτώ, κάτι δεν νομοθετείται σωστά, αφενός, όσο να πείτε.
Αφετέρου, οι αλληλοκατηγορίες κυβέρνησης – αντιπολίτευσης, από βήματος Κοινοβουλίου, για παρεμβάσεις στο έργο της Δικαιοσύνης, αφήνουν να διαφανεί μια κάποια αντιπαλότητα των συνταγματικών εξουσιών, ο σχολιασμός της οποίας υπερβαίνει τα «κυβικά» της πένας μας, εξ ου και η επιλογή να ποιήσουμε τη νήσσα ανωτέρω.
Όμως αυτό δεν σημαίνει πως θα τύχει ασυλίας και η κοινωνική αδικία. Έτσι, ο «Μήτσος» επανέρχεται δριμύτερος, σε παράφραση Κώστα Βίρβου, και πάμε όλοι μαζί.
Καιρός ν’ ανοίξουμε πανιά.
Πτωχευμένος λαός, λαοπλάνοι ταγοί,
για μια νέα ζωή ξαναβάζουμε πλώρη,
μα η φτώχεια πολλή, την αγάπη αργεί,
δεν αφήνει να δέσει το στόρι!
Πτωχευμένος λαός, λαοπλάνοι ταγοί,
δεν ζητάμε πολλά στην καινούργια ζωή μας,
μια σταγόνα χαρά, μια σταγόνα στοργή
και οι ξένοι να μην τα ‘χουν μαζί μας.
Ρεφρέν.
Λιτότητα για τον κοσμάκη,
η ύφεση γεννάει «ράκη»,
βάστα το άδικο καρδιά,
σιμά θ’ ανοίξουμε πανιά…
«Άνεμος φύσηξε ή θα ξαναβγούμε στον πηγαιμό για “Ιφιγένεια”;» αναρωτήθηκε, η μανδάμ «Μήτσαινα», κι ας το έχουν υπόψη οι πολιτικοί μας, καθόσον τα «κατηγορώ» της κοινωνίας έχουν αρχίσει να πυκνώνουν.
Ακούει κανείς;…
-Ω-